Lesbók Morgunblaðsins - 31.12.1938, Síða 1
51. tölublað.
Gamlársdag 1938.
Xni. árgangur
ÍMfoldnrpreDttmlðjft h.f.
S. Dahlmann:
I Louvre
Jeg er staddur í Louvre til að
kveðja þessa fornu höll gleði og
sorgar, höllina, sem eun geymir
sögu gleði og sorgar í málverk-
um sínum. Og jeg ætla umfram
alt að kveðja málverkin.
Jeg ætla að kveðja Mona Lisa
með dularbrosið. Jeg ætla að
kveðja heilagan Sebastian, sem
Perogino, Mantegna, Reni og
margir fleiri hafa málað hver eft-
ir sínu skapferli og hver á sinn
sjerkennilega hátt. Reni hefir
verið miskunsamastui' við dýrling-
inn. Hann hefir aðeins eina ör í
síðu hans, en Mantegna hefir
stráð 8—10 örvum í líkama hans.
Sagan segir, að Sebastian hafi
verið hermaður í lífverði Dioklet-
ians keisara. iTók hann kristna
trú leynilega, en þegar það komst
upp, áfti að þröngva honum frá
trúnni, en haun vildi ekki af henni
ganga. Var hann þá bundinn við
súlu og skotið örvum að honum.
Kristin kona, írena að nafni.
fann hann sundurflakandi af sár-
um og græddi hann. Seinna náð-
ist hann þó og var laminn til
bana 20. janúar árið 288. Er sá
dagur síðan helgaður honum. —
Vertu sæll, helgur Sebastian.
★
Þarna er þá málverkið hans
Jordaens, „Le Roi boit“ — kon-
ungurinn drekkur. Enn hvað þú
ert líkur því sem jeg hugsaði
mjer konunga, þegar jeg las æfin-
týrin í bernsku. Með kórónuna á
höfðinu, jafnvel þó þú sjert að
skemta þjer og allir viðstaddir
kátir og ánægðir. Það er hress-
andi að sjá þig sitja að sumbli.
Jeg þyrfti að kveðja margar
yndislegar myndir úr lífi frels-
arans. En jeg hefi einungis tíma
til að kveðja eftirlætismyndina
mína. Hún er af frelsaranum á
leiðinni til Golgata. Hann hefir
hnigið niður örmagna af þreytu,
með krossinn á herðunum og heil-
ög Veronika krýpur fyrir framan
hann með útbreidan dúk til að
þerra svita hans.
Þarna er myndin hans Dela-
croix af bátnum frá skipbroti Don
Juans. Jeg horfi nú í síðasta sinni
á þessi æðisgengnu andlit mann-
anna í bátnum. Það er engin furða
þótt æði og örvænting lýsi sjer
í hverju andliti þeirra, sem ein-
hverja rænu hafa ennþá, því nú
er verið að varpa hlutkesti um
það, hver þeirra á að forða öllum
hinum frá hungurdauðanum í
þetta sinn. Jeg geng í burtu með
hálfgerðum viðbjóði, en hugga
mig við það, að þetta sje nú ein-
ungis atburður, sem fæðst hafi í
heila Byrons og Delacroix smurt
þarna á ljereftið.
Skipbrotsmennirnir af „Medusa“á flekanum. Myndin er eftir mál-
verki T. Géricault á Louvre-safninu í París.