Lesbók Morgunblaðsins - 15.11.1942, Blaðsíða 1
39. tölublað. Sunnudagur 15. nóvember 1942. XVII. árgangur.
Ólafur Jónsson:
r • •
UR GRAFARLONDUM
TIL GÆSAVATNA
essi einkennilegi hringur get-
ur varla verið nein tilviljun.
Til myndunar hans hljóta að liggja
einhverjar ákveðnar orsakir og
þykir mjer líklegt, að þetta sjeu
leifar hins upprunalega dyngju-
gígs, en venjulega eyðilegst hann
um leið og toppur dyngjunriar
brotnar og sígur.
Þegar við höfum lokið að skoða
Svörtudyngju, höldum við upp í
Dyngjufjöllin norðan við Öskju-
opið. Allan daginn hefir verið
steikjandi sólskin og við erum
orðnir vatnslausir og sárþyrstir.
Þegar kemur dálítið upp í fjöllin,
hittum við litla snjófönn, þar
bræðum við snjó til að drekka.
Eftir því, sem ofar dregur, verða
fannirnar stærri og fleiri og þar
fáum við nóg vatn. Við tjöldum
þarna norðantil í fjöllunum í
skarði, sem liggur frá Öskjuopi
norður gegnum fjöllin, og heit-
ir Eystraskarð. Þegar við skríð-
um í svefnpokana er þoka að læð-
ast inn í skarðið.
TRÖLLADYNGJUSKARÐ
OG HOLUHRAUN.
Það gerir þoku og súld um
nóttina, sem helst fram eftir deg-
inum. Um hádegi er þó orðið þurt
og sæmilegt veður, en þokuslæð-
ingur er á fjöllunum allan dag-
inn.
Upprunalega ætluðum við suð-
ur fjöllin, vestan við Öskju, en
vegna þokunnar breytum við á-
ætlun og höldum inn Öskjuop
vestanvert og suður hjá Víti, síð-
an suður með Öskjuvatni og tjöld-
um, að áliðnum degi, undir Mý-
vetningahrauni, við suðvesturhorn
vatnsins. Þaðan göngum við svo
vestur í Trölladyngjuskarð og um
fjöllin norður af skarðinu.
Jeg mun leiða það hjá mjer, að
þessu sinni, að reyna að lýsa Öskju
og Dyngjufjöllum í heild. Fáir
staðir í Ódáðahrauni eru kunnari
en Askja og umhverfi hennar og
hefir ýmislegt verið ixm þetta
svæði skráð, þótt heilsteypta lýs-
ingu á íslensku skorti. Að þessu
sinni ætla jeg aðeins að víkja lít-
ið eitt að því horni Dyngjufjalla,
sem flestir sneiða hjá, en það er
Trölladyngjuskarð og nágrenni
þess.
Trölladyngjuskarð liggur suð-
vestur úr Öskju og dregur nafnið
af Trölladyngju, sein blasir við í
suðvestri, þegar komið er upp í
skarðið. Milli þess og Suðurskarða,
sem eru beint suður úr Öskju, er
þakmynduð fjallsegg, sem á síð-
ustu kortum af þessu évæði er
nefnd Vatnsfell, en hjet áður