Lesbók Morgunblaðsins - 26.11.1944, Side 12
476
IjESBÓK morounblaðsims
Um stefnu skógræktarniíílíi
Nú ríkir dimma sorgarinnar. En
vjer eigum aö vakna til birtunnar.
Vakni von og kvikni varmur neisti
í barmi,
vilji, von og elja, vinni sarnan inni.
Guð blessi störf landsins barna,
í kaupstöðum og bæjum. í sveitum
og við sjávarströnd, og úti á hafs-
ins djúpi, svo að sjóntatinslíf í
herrans hendi helgist fósturjörð.
★
Eimskipafjelag íslands k'vcður
skipvcrja og farþega, er látið hai'a
lífið á hættunnar stund, og minnist
þeirra með lotningu, uni leið og
]>að vottar sorgbitnum vinum inni-
»lcga hluttekning.
En hjer er og í dag Eimskipa-
fjelagi Islands flutt kveðja sant-
úðar og fyrirbæna.
Þegar , Eimskipafjelag Islands
var stofnað 1914 og þegar fyrsta
skipið kom liingað uni miðjan apríl
1915, þá var talað unt gleði- og
gæfudaga ]»jóðar vorrar. Þá heils-
aði hin íslenska þjóð fögrurn von-
um og framtíðarþrá.
Margra sólarstunda er að rninn-
ast. Marga blessun bcr að þakka,
]>ví að mikla björg liat'a skipin
flutt í þjóðarbú.
Látuni ekki harmatölur svifta
oss kjarki.
Vjer vitum, að skiftist á sólbros,
og skuggar. Lifum, og störfum í
þeirri trú, að aftur muni sólin
skína.
Leggjum mál þjóðar vorrar fram
fyrir Drottinn.
Þá mun sá Guð, sem veitti frægð
til forna,
fósturjörð vora reisa endurborna.
Þá munu bætast harmasár þess
horfna,
hjtgsjónir rætast, þá mun aftur
morgna.
Biðjum sameigmlega:
Virstu góði Guð að náða,
gjorvoll börn þín fyr og síð;
Eramhald af bls. 471
og gegna daglegum störfum fyrir
]>að.
Ætti ])eir að hafa leigulausan
bústað á heppilegum stað innan
hjeraðsins, lítið en notalegt jarð-
næði og nokkur föst laun af hálfu
skógræktar ríkisins. En auk þcss
ætti skógræktarfjelögin að launa
þeim að nokkru, og komið gæti til
mála að launin færi eftir því,
hversu ötulir mennirnir reyndust
að halda fjelögunum sarnan og
cfla hag þeirra. Ennfremur væri
það hugsanlegt, að sýslufjelögin
gæti lagt eitthvað af möi'kum til
að launa þessa rnenn, því að
minnsta kosti tvö sýslufjelög hafa
sýnt þann skilning á málinu, að
þau hafa stofnað sjóði til þess að
Jyfta undir skógræktarmálin í hjcr-
aðinu.
Eins og getið er að framan, er
eigi ástæða til að svo komnu máli,
að leiðbeinendur vcrði settir strax
í margar sýslur landsins, en búast
má við, að áður en mörg ár líði,
verði þörf fyrir slíka menn all víða.
Eins og nú standa sakir er aðeins
þörf fyrir mann í Skagafjarðar-
sýslu, og gæti hann til að byrja
með cinnig verið leiðbeinandi í Aust
ur-Húnavatnssýslu. I Skagafjarðar-
sýslu eru nú um 10 sáðreitir víðs
vegar um hjeraðið auk 2. lítilla
skógargirðinga, en sáðreitunum
mun fjölga mjög á næstu árum,
því að sýslan hefir stofnað mynd-
lækna sjúka. þreytta. þjáða,
þrenging snix í lífskjör blíð;
mædda beygða, hrelda, hrjáða,
hugga og styrk þú alla tíð.
Amen.
ailegan sjóð, sem rekur á eftir
framkvæmdum og auk þess boðið
fram land ásamt jarðhita í nánd
við Varmahlíð, þar sem væntan-
legur leiðbeinandi gæti haft að-
setur. Vcrður eigi hjá því komist
að skógrækt ríkisins láti eitthvað
korna á nxóti tilboði sýslunnar, en
það mun mest að notum verða, ef
fær niaður verður settur til leið-
beiningastnrfa.
Auk Skagafjarðarsýslu er I)ala-
sýsla six eina, sem óskað hefir að
fá**'sjerstakan leiðbeinanda, en vel
má búast við að þörfin sje þegar
orðin mikil í Eyjafjarðarsýslu sak-
ir þess, hve miklu fjelagið þar hcf-
ir afrekað. Aðrar sýslur nxixíiu sjálf
sagt koma á eftir ]>egar nauðsyn
krcfur.
Niðurlag.
Að endingu nxá benela á, að innan
skamnxs mun trjárækt, skógrækt.
skóggi'æðsla og hvcrs konar land-
græðsla rekin í langtum stærri stíl
en hingað til. Við framtíðarskipun
þessara mála væri rjett, að at-
huga, hvort eigi mætti sameina
bæði framkvæmdir og starfskrafta
þannig, að sem mestur árangur
fengist af starfinxx. Áðxxr var bent
á, að við fiúðun landvarnarskóga
má oft ná miklu örfoka landi tiL
friðunar með litlum aukakostnaði,
og bæta má við, að ræktun birkis
í ýmsum sandgræðslugirðingxxm,
virðist aðkallandi til þess að
t’Tggja framtíð hins nýja land-
náms, og með því að fjölga starfs-
rnönnum við skógræktina ætti að
mega fela þeim umsjón og 'fram-
kvæmdir hvers konar landgræðslu-
starfa innan hjeraða sinna og um-
ejón með þeim.
4