Lesbók Morgunblaðsins - 22.05.1927, Blaðsíða 8
LESBÓK MORGÚNBLAÐSÍlítí
itiú
Auðmaður nokkur bjargaði liöll-.
inni frá því að hrynja í rústir.
Hann keypti hana, ljet gei’a nð
liana og gaf hana síðan frans’ h
ríkinu um aldamótin, og nú er
9 ...
Malmaison geymd sem minjagnp-
ur um keisarann mikla. Þar er
geymd minningin um lijúskaparlíi'
hans og Josephine — sern f .rst
keypti höllina að minni sínum
forspurðum.
Beatrice kóngsdöttir.
Heimsblöðin tala mikið um að
það horfi til vandræða hvað mörg
konungsefni í álfunni sje treg til
þess að velja sjer konu. Meðal
þeirra eru Friðrik ríkiserfingi
Dana, Olafur, ríkiserfingi Norð-
manna og prinsinn af Wales. Sú
frjett kemur nú frá Sevilla á
Spáni, að hinn síðastnefndi hafi
valið sjer fyrir drotningarefni
elstu dóttur ‘Alfons Spánarkon-
ungs, Beatriee að nafni, sem hjer
birtist mynd af.
Til Jóhannesar Jósefssonar.
• -
Ort í samsæti, er U. M. F.
„Velvakandi' ‘ hjelt honum.
Berserkir og blámenn ganga
bölvandi um þvera jörð:
„Eg var feldur —eg var feldur
ill var glíma sú og hörð.“
Heimur spyr þá — hver er
kappinn; —
heyruin svarið — gleymum ei:
„Hann er frægur jötnajötunn
Jóhannes frá Garðarsey.“
t
Meðan Saga’ og heitlynd Hekla
ltrífa nokkuru íslending;
meðau ís og Eldur skipa
ulheims skapanoruaþing;
meðan glímulietjur heimsins
hælkrók muna — gleymist ei
íþróttanna jötnajötnnn
Jóhannes frá Garðarsey.
Kjartan J. Gíslason,
frá Mosfelli.
Smælki.
í Tavistock í Englandi var mað-
ur að nafni John E'waus og er
hann nú nýlega dáinn. Seinustu
ár æfi sinnar hafði hann barist
við* það að gera sig fátækan, en
honum tókst það ekki. Hann byrj
aði með því að gefa aleigu sína,
54 miljónir, til ýmsra velgerða-
stofnana og ætlaði svo að setjasv
í helgan stein, laus við allar þær
áhyggjur, sem auðæfi valda
manni. Tæpu ári síðar kom það
upp úr kafinu, að jörð sem hann
átti í British Guyana, og hann
hafði álitið einskis virði, var 9
miíjóna virði, sökum þess að þar
fundust auðugar koparnámur. —
Ewans losaði sig undir eins við
jörðina, gaf hana vérkfræðingi
þeim, sem hafði uppgötvað nám-
urnar.
Tveimur mánuðum eftir að
Ewans liafði losað sig við jörðina
á þennan hátt, erfði hann tvær
miljónir króna. Hann gaf þær
undir eins til barnahælis. Nokkru
síðar erfði ■haiin aftur 540 þúsund
krónur. Þann arf gaf hann til
sjúkrahiisa. lákömniu áður en'hann
dó græddi hann 90 þúsimd krónuv
í happdrætti, sem stofnað hafði
verið í góðgerðaskyni.
— Jeg er alveg framúrskarandi
minnugur. Það er aðeins tvent,
sem jeg get aldrei munað, og það
eru afmælisdagar og —r — og —
já, hvað er nú hitt, sem jeg get.
aldrei munað!
— Reyndu að leika eitthvert
fjörugt lag. Það er nógu leiðinlegt
saint að þurfa að hlusta á þig.
(Die Muskete, Vín).
— Ekki fæ jeg skilið, hvernig
á því stendur að liúsmóðir þín
hefir lagt þessa ást á hundinn.
— Hefirðu ekki sjeð manninn
hennar? (Aussie, Sydney).
Skáldið: Jeg fjekk þrjáj1 gíneur
fyrir vorkva’ðið mitt.
— Það var ágætt! Hvenær kem-
ur það út1
.— Aldrei. Það týndist í póst-
inum, en jeg hafði keypt ábyrgð
á það, svo að jeg fjekk það borg-
að. (Passing Show, Loudon).
fíafoldárprSntemiöja h.f.