Lesbók Morgunblaðsins - 19.07.1936, Blaðsíða 2

226
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Draugaskipið „Girl Pat“ og
F]ÁRS]ÓÐUR STÓRMÓGÚLSINS.
•- * • ' *■ * ' \
í leit að löngu týndum fjársjóði árið 1936.
Enn á ný hefir hinn leyndar-
dómsfulli „stórmógúls-f jársjóður“
vakið umtal út um allan heim.
Enskt fiskiskip lagði frá heima-
landi sínu fyrir 4 mánuðum í leit
að þessum fjársjóði. Nafn þess var
„Girl Pat“. Nýlega barst sú fregn,
að eyjaskeggjar á Inagua hefðu
fundið skip þetta strandað á eyði-
ey í Exema-sundi. Það fylgdi sög-
unni, að í skipinu hefðu fundist
lík þriggja skipverja, sem lögðu
út í þetta æfintýralega ferðalag.
En skipstjórinn, aftur á móti, var
horfinn, og því ókunnugt um af-
drif hans.
Nú var gerður út leiðangur til
þess að grenslast nánar fyrir um
þetta og kom þá í ljós, að fregn-
irnar af skipsstrandinu voru upp-
spuni einn. Leiðangursmenn rák-
ust af hendingu á hvítmálað skip,
sem mjög virtist líkjast „Girl
Pat“. Og þegar betur var að gætt,
þá v a r þetta einmitt skipið, sem
verið var að leita að. Áhöfnin öll
var sett í varðhald og þarmeð var
ævintýrinu lokið. Nvi brjóta
menn um það heilann, hver hafi
verið hinn eiginlegi tilgangur
ferðalagsins.
Var hann aðeins sá að leita að
fjársjóði stórmógúlsins, eða hugð-
ist skipstjórinn að feta í fótspor
sjóræningjans Philipp3 Avery?
Forsaga þessa máls nær 200 ár
aftur í tímann og yfir henni hvil-
ir leyndardómur, sem engum hefir
enn tekist að gægjast á bak við.
Austur-Asíu-fjelagið í London á
mikið handritasafn, þar sem alt er
skráð, sem náðst hefir í viðvíkj-
andi fjársjóði þessum, og þaðan er
tekin hin furðulega saga, er hjer
fer á eftir. —
Furoksir stórmógúl
ætlar að bæta fyrir
syndir sínar.
uroksir, afkomandi Timurs
hins mikla Mongólahöfð-
ingja, var orðinn stórmógúl í
Hindustan. Byltingar, blóðvíg og
eitunnorð voru baráttuaðferðir
lians til valda. Það var því ekki
að ástæðulausu, að hinn voldugi
stórmógúl ráðge] i að fara píla-
grímsför til Mekka og fá fyrir-
gefningu synda sinna hjá drotn-
anda heimsins.
Árið 1715 bjó hann indverskt
barkskip til sjóferðar og hlóð það
öllu því dýrmætasta úr fjárhirslum
sínum. Þar voru fágæt gull- og
silfurdjásn, dýrmætar ábreiður en
það sem mest var um vert, voru
58 gimsteinar og aðrir eðalsteinar
úr liinni frægu Golkonda-námu.
Þeir voru sjerstök gjöf stórmó-
gúlsins til uppheimanna. Og auk
þessa sendi hann gjafvaxta dótt-
ur sína. ^
Skipið lagði nú niður Indus-
fljót og úr mynni þess tók það
stefnu á strendur Arabíu. Til von-
ar og vara hafði stórmógúlinn
einnig látið mikið af ómótuðu
gulli í hið íburðarmikla skip sitt,
þannig, að dóttir lians og ýms
skyldmenni væru ekki fjelaus þeg-
ar til Arabíu kæmi.
Sjóræningjar verða
á leið skipsins.
inmitt í þennan mund varp-
aði breskt skip akkerum í
spænsku hafnarborginni Coruna.
Á því voru 20 fallbyssur og höfðu
Spánverjar tekið skip þetta til
leigu af Bristolbúum. Því var ætl-
að að ráða niðurlögum smyglara
og annars óþjóðalýðs. Skip þetta
bjet „Jupiter“ og skipstjórinn
Gibson. Gibson var dugandi sjó-
maður, en vínlineigður úr hófi
fram. Var hann jafnan ölvaður og
Ijek háseta oft grátt með ýmsum
hrekkjum. Stundum fekk hann
reiðiköst, og olli þetta hvað með
öðru, að hann var óvinsæll mjög
meðal skipverja.
Eitt sinn er skipstjóri var að
sofa úr sjer drykkjuvímuna, not-
uðu skipverjar tækifærið og
gerðu uppreisn og tóku skipstjórn
ina í sínar liendur.
Völdu þeir síðan Philipp Avery,
1. stýrimann sem fyrirliða sinn og
varð hann nú skipstjóri. Þegar
Gibson vaknaði til lífsins, var skip
ið komið út á rúmsjó. Skipverj-
ar gei'ðu sjer nú hæg heimatökin
og settu Gibson ásamt nokkrum
fylgifiskum hans í bátkænu og
ljetu þá sigla sinn sjó.
Philipp Avery sigldi í suðurátt
fyrir Góðrarvonarhöfða og tók
loks land á eyjunni Madagaskar,
sem um þessar mundir viar aðal-
athvarf allra sjóræningja Ind-
landshafs. Jiafnskjótt og akker-
um hafði verið varpað, hófust
drykkjulæti mikil og fögnuður.
Sjóræningjarnir og aðrir synda-
selir hvaðanæfa að bundust þarna
vináttuböndum. „Júpíter", sem
var vel útbúið að vopnum og vist-
um, var kjörið forystuskip sjó-
ræningja, og Philipp Avery liðs-
foringi alls flotans.
Að loknum þessum mannfögn-
uði ljetti flotinn akkerum. I far-
arbroddi var „Júpíter“; í kjölfar
hans fóru tvö minni skip, en síðan
kom adur floti sjóræningjanna.
Var nú siglt þvert yfir Indlands-
haf, og eftir nokkra hrakninga
báru örlögin flotann að mynni
Indusar. En _ einmitt þann sama
dag var skip stórmógúlsins að
láta þaðan í haf. Var það tæplega
komið úr landsýn, er floti Averys
liðsforingja, er sigldi undir ensk-
um fána, rjeðist á það og tók það
herskildi.
Hjer var dæmafátt herfang:
gull, silfur, kvenfólk, þrælar, og
síðast en ekki síst sandelviðariaskj-
an full .af leiftrandi gimsteinum.
Glaðir og reifir sigldu ræningjarn-
ir aftur heim til Madagaskar.
Nú kom að því að skifta ráns-
fengnum. Gullinu og silfrinu var
auðvelt að skifta þannig, að allir
voru ánægðir. Hinsvegar olli