Lesbók Morgunblaðsins - 31.12.1938, Blaðsíða 5

LBSBÓK MORGUNBLAÐSINS
429
síðar var Guðný liúsfreyja að þvo
þvott niður við Lagarfljót og þá
eru nokkrar gæsir að svnda þar
skamt frá, svo hún segir: „Ósköp
er þetta líkt gæsinni minni“, þá
tekur ein sig út úr hópnum og
syndir til hennar.
Þarna var hún þá komin aftur
og ljet mjög vinalega að hús-
freyju og stikaði við hlið hennar
heim. Nú var hún viðflækt heima
í nolíkra daga, en þá hvarf hún
of sást ekki eftir það.
Hvort hún hefir verið skotin eða
tekið sjer stöðu í sínu samfjelagi
gátu menn aldrei komist að.
Halldór Pjetursson.
Ameríska skáldkonan Pearl S.
Buck, sem hlaut bókmentaverð-
laun Nobels fyrir árið sem er
að líða.
PRINSESSA
í ULLARSOKKUM.
Kvikfjárrækt í Astralíu hef-
ir gengið illa undanfarin
ár, og sjerstaklega er bændur illa
settir vegna þess, hve ull þeirra
hefir fallið í verði. Þegar hertog-
inn af Kent kemur til Ástralíu á
næsta ári til að taka við landstjóra
stöðunni þar, verður farið fram
á það við hertogafrúna, að hún
klæðist ullarsokkum. Bn talið er
að það myndi hafa þær afleið-
ingar, að ullarsokkar kæmust í
tísku og ull hækka í verði með
aukinni eftirspurn.
...................... ■ 11111 ■ 1111111111111 ■ 1111111111111111 ii 1111111111111111 ii ......................................
:
| Jón Magnússon : |
I Vestur um haf
=
=
Vjer tengjum yfir hafið bræðraböndin
og búum, sama þjóð, í álfum tveim.
í austri og vestri æfintýralöndin
að einum brunni draga þrána heim.
Oss flestum þykir mildust móðurhöndin.
Hver minning lokkar yfir höf og geim.
Þeir ungu, burt sem arnarvænginn þreyta,
á öðru dægri heim í fjarskann leita.
=
=
Oss hafa þannig örlög örmum vafið,
að aðeins fáir hlutu glaðan byr.
En margan ljóma lagði yfir hafið
[ og lýsti þeim, er varð að sitja kyr.
Hið litla fræ í jörðu gleymt og grafið
það grær og blómgast, síðar eða fyr.
Nú hillir undir bylgjur blárra skóga.
I báðum löndum sömu vonir gróa.
— Vjer burtu farna vini hugðum hverfa
og horfðum yfir skerðan lífs vors sjóð,
að stríðið mundi af þeim svipinn sverfa,
þeir sogast burt með allra landa þjóð.
=
Nei, barnið skyldi feðraauðinn erfa.
=
Og ísland vörð um hverja fylking stóð.
Því gnæfir hæst í hugum vorra lýða
sú helga von, að nú sje góðs að bíða.
|
— Nú stefnir floti vor til Vínlands hafnar,
og vestrið dregur frá hin rauðu tjöld.
Hver farmur auði í beggja sjóði safnar
og saman tengir vora bræðrafjöld.
í tignu starfi dáð og frelsi dafnar.
Það dagar skjótt af nýrri frægðaröld.
l Lát blysin hækka Islands ungi lýður.
=
Vor ættarjörð með þúsund hlutverk bíður.
I
•uiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimi«iiiii
.............................................................................iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii.iiiiiiiiiiii ..................................................................................................