Lesbók Morgunblaðsins - 31.01.1943, Side 4
28
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
báðum, og ekki skilið hinar sönnu
ástæður til þess, að þau ljetu
ekki til sín taka um brottför
Sigríðar.
Hver þekkir alla króka og
kima ímyndunaraflsins, getspekt-
arinnar og söguburðarins, þegar
feitt getur verið á stykkjunum?
Myndi ekki á þessu sviði vera
að skygnast eftir höfuðástæðun-
um til hins fyrirferðamikla sögu-
burðar, sem spannst um málið?
Hann hefir nú eftir þriggja ald-
arfjórðunga vergang birst í
fyrsta sinn á prenti, (að því er
jeg veit til) magnaður af hinni al
kunnu orðkyngi og hugkyngi
skáldsins á Sandi.
Þess er rjett að geta til við-
bótar, að G. Fr. fer villt í getgátu
sinni um banamein Sigurðar í
Möðrudal. Fyrir banameini hans
er gjörð fullnægjandi grein í
samtímaheimildum.
Þótt hin prentaða frásögn sje
þannig eðlilega ærið skekkt og
skæld, þá er hún samt ágætt
sýnishom þess, hvemig sagnir
myndast og mótast, þar til þær
þykja vera orðnar nægilega sögu
legar.
Þessi sögn er einnig nytsöm til
lærdóms um það, með hvílíkri
varúð og nærfæmi þarf að ganga
um legreit gróinna minninga.
Það gildir ekki einu á hvern hátt
er rofin sú þögn, sem grænn
svörður og „grár mosi“ hafa
breitt yfir viðkvæm einkamál lát-
inna manna.
16. nóv. 1942.
Hvað er það sem er eintóm
göt — en heldur þó vatni?
Svar: Svampurinn.
★
Hvað er það fátæki maðurinn
á, en ríka manninn vantar:
Svar: Ekkert.
¥
Hvað er það, sem kemur fyrir
einu sinni í sekúndu, 3 var í
klukkustund en aldrei í þúsund
árum.
Svar: Stafurinn K.
★
Hvað er það sem Adam aldrei
sá, og aldrei átti, en gaf þó tvö
hverju barni sínu.
Svar: „Foreldrar“.
íooooooooooc Davíð Áskelsson: >0000000000$
VIÐ LEIÐI AFA MÍNS.
Jeg spyr þig heimur, hvert er takmark þitt?
Og hvaða tilgang áttu, jarðarbarn?
Er lífið aðeins leit að Gleym-mjer-ei,
á leiðið mitt?
Er lífið aðeins lítið kertisskar,
er lýsir skammt og slokknar altof fljótt?
Vort fyrirheit; tár, o.g athvarf: opin gröf?
— Nei, ekkert svar.
Ef þetta líf er bara blekking tóm,
bára við strönd, sem laus við takmark deyr.
skilurðu þá, þú skelfda jarðarbarn
þinn skapadóm?
Var þá í blindni unnið afrek hvert,
sem áður virtist spor á þroskabraut?
Er alt vort lífsstríð rninið fyrir gíg
og einskisvert?---------
Nei, minningin um löngu drýgða dáð
í draumi um nýja framtíð markar spor.
Og hvert þitt verk mun vitna um lífsins rök,
ef vel er gáð.
Jeg kveð þig afi minn og þakka þjer,
að þennan arf og skoðun gafstu mjer.
DRAUMADÍSIN.
Þú kemur mín ljúfa draumadís
því dagurinn blundar rótt.
Og einmana tungl í austri rís,
en andvarpar svefnþrungin nótt.
Þú læðist hljótt í herbergið inn
og hægt og blítt mjer strýkur um kinn.
Þú leysir húmsins huliðsvöld,
sem hylja þín gullroðnu tjöld.
Er kyrðin mjer færir blund á brá
jeg bíð þín í höfgans ró.
Þá svífur þú- draumasölum frá
með svölun og hjartafró.
Þú krýpur hljótt við höfðalag mitt,
en hj-úpar geislum andlitið þitt.
Þú breytir auðn í blómafjöld
og breiðir þín gullroðnu tjöld.
Jeg þrái mín dís hvern drauminn þinn,
en dagurinn kemur fljótt.
Þá lokast mjer huliðsheimurinn
og himinsins töfragnótt.
En eftir verður veröldin grá,
hver von er slökt á syfjaðri brá.
En blómsnauð nóttin, bitur, köld ,
á bak við þín gullroðnu tjöld. A
<;• OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO