Lesbók Morgunblaðsins - 31.03.1935, Blaðsíða 5

settir inn í herbergi verkfræðings
og þar lágu þeir allan daginn.
Að lokuin varð hershöfðingjafrúin
að fara í venjulegum stígvjelum í
heimboð hjá fylkisstjóranum. —
Þvottur mannsins á nr. 113 — slit-
in inanchetskyrta nr. 46 og nær-
buxur með eldgömlu sniði — var
drifinn upp á unga spanska stúlku
í herbergi nr. Ió8. Hún tók við
þvottinum og henti honurn af
hendi niður í lyftuganginn.
En þetta var ekki alt. Út af
baðpöntunum varð hin mesta reki-
stefna. Bað er nú í sjálfu sjer
ágætt, en fólk vill helst sjálft
ákveða hvénær það fer í það, en
láta ekki hótelþernu skipa sjer
það þegar henni finst tími til kom-
inn. Gamall og nauðsköllóttur
prófessor fekk heimsókn af rak-
ara, sem endilega vildi þvo hár
hans og setja í það ,,permanent“-
liðun. Já, það mætti skrifa heila
bók um alt það, sem skeði í hótel-
inu þennan dag.
Við sluppum, eins og rjett var.
Hugvitssemi skal launa, en ekki
refsa fyrir hana. Þó var reynt að
skella skuldinni á okkur. Yörður-
inn komst að því hvernig í öllu lá.
Og hann var svo klókur að hann
bar saman rithöndina á gestatöfl-
unni og í gestabókinni. Og þá sá
hann undir eins að fjelagi minn
hafði skrifað á gestatöfluna. Og
svo fór hann, veitingamaður, þern-
an og vikadrengurinn öll í hóp
rakleitt upp í herbergi nr. 41. Það
átti svo sem að taka í lurginn á
fjelaga mínum!
Það var barið og lamið á hurð-
ina, hótað að kalla á lögregluna,
en alt kom fyrir ekki. Hurðin var
læst. Þá var gripið til varalykl-
anna og hópurinn ruddist inn í
herbergi nr. 41. Þar bjó heyrnar-
laus maður. Hann varð afar reið-
ur og hótaði að skrifa í helsta
blaðið í borginni um þessa dæma-
lausu ósvífni. Hann kvaðst þekkja
ritstjórann. Og svo fleygði liann
veitingamanni og öllum hinum iit
og tvílæsti hurðinni.
Meðan þessu fór fram borguð-
um við reikninga okkar í skrifstof
unni og vorum að enda við það
þegar hersingin kom niðpr aftur.
Okkur var óhætt. Við höfðum auð-
vitað flutt nöfn okkar á gestatöfl-
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
ís og snjór.
Haldið þið að ís geti fram-
leitt tóna? Jú, menn rákust á
það af tilviljun fyrir nokkru.
Vísindamaður, sem helt á gló-
andi stáli kom snöggvast með
það við ísklump— og þá kvað
við hár tónn? Hvernig stóð á
honum? Það hafa menn brotið
heilann um, en geta enn enga
lausn á því fundið.
Það er talað um ,,drepandi“
kulda og margri skepnu verður
frost að bana. En sumar þola
frost, hve mikið sem það er
eins og t. d. maðkar. Það er
kunnugt um Mývetninga að á
vetrum brjóta þeir upp freðna
maðka og hafa með sjer út á
vatn til silungsveiða. Áður en
möðkunum er beitt þíða veiði-
menn þá uppi í sjer og við það
lifna maðkarnir.
Er til „heitur ís“? Jú, vís-
indunum hefir tekist að fram-
leiða heitan ís. Það er hægt að
hita ís upp í 80 gráður á Celsí-
us án þess að hann bráðni, eða
gera hann svo heitan, að menn
þyldi ekki að snerta á honum.
En til þessa þarf að setja ísinn
undir svo þungt farg að 21.000
kílógramma þungi komi á hvern
tenings-centimetra.
I rannsóknastofum hefir tek-
ist að framleiða 272.92 stiga
frost, og er flestum óskiljan-
legt hvernig það má verða. Við
slíkan kulda er hægt að gera
gas fljótandi, loft fljótandi og
súrefni fljótandi. Sje hárfínum
blýþræði brugðið í fljótandi
loft, getur hann orðið 1 kg. að
þyngd.
Togleður má ekki koma
nærri fljótandi lofti. Það missir
alla þenslu sína gjörsamlega
unni, eins og annara. Á töflunni
stóð að við værum í herbergjum
nr. 41 og 42, en við bjuggum nú
samt sem áður á herbergjum nr.
76 og 77.
101
við 55 stiga frost. Næmleiki
ljósmyndaplata minkar og stór-
kostlega við m'kinn kulda.
Frost getur haft margskonar
áhrif. Þegar kuldarnir voru sem
mestir í Bandaríkjunum í vet-
ur, herptist járnbrúin yfir Hud-
son-fljótið svo mjög saman að
hún kipti upp 268.000 vætta
steinstöpli við annan endann
og lyfti honum um meter frá
.jörðu. Brúna sjálfa sakaði ekki.
Allir vita hvað snjór er:
Smákrystallar af frosinni gufu,
sem falla úr lofti til jarðar.
Snjó er hægt að framleiða með
því móti að kæla vatn niður
að frostmarki og hræra út í
það dálitlu af sápufroðu.
Sleðar og skíði renna ekki á
snjónum sjálfum og skautar
ekki á svellinu sjálfu, þótt und-
arlegt kunni að virðast. Vegna
þrýstings myndast á snjó og ís
nokkurskonar „sviti“, og af
honum verða skautar og skíði
hál.
Síams konungur.
Eins og kunnugt er sagði Síams-
konungur nýlega af sjer, en til
konungs var tekinn drengur, sem
Auanda heitir. Hann á heima í
Lausanne, ásamt móður sinni og
gengur þar í barnaskóla. Er mynd
þessi tekin af honum á skóla-
bekknum.