Lesbók Morgunblaðsins - 19.07.1936, Qupperneq 6

230
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Flokkað er eftir lúsum
- eða „gístíhúsíð“ í Genua.
Smásaga.
Það er allskonar fólk, sem safn-
ast saman kl. 7 að kvöldi fyrir
framan fátækra-gistihúsið í Ge-
núa. þar sem menn geta fengið 6-
keypis næturgreiða. Þar eru hafn-
flækingar með skítugar húfur
niður um eyru, og tötralegir betl-
arar, sem hafa vafið tuskum um
fætur sjer, í staðinn fyrir venju-
legan skófatnað. Þar eru negrar,
sem ekki er hægt að giska á hvað
hafa fjTÍr stafni. Og þar var í
þetta skifti sem jeg var með í
hópnum, rakarasveinn einn, sem
sýnilega hafði þekt betri daga.
Hann var á niðurleið í þjóð-
fjelaginu. Smvrslin, sem liann
hafði í hárinu, voru það eina, sem
bar vott um, að hann hefði ný-
lega átt heima annarsstaðar. Þar
er sem sagt misjafn sauður í
mörgu fje — og enginn tekur til
þess þótt jeg sje með í hópnum
aftastur í röðinni.
Á slaginu klukkan sjö eru dyrn
ar opnaðar. Fvrst þurfa tveir lög-
regluþjónar að skoða okkur, sem
svipast eftir „gömlum kunningj-
um“ í hópnum. Og síðan eigum
við að segja dyraverði til nafns
okkar. Um heimilisfang er ekki
spurt, enda væri það í flestum til-
fellum tilgangslaust. En um ann-
að er hægt að spyrja, t. d. föður-
nafn og nafn móður. Margir hafa
aldrei heyrt getið um föður sinn,
og sumir geta ekki nafngreint
móðurina heldur. Þá eru menn
spurðir hvort þeir sjeu giftir. Og
þó þeirri spumingu sje svarað
neitandi, kemur sú næsta: hve
mörg börn menn eigi innan 16
ára.
Þá kemur í ljós, að sumir hinna
ógiftu eiga á annan tug barna.
Þegar allir hafa gefið skýrslu
er þeim hleypt inn í borðstofuna,
þar sem hver maður fær súpuskál,
þ. e. a. s. rjettu nafni er það heitt
vatn með brauðmolum í. Flestir
hafa ekki bragðað mat lengi, svo
súpan hverfur fljótt.
Að máltíð lokinni byrjar merki-
legasti þátturinn á dagskránni. Þá
er öllum skift í flokka, ekki eftir
aldri nje stjett, heldur eftir mis-
munandi stigbreytingu í óþrifum.
Mönnum er skift í þrjá flokka.
Þeir sem alls ekki eru lúsugi'r fara
í sjerstakan flokk; þeir sem eru í
meðallagi lúsugir fara í miðflokk,
og þeir sem eru morandi í lús,
fara í þriðja flokkinn.
Einn af starfsmönnunum brett-
ir upp ermarnar og skiftir í
flokka eftir þessum reglum. Hann
liefir æfinguna og er því ótrúlega
fljótur að kveða upp iirskurðina.
Menn eiga að hneppa upp skyrt-
unni í hálsmálinu, ef þeir eru í
skyrtu. Með því að styðja lófan-
um á brjóstið getur bann sain-
stundis kveðið upp úrskurð um,
hvort maðurinn eigi heima í 1., 2.
eða 3. flokki.
Við komum 4 í fyrsta flokk —
hreina flokkinn. Hinir lentu í 2.
og 3. flokki — og miklu flestir í
morandi flokknum. Þá kemur
baðið. Þeir sem' í „hreinu“ eru
þurfa ekki annað en skola sig í
köldu vatni. En hinir ern leiddir
inn í annað baðiierbergi. Eftir ó-
hljóðunum, sem þaðan berast,
gengur þar mikið á.
Einn af fjelögum mínum, sem
eitt sinn hafði lent í 3. flokki. lýs-
ir því fyrir mjer með skelfingu,
hvernig farið sje með merin. Þeir
eru reknir niður í baðker og tveir
baðverðir þrífa þá hátt og
lágt. Hár og skegg er klipt af
mönnum, og allur skrokkurinn
burstaður úr sápuvatni. Hann
segir frá því, að eitt sinn í fyrra
hafi baðverðir haft negra milli
handanna, en haldið bann vera
kolamokara og ætlað að þrífa af
honum svarta litinn. Maðurinn
var nær dauða en lífi er þeir átt-
uðu sig á því, hver hinn eðlilegi
litarháttur hans var.
Umsjónarmenn taka við öllum
fötum manna, og hver fær sína
hreinu náttskyrtu, og getur síðan
lagst til hvílu. Herbergin eru ekki
stór, 30 sentímetrar til veggjia sitt
hvoru megin við rúmið. En vegg-
irnir eru úr vírneti. Rúmin eru
góð, og þeir sem eru lúsalausir, fá
hrein lök, þeir úr miðflokki fá lök,
sem hafa verið notuð einu sinni,
en þeir úr þriðja flokki verða að
liggja á vaxdúkslökum.
Hurðunum í hvert „herbergi"
er nú lokað af, svo menn komast
ekki út. En menn geta talað sam-
an gegnum vírnetin. Lengi eftir að
við úr 1. flokki erum lagstir fyr-
ir, eru hinir að koma úr baðinu.
Þeir eru óþekkjanlegir, hreinir,
rakaðir og hárlubbalausir.
Rakarasveinninn litli var með
þeim síðustu. Hann hefir alt á
hornum sjer. Hann lenti í mið-
flokki. Baðverðirnir höfðu ekkert
tillit tekið til þess, hvernig hár
hans var greitt. Og nú voru hár-
smjrsl öll farin.
Klukkan 10 eru ljósin slökt, og
þá eiga menn að þagna. En lengi
heyri jeg tvo úr þriðja flokki
pískra saman um, að þetta skuli
þeir aldrei gera aftur. Þeir skuli
aldrei stíga sínum fæti á þennan
stað, þar sem menn sjeu settir í
vatn og farið svo hranalega með
menn. Þá sje betra að liggja úti.
Nú fari að hlýna í veðri. Og að
lokum mæla þeir sjer mót næsta
kvöld á afviknum stað. þar sera
þeir ætla að sofa undir berum
himni.

— Hamingjan hjálpi þjer kona,
fanst þjer nú íbúðin ekki nógu
rök áður!
*
— Hana, ertu nú aftur farinn
að lesa ástarsögu.
— Nei, mamma, þessi bók er
um hjón.