Lesbók Morgunblaðsins - 10.04.1927, Blaðsíða 5
LESBÓK MORGCNBLAÐSINS „ - - 109
Mynd þessi er tekin af páfanum nýlega, þar sem málarí er að mála hann, og myndhöggvari að móta
af honum líkneski, í tilefni af sjötugsafmælinu.
með nálega samhljóða atkvæðum, kos'
inn eftirmaður Bei^edikts. pessu
iiafði kardínáli Hatti ekki búist við,
er hann fór frá Milano, til þess að
taka þátt í páfakosningunni, að hann
yrði fyrir kjöri og kæmi þannig ekki
aftur heim til þess staðar, sem hann
elskaði og þar sem aðalstarf hans
hafði farið fram.
Sem eftirmaður Pjeturs postula
heindi Píus páfi þegar í stað öll-
um áhuga sínum að þeiin málum, er
snerta velferð og framþróun kirkj'
unnar. Hann, sem áður unni svo mjög
að ferðast sem fuglinn frjáls um
fjöll og dali, situr nú innilokaður í
páfahöUinni. Páfntign sína byrjar
hann, eins og á var rninst, með því
að starfa í þágu kirkjunnar og eitt
hið fvrsta verk hans, er hið nafn-
fræga hirðrsbrjef: „Friður Krists '
ríki Krists.“
Um hin liðnu stjórnarár páfa Pius
XI. má með sanni segja, að þau hafi
bæði verið gleði" og hrygðarár. —
Anægjurík hlýtur hin afarmikla að-
sókn pílagríma á júbílárinu að hafa
verið. pá komu pílagrímar í þús.aid i
tali, frá nærfelt öllum lönduni heims"
ins, og sýndu með því trúaránuga
sinn. Fagnaðarefni hlýtur einnig hin
gríðarmikla heimssýning, sem haldia
var í Rómaijorg á júbíláriuu, að hafa
verið. Hin miklu hátíðahöld í tilefni
af því, að liðin voru 700 ár frá da-uða
hins heilaga Frans • af Assisi, þlutu
einnig að valda Píusi páfa mikillar
gleði. Loks skai getið þess atburðar,
sem heita má einsdæmi í sögu páfa-
dæmisins, þ. e. að páfinn sjálfur,
vígði sex innfædda Kínverja til bisk-
npa. Meðan stórveldin álrta Kínverja
staiida á lægra menningarstigi en
aðrar þjóðir, og vilja vera forráða-
menii þeirra, gerir páfinn 6 þeirra
að stórhöfðingjum kirkjunnar.
Meðal sorgarefna vil jeg að eins
nefna ofsóktrir gegn kaþólsku kirkj"
unni, bæði á Rússlandi og í Mexiko,
sem hafa valdið Píusi páfa sjerstak"
lega mikillar hrygðar.
Að því er daglegt líf Píusar páfa
snertir, mun onginn þjóðhöfðingi• hafa
jafn mörgum og yfirgripsmiklum
störfnm að gegna sem hann. Allan
daginn frá því árla að rnorgni, og
fram á nótt, er páfinn önnum kaf'
inn og sístarfandi, þótt eigi væri
annað en .að veita þeim mörg hundruð
manna áheyrn, sem daglega ganga
fyrir hann, væri slíkt nægilegt dags-
verk. En ekki er nú svo, að því er
páfaun snertir, því auk þessa,-, verðu.r
hann daglega að lesa og svara fjölda
brjefa, og loks og ekki síst verður
hann að framkræma stjórnarstörf
hinnar miklu heimskirkju. 'Af öllu
þessu má ráða, að öfundsverð er
páfatignin ekki, og að páfinn er -ekki
hafinn vfir mannlegt hlutskifti.
G. Boots.
Steindór ( Dalshdsum.
Hrer er hant)? Og hvaðan? Hanu
á heima í Uthjeraði . Fljótsdals, vnr
gestkomandi hjer í höfuðstaðnum.
nýlega og fór austur í átthaga sína
með Esju.
Pessi maður er lár í lofti og hvat-
legur, orðskár og djarfur í_ frun-
göngu, veðurbarinn, kvistur kynlegur.
Við hittumst af hondingu, þar sem
maður honum kunnugur rjeði húsuni
og fjekk jeg þar þá vitneskju um
/Steindór, sein frásögn þessi -lætur í
veðri vaka.
„Hvað þykir þjer best, gamli mað-
urinn ?'' spvr jeg.
Hann kinkar kolli drepnr titlinga
og dyttar með lófanum á vanganr.,
hneigir sig og brosir. „pað þ.vkir mjer
best,“ segir hann „sem ratar hjerna
upp; það gerir danski rjóminn, þessi
sem þeir banna að fluttur ?je, rjóm-
inn, sem þeir tolla, . en sumif fara