Lesbók Morgunblaðsins - 02.09.1934, Blaðsíða 7
LÉSBÓK MORGUNBLAÐSINS
287
Bakarasveinafjelag íslands.
Efsta röð fremst til vinstri: Friðrik Steinar, Karl Bjamason, Kolbeinn Ivarsson, Hans Eyjólfsson, Ingólfur Guð-
mundsson, Guðmundur Jóhannesson, Egill Jónsson, Árni Jóhannsson. Næst efsta röð, fremst til vinstri: Óskar
Sigurðsson, Magnús Þorkelsson, Sigurður Jónsson, Guðmundur Sigurðsson, Þórður Hannesson, Weise Haraldur
Hallgrímsson, Guðmundur Helgason, Egill Gíslason, Valdemar Símonsen. Næst neðsta röð, fremst til vinstri: Gils
Jónsson, Þorvaldur Einarsson, Jón Sigfússon, Guðmundur Þorsteinsson, Jakob Bjamason, Jón Guðmundsson,
Stefán Thordersen, Sveinn Sveinsson, Sigmund Lövdahl. Neðsta röð, fremst til vinstri: Helgi Leonhard Hansen,
Júlíus Kolbeins, Guðmundur Bjarnason, Guðmundur Hersir, Grímur Ólafsson, Þorgils Guðmundsson, Óskar Sig-
urðsson, Martin Nielsen.
sett í ofninn og bökuð á „hert-
unni“ sem kallað er, eða hellu-
bökuð, þ. e. ekki set,t á plötur í
ofninum. Eru brauðin færð inn í
ofninn á 3 metra löngum spöðum,
sem eigi eru ósvipaðir árum, með
breiðum blöðum.
Franskbrauð eiga að vera tilbú-
in til sölu fyrir hádegi.
Þegar þau eru tekin út úr ofn-
inum taka afgreiðslustúlkur við
þeim og vefja hvert brauð
í umbúðapappír. Hefir það
mjög aukið á þrifnað við meðferð
brauðanna, að þau eru sett í sjer-
stakar umbúðir, áður en þau eru
send til útsalanna.
Seinast koma rúgbrauðin til
sögunnar, því aðaleftirspurnin eft-
ir þeim er fyrir kvöldmatinn, enda
eru þau ekki komin á markað-
inn í brauðaútsölum bæjarins fyr
en kl. 4—5 á daginn.
Vinnuaðferðin er svipuð og við
franskbrauðin, að öðru leyti en
því, að deigströngullinn er skorinn
með sjerstökum hníf, sem afmark-
ar ákveðna lengd er passa á í
hvert brauð, svo það hafi rjetta
þyngd.
Rúgbrauðin þurfa að vera kom-
in í ofninn um kl. 2 á daginn, til
þess að koma nægilega snemma á
markaðinn.
Þannig er störfum hagað í
brauðgerðarhúsum, að hver bakst-
urinn tekur við af öðrum allan
vinnutímann, og er niðurröðun
eftir því, í hvaða röð vörurnar
þurfa að vera tilbúnar. Fyrst
kaffibrauð, síðan hveitibrauðin
og rjómakökur um hádegi og
rúgbrauð og aðrar kökur síðari
hluta dags.
Mikið erfiði og fyrirhöfn er í
því fólgin, að koma öllum brauð-
vörum daglega til neytenda í
bænum. Eru það miklir flutn-
ingar og ferðalög. Hafa flest
brauðgerðarhúsin bíla til þeirra
flutninga. Brauðabíll frá bakaríi
sém hefir nokkrar útsölur í bæn-
um getur þurft að fara yfir 100
kílómetra vegalengd á dag.
Óskir kaupendanna.
Mjög segja bakarameistarar, að
óskir og kröfur almennings hjer
í bæ til kökugerðar og allskonar
nýbreytni fari vaxandi. Sigli ein-
hver bakarameistari til útlanda og
sjái nýjung á sviði brauðgerðar
og komi með hana hingað, en ný-
breytnin falli viðskiftamönnum í
:geð, þá verða önnur brauðgerðar-
hús nauðug viljug að taka upp
nýjung þessa, að öðrum kosti
standast þau ekki lengur sam-
kepnina.
T. d. fyrir fáum árum notaði
fólk snúða sem kaffibrauð, jóla-
kökur og þess háttar, en, nú vill
fólk hunangskökur, rúllutertur og
rjómakökur, sem nú eru notaðar
mikið daglega, en áður fyr því
nær eingöngu á sunnudögum.
En þrátt fyrir alla nýbreytni
halda vínarbrauðin velli gegn
öðrum brauðtegundum, enda jafn-
an til þeirra vandað.
Verksmiðja og verðlag.
Oft hefir það komið til orða, aí