Lesbók Morgunblaðsins - 25.02.1940, Blaðsíða 3

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
n
höndla hjer, sem þú sjer, að ei
verður hæði vegna Conventionar-
innar af 22. Aug. 1809 og líka þar
menn enga efficiæ þekkja og hafa
um friðinn milli Stórbretlands og
Danmerkur. Annars get eg ei ann-
að en (NB í hálfum hljóðum)
óskað, að Jóni Bull megi leyfast
að höndla hjer, því menn hafa í
sumar best sjeð gagnið af því upp
á prís á matvörum, og hjer heitir
það aut nunc aut nunquam. Þar
hjá er hjer í landi annað gagn
af því, sem kannske er meira vert
en það sýnist, og það er, að þjóð
vor, íslenskir, vinna meira álit á
móti dönskum kauum(önnum).
þar eð þeir ei eru þeir einustu
stjórnandi, Antipathie milli þeirra
og engelskra nokkur og ekki lítil,
og þá gildir divide et ekki im-
pera, heldur ne impereris. Og þar
fyrir utan vinna innbyggjendur
svo það, að engelskir ei gera mun
á kaupm(önnum) og þeim. En guð
náðuglega forbjóði engelskra
höndlun einsamla, því hún er
verri en alt annað. Mjer sýnist
hjer fyrir utan, að forboð á
höndlun framandi sje einungis
........ fyrir kaupmenn, sem er
komið undir því, að þeir uppfylli
boð Fr. af 87, sem allir vita, að
þeir í fleiru en einu hafa troðið
undir fótum.
Bancoseðlar geta menn ei enn-
þá sagt, að gildi hjer. Þó hafa
kaupmenn af embættismönnum
tekið við þeim fyrir rúg, en þá
hefir tunnan kostað 200 rdl. Að
stiftamtmaður minn hefir gert
hvað honum er mögulegt fyrir
skólann og embættismennina, fær
þú að sjá af brjefum hans til
rentukammers.
Leirárgarða prentverk er í bágu
ástandi, húsið næstum því fallið,
stíll slitinn, og ekkert verður
prentað vegna skorts á öllu, er
til þess þarf. Stiftunin á víst
nokkuð inni hjá etazráði, en það
lítur út fyrir, að hann engan
reikningsskap geri á því nema
fyrir guði, sem varla mun opin-
bera oss sína Deeision á því.
Hvað minn jegleika („Ichheit",
vel útlagt, segi eg!) snertir, þá
á eg nú að stýra stifts og suður-
amts verkum í ijarveru Casten-
sehiölds. Eg Irvfði ei mjög fyrir
því, þar eg er sökunum ei öld-
ungis ókunnugur, og líka vegna
þess, að eg ei ætla að gera meira
en eg þarf og þar hjá bera mig
að lifa í friði við alla, sem sjald-
an er örðugt, þegar menn vilja
það sjálfir. Eg er annars ekki
hvað menn kalla „af de lykke-
lige“, þó eg voni að geta komist
út af sökunum þetta árið. En mjer
amar annað, sem eg ei get fengið
af mjer að segja þjer skriflega,
þó 300 mílna millibil banni að
segja það munnlega, og eg sann-
arlega geti skammlaust sagt það.
Þú munt kannske fá það að heyra,
og er eg þá viss um, að þú álítur
mig ei að verðskulda þann óþægi-
legleika, sem grundvallaður er á
röngum undirrjettingum og kann-
ske hleypidómum frá liluteigenda
síðu.
Boð mitt á Þerney hefi eg sótt
um að fá approberað. Sýslumaður
mælti með því fram yfir alt í Ind-
ber(etningu) sinni yfir Auction
irnar. Þó hafa aðrar jarðir verið
approberaðar, sem verr voru be-
talaðar, og eg er svo frí að biðja
þig að stvrkja mig í þessu efni,
ef þú, sem eg vona, getur það
salva conscientia, því jörðin held
eg sje betöluð, þegar 22 rdl. eru
gefnir fyrir hvert hundrað. Nú
hefi eg aftur sótt um fulla Gage
og í fyrsta sinni fengið stiftamt-
manni Ansögning mína til Er
kl(æringar). Þetta vildi eg segja
þjer, til þess þú gætir sjeð upp á
Gröndals gagn, er þú hæglega
getur án míns skaða, svo við báð
ir getum lifað án þess að rúinera
hvorir aðra.
Sá, sem færir þjer þetta brjef,
heitir Þórarinn. Hann er sonur
Magnúsar heitins klausturhaldara
Þórarinssonar og kallar sig Öe-
fjord. Hann er einn frænda minna,
sem eg mest allra held upp á, því
eg hefi þótst finna hjá honum
hreinlyndi, stöðugleika, góðan
greindarkraft og manndáð, svo eg
held, að hann með hjálp góðra
manna geti orðið föðurlandi sínu
til gagns á sínum tíma. Eg vil
hafa ur honum sýslumann með
Vold og Magt. (Þau embætti eru
mest verð allra á Íslandi, og til
að fá duglega menn til þeirra.
eiga þeir vel að aflaggjast, clau-
ditor Parenth(es)). Eg bið þig
fram yfir alt að vera honum inn-
an handar í öllu öðru en pening-
um, og eg vona, að þú á sínum
tíma jafnvel finnir hann verðau
vináttu þinnar. Fyrir hann og
mig bið eg þig framvegis og ar
ætíð
Þinn vinur
B. Thorarensen.
/ "
Þegar flotaforingjaflmn mis-
skildi hlutverk sitt.
— Jeg vil ekki heyra þessar
stöðugu spurningar um hvaða
mánaðardagur sje. -— Jeg. skal
muna eftir að láta þig vita þegar
árið 1947 er komið!
— Nei, hafið þjer ekki dálítið
stærri vasaklúta?
— Eiga þeir l%a að vera skot-
kaldir?