Lesbók Morgunblaðsins - 30.05.1948, Síða 4

280
LESBÖK MORGUNBLAÐSINS
Gott er að vaka um vorblíöa nótt
á Vöglum i Blönduhlíð,
er faðmast í djúpinu dagur og nótt
og dreymir liinn sofandi lýð.
Kvöldroöinn umvefur eyjar og dranga
allt er laugaö í sól.
Situr róleg með rjóðan vanga
Reykjaströnd austan við Tindastól.
Eylendið blasir auganu við
utan frá Hegranestá
en Hjeraðsvötn berast með beljandi nið
% bugðum norður í sjá.
Hátign fjállanna heldur vörðinn
h rœðir 'ei storma-gran d.
Allir dásama fagra fjörðinn
sem fara veginn um Norðurland.
1 útvestri gnæfir Öxlin hátt
enn yfir Staðar-lönd.
Kaldbakur horfir í heiðið blátt
um höfuðið þoku-bönd.
Fuglarnir dotta, döggin grœtur
draumljúf er sveitin frið.
Birtast mjer í blámóðu nætur
Borgarsveit, Langholt og Varmahlíð.
Blönduhlið færð í fegurst skart
fjarðarins Hf og sál.
Glóðafeykir hann gœti margt
greint, ef 'ann hefö-i mál.
Burt eru brennuvargar
blómgvaö flagið svart.
Þeim minningum framtíð fargar
um Flugumýri er ennþá bjart.
Suður og vestur sjáum viö
svipfagran hjeraðs-reit;
dvelja í mildum drauma frið
dali og Túngusveit.
Andvarinn berst frá hafi til heiða
um háfjöllin leggur þoku-dúk
síðast jeg greíni grösuga, breiða
Goðdalakistu og Mælifellshnjúk.
Upp undir Akrafjalli
angandi blómskrúðið grœr.
Þar töfrar jafnt hlíö og hjalli
og háreistur islenskur bœr.
Hjer liefur verið að verki
það vald, sem launin fær.
Allsstaðar sjást þcss minnismerki
„maður líttu þjer nær“.
Opnast Vatnsskarð í vesturátt.
Víöáttan heillar breið.
Arnarstaj/i þar stendur hátt
stoltur, hjá alfara-leið.
Stórskáhlin umvefur eilífur fiáður
sem áttu ei býli nje fje.
Brekkuhús Hjálmars brotin niður
og bœrinn lágreisti Stefáns G.
Þar sem áður var urð og grjót
ángandi brciðir sig tún.
Þeim ógnar ei brattinn upp i mót
sem œtla á fjallsins-brún.
Sigur i framtið, vorhugur vinni
váki hjer gœfu-dís.
Velmegun, stórhugur úti og inni
öllum gisting vís.
Útsýnið heillar huga minn
að horfa yfir blómgaða sveit
með dýrlega fjalla fcðminn sinn
yfir friðsælum aldin-reit.
Umhverfið fagra sjerhvern seiðir
hjer situr tignin á veldisstól.
Hólmurinn eggsljettur arma breiðir
frá Eyhildarholti að Skipahól.
Viljirðu safna þjer sálar þrótt
og sefa þitt hugar-stríð,
þá fórnaðu, vinur, vökunótt
á Vöglum í Blönduhlíð.
Löngu er sólin sígin í œginn
sýnist til heimferðar mál.
Þá leiöir mig skáldið og bóndinn í bæinn
þar bíður mín „hesta skál".