Lesbók Morgunblaðsins - 21.01.1934, Blaðsíða 2
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
lð
Leifarnir af Nancy-lestinni.
Hjá lítilli stuð. Pomponne. nem-
ur lestin skyndilegra staðar. Eng-
inn veitir því svo seni neina eftir-
tekt og rjett á eftir heldur lestin
áfram. En ekki nema nokkra kíló-
betra. Þá staðnæmist hún aftur.
Menn jiýða hjelu af rúðunum og
líta út — en það er ekkert að sjá
neina svartamyrkur. Rjett á eftir
kemur lestarstjórinn og tilkynnir
það, að lestin komist ekki nú
þegar til Lagny — þangað voru
3 km. — vegna þess að hjeraðslest
sje á eftir áætlun.
Fólk sættir sig við þetta. Fjör-
ugar samræður bvrja aftur og all-
ir eru í besta skapi.
En Strassburg-hraðlestin brun-
ar áfram í þokunni, lestarstjórinn
starir fram á veginn — hraðinn
er ofsálegur.
Áreksturinn.
Þá skeður liið liræðilega — um
2(1 metra framundan æðandi hrað-
lestinni sjest í þokunni lest, sem
heldur kyrru fyrir. Árekstur er
óhjákvæmilegur.Og á næsta augna
bliki rennir liin mikla stál-eim-
reið á hina veikbvgðu trjevagna
og molar þá sundur eins og það
liefði verið eldspýtnastokkar.
Enginn maður getur lýst þeim
hörmungum, sem skeðu þessa nótt
þarna á Marne-sl jettunni. Níst-
andi neyðaróp. kvalaliljóð, grátur
og andvörp. Af Naney-lestinni
var í rauninni ekkert eftir. Eim-
reiðin og þr:r fremstu vagnarnir
liöfðu hrokkið út af teinuniun og
oltið niður í sknrð. En af hinum
vögnunum sást ekki annað en
brotahrúgur af timbri og járni,
báðum niegin brautarinnar á 300
metra löngu svæði. í þeim stendur
Strassburg-hraðlestin. — Hinir
traustu stálvagnar hafa þolað á-
reksturinn, enda þótt þeir s.je
allir beyglaðir og skældir. Far-
þegarnir hafa kastast til í þeim,
þrír eða fjórir hafa biðið hana
við það, og margir meiðst, en
flestir liafa þó sloppið óskadd-
aðir.
Slysið hefði getað orðið enn
ægilegra, því að rjett á eftir á-
reksturinn kom lest úr öfugri
átt. En fvrir snarræði lestarstjór-
ans tókst að stöðva hana áður en
hún rendi á slysalestirnar.
Björgunin.
Og svo byrjar liið hræðilega
björgunarstarf. Svo hrvllilegt er
uni að litast, að jafnvel menn, sem
voru í stríðinu mikla, þoldu ekki
að liorfa á og fellu í yfirlið. Yíðs
vegar að streymir fólk með Ijós-
ker og blys. Og svo eru kynt
stór bál úr vagnabrotunum og við
birtuna af þeim byrjar hjörgun-
in.
Ut úr hinum ógurlegu brota-
hriigum kveða hvarvetna við svo
nístandi sár neyðaróp og kvala-
hljóð, að margir taka tii fótanna
og hlaupa ærðir og hijóðandi út
í mvrkrið, til þess að forða sjer
frá þessum skelfingarstað.
Um alt liggja brot úr ferða-
kistum, alls konar fatnaður, svefn
voðir, leikföng, brjef, myndir, ali-
fuglar, sem áttu að fara á jóla-
borðið.---------
Tíminn líður. Langar iestir af
sjúkravögnum fara eftir þjóðveg-
unum til Lagny og Meaux. -—
Spítalarnir þar fyllast undir eins
og geta eklti tekið á móti fleiri
sjúklingum. Um kl. 22 kemur
fyrsta hjálparlestin frá París og
snýr von bráðar heim aftur með
þá, sem hættulegastir eru særðir.
Litlu seinna koma viðgerðarlest-
ir með kastljós og hegra og fara
að ryðja brautina, og undir morg-