Lesbók Morgunblaðsins - 31.12.1938, Síða 3
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Í27
dauða. Sverð og hnífar voru
dregrnir fram og margir menn
fjellu særðir eða dauðir út af
flekanum. Þar tóku svo hákarl-
arnir við þeim. Einum liðsforingja
var hrint út af flekanum og blóð-
rákin í sjónum sýndi stefnu þá,
er hákarlinn hafði tekið með
hann. I vitfirringu byrjaði einn
sjómannanna að skera á bönd
þau, er hjeldu flekanum saman.
Ilann var strax skotinn og honum
varpað útbyrðis. Skipbrotsmenn
skiftust nú í tvo flokka sitt á
hvorum enda flekans. f öðrum
flokknuin voru liðsforingjar og
ýmsir farþegar, en í hinum voru
skipshöfn og óbrevttir hermenn.
Það er eftir var þessa dags stóðu
svo flokkar þessir þannig og sendu
hvor öðrum hatursfull augnaráð.
En er nátta tók byrjaði orustan
um víntunnurnar aftur. Á fjórða
degi lágu á flekanum 12 illa út-
Jeikin lík, sem ekkert var hirt
um, þar til Ægir sótti þau upp á
flekann.
Skipsmenn voru nú orðnir sem
næst klæðlausir vegna sífeldra
áfloga og baráttu við sjóa. Sól,
vindur og saltur mar hafði leikið
húð þeirra injög grátt. Þjáði þetta
þá mjög og reyndu þeir á ýmsan
hátt að draga úr þessum þján-
ingum sínum.
★
Á fimta degi voru skipbrots-
menn orðnir 30, en 10 þeirra voru
aðframkomnir og dóu næstu nótt.
Nú voru einungis 20 eftir. Voru
það alt sjómenn og hermenn, að
undanteknum nýlenduprestinum
og konu hans, sem lágu á miðjum
flekanum og máttu sjer enga
björg veita. Báðu þau hina, sem
eftir lifðu, að stytta þjáninga-
stundir sínar, en þeir daufheyrð-
ust við því. Þessir 18 menn voru
orðnir djöflar í mannsmynd og
hugsuðu ekki um annað en sínar
eigin kvalir og af ásettu ráði ljetu
þeir prestshjónin liggja. Næsta
morgun voru einungis nokkrar
berar hnútur eftir af prestshjón-
unum. Með þessari máltíð björg-
uðu þessir 18 menn lífi sínu. Hinn
17. júlí, rjettum mánuði eftir burt
för sína að heiman, bjargaði
þrælaskip þeim og flutti þá til
Senegalstrandarinnar, Höfðu þeir
Viðgerð fór nýlega fram á Parlamentsbyggingunui í London. Á
myndinni sjest Parlamentsbyggingin og hinir frægu Windsor-gæð-
ingar, sem draga konungsvagninn við hátíðleg tækifæri.
]iá verið 12 daga á flekanum. Lífi
sínu björguðu þeir, en sæmd sinni
ekki. Þeir voru dæmdir til æfi-
langrar þrælkunar fyrir uppreisn
gegn yfirboðurum sínum og fyrir
morð og mannát.
í síðasta siun horfi jeg á ógæfu
mennina á Medusaflekanum. 0-
gæfu þeirra hefir verið reistur
mikilfenglegur minnisvarði með
málverki þessu. Um hina, sem yf-
irgáfu þá svo svívirðilega, er
sagnafátt og fer líklega best á
því að svo sje.
S. Dahlmann.
þinn ?
— Já, jeg sá að nábúi minn
var búinn að kaupa sjer skamm-
byssu.
— Hefir þú selt saxofóninn