Lesbók Morgunblaðsins - 12.09.1937, Blaðsíða 2

LE9BÓK MORGUNBLAÐSINS

stóðu suotrir timburskúrar, gal-
opnir út að götunni. Það voru
sölubúðirnar. Gata þessi náði sem
svaraði frá Vöruhúsinu og út að
Haraldarbúð, og peningar þeir,
sem inn komu á þessu litla svæði
í 12 daga, skifti tugum þúsunda.
Heljarstór hressingarskáli stóð hjá
verslunarsvæðinu, en sjaldan kom
um við þar, enda ekki hægt að
fá þar kaffi upp á íslenskan
máta, svo við höfðum þangað
ekkert að gera. Þar var einnig
rakarastofa, sem ábyggilega hefir
rakað saman peningum, því rakst
urinn kostaði 60 aura. Eftir að við,
þessir fuHorðmi, frjettum það,
fórum við að eins og Skotarnir,
og brúkuðum notuð rakvjelablöð
til þeirrar iðju.
Lögregluþjónar, þ. e. skátar i
venjulegum einkeunisbúningi með
rauðan borða á öðrum handleggn-
iirn, voru alls um 60 í borginni.
Þeirra aðalstarf var að veita skát-
unum og almenningi (gestum)
allskonar leiðbeiningar.
Þetta var )iað ,,borgaralega“ á
•Tamboree. En hvað þá um líf
skátanna sjálfra?
Að búa í tjaldþvrpingu, með
góða fjelaga frá ýmsum þjóð
um á alla vegu, er skemtilegra en
svo, að því verði lýst í fáum orð-
um. Allir í samskonar búningum
— skátabúningum — allir með
sama bræðraþeli, bæði aríar og
blökkumenn, allir einhuga uin að
kynnast hver öðrum og skilja
hvern annan, þrátt fyrir ólík
tungumál, og að va'rðveita þann
skilning, er eflt getur friðinn í
heiminum.
Gestrisnin var mikil, því sjald-
an gátum við sint öllum þeim boð
um, sem okkur bárust, einkum
seinni hluta mótsins, um að koma
í heimsóknir til hinna ýmsu
þjóða. Einn morguninn lágu t. d.
þessi boð fvrir: Astralíumenn
vilja fá nokkra íslenska skáta í
kaffiboð. Islenskir skátar eru
beðnir að konia til Ameríku kl. 2
í dag. Danmörk býður íslenskum
skátum að varðeldi í kvöld. Kín-
verjar bjóða íslenskum skátum að
koma til tedrykkju um nónleyt-
ið, o. s. frv. Svipað þessu var það
marga daga. Við gerðum ávalt
okkar besta, til þess að ísl. skát-
ar kæmust í heimsóknir til sem
flestra þjóða.
Ekki var það óalgengt, að
drengir okkar væru leystir út með
gjöfum að lokinni lieimsókn. Mjer
er það mjög minnisstætt, hvað
einn af vorum yngstu snáðum var
hreykinn, er hann kom frá ame-
rísku heiniboði, veifandi amerísk-
um fánum sínum í hvorri hendi,
og sagði, að sjer hefðu verið gefn-
ir tveir fánar. Að öllum líkindum
hefir liann sagt þeim amerísku, að
landi sinn, Leifur hepni, hefði
fundið Ameríku, og því fengið
annan fánann handa sjer, en hinn
lianda Leifi. Hver veit nema við
sjáum amerískan fána blakta í
höndunum á Leifi hepna, næst
þegar við koiiium að styttunni
hans í Skölavörðiiholtinu.
Pegar leið að lokum mótsins
buðum við heim skátum frá
ýmsuin þjóðum í tjaldbúðir okk-
ar. Fj'rst var öllum gefið kaffi
upp á íslenskan liátt, með brauði
og kexi. Á meðan á kaffidrykkj-
unni stóð, var talað saman á alls-
konar tungumálum og handbend-
ingum um liitt og þetta. Fjörugar
umræður urðu meðal annars um
Norðurlöndin. Var þar ungur og
fjörugur Svíi, sem einkum liafði
orðið, en allir hinir lögðu þó eitt-
hvað til málanna. Tveir skátar
voru þarna frá Bandaríkjunum.
Annar þeirra var íslenskur í móð-
urætt og þótti heldur en ekki á-
nægjulegt að sitja meðal „land-
anna“. Hann hafði fyrir nokkrum
dögum sjerstaklega leitað uppi
tjaldbúðir okkar. Við notuðum
tækifærið til þess að segja hinum
erlendu skátabræðrum okkar frá
móti, sem við ætlum að halda að
Þingvöllum næsta sumar, í tilefni
af 25 ára afmæli skátahreyfingar-
innar á Islandi. Var auðheyrt á
mörgum þeirra, að þeir höfðu mik
imi hug á að sækja það mót. Síð-
ar birtist frásögn um þetta vænt-
anlega mót okkar í Jamboreeblað-
inu, sem út kom á hverjum degi.
Að lokinni kaffidrykkju glímdum
við fyrir hina erl. skáta og sung-
um nokkur ísl. lög. Einnig var
mikið sungið saman af skátalög-
um. Áður en við skildum festum
við lítinn ísl. fána í barm hvers
skáta, til minningar um ísland.
Pótt mikið væri um allskonar
boð á Jamboree, var auðvit-
að altaf fult af frjálsboðnum gest-
um í öllum tjaldbúðunum. Is-
lensku tjaldbúðirnar lágu mjög
vel við. Komu erl. skátar til okk-
ar á hverjum degi svo hundruð-
um skifti, meðal annars til þess
að hafa skifti á ýmsum varningi,
svo sem frímerkjum, skátamerkj-
um og myndum. Voru slík vöru-
skifti mjög algeng á Jamboree og
gengu undir enska orðinu
„Change“ (skifti). Skifti þessi
komu oft fram í kyndugu formi.
Sagt var, að eitt sinn hefði skosk-
ur skátadrengur skift á pilsi sínu
og amerískum skátabuxum.
En það voru ekki aðeins skát-
ar, sem komu í tjaldbúðir okkar.
Jamboree var opið á hverjum degi
frá kl. 12 á hádegi til kl. 8 á
kvöldin fyrir almenning. Streymdi
þá fólk inn í þúsundatali. Mest
bar þar á Hollendingum. En einn-
ig kom margt fólk frá nágranna-
löndunum. Þetta var okkur kunn-
ugt frá fyrri mótum, og höfðum
við því ýmsan viðbúnað til þess
að vekja eftirtekt á ísl. tjaldbúð-
unum, til þess að kynna almenn-
ingi land okkar og þjóð.
Okkar fyrsta verk, þegar við'
komum á mótið, var því það, að
reisa hlið við tjaldbúðirnar. Smíð-
uðum við tvo stóra trjestróka,
þöktum þá vír og slettum stein-
steypu í vírinn (það er kallað að
„forskalla“ á fagmáli). í hálf-
storknaða steypuna röðuðum við
rauðum hraunmolum. (Þegar við
höfðum reist þessa stólpa, settum
við nafn íslands á milli þeirra,
eins og nánar sjest á myndinni.
Stafirnir í nafni landsins voru
þaktir silfurbergi og hrafntinnu.
Var Jietta fagurt á að líta, eink-
uni í sólskini. Hlið þetta var eitt
með hinum sjerkennilegustu hlið-
um á Jamboree og voru teknar
myndir af því í tugatali.
Rjett innan við hliðið reistum
við stórt tjald, sem við tók-
um á leigu í Hollandi. Þar sýnd-
um við stórar og smáar myndir
frá Islandi, bæði af landslagi,