Lesbók Morgunblaðsins - 16.01.1949, Blaðsíða 5
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
13
*
AÖalstrati 16 (Ljcsm. ól. K Magn.)
Jón Guðnuuulsson
og var það eitthvert hið skemti-
legasta hús ,sem jeg veit til; gesta-
nauð mikil og altaf vel veitt, en
þau bæði hjón voru hin skemti-
legustu og bestu í alla staði sem
hugsast getur, svo enginn mun
gleyma því, sem það hefur reynt,
altaf jafn glöð og jafn ljúf.“ Eftir
að Gröndal kom alfarinn frá Dan-
rnörk, hjó liann fyrsta veturinn í
Doktorshúsinu en varð að fara það-
an um vorið. „Húsnæðislaus stóð-
um við þá í mestu vandræðum og
leituðum víða fyrir okkur, sumir
gátu ekki, en sumir vildu ekki —
sums staðar var ekki annað að fá
en háð og ónot. Þá bauð Jón Guð-
mundsson okkur að fyrra bragði
húsnæði hjá sjer, hafði hann heyrt
um vandræði okkar, og átti jeg þó
þetta ekki skilið af Jóni, þar sem
jeg hafði ritað þjösnalega ,um hann
i „Gefn“. En það var eins og ekkert
hefði komið fyrir, og voru þau hjón
olikur svo góð að eklu varð betra á
kosið.“
Þorvaldur Bjarnason segir í ævi-
minningu Jóns: „Heimili þeirra var
ávalt jafn góðkunnugt fyrir fíá-
bæra rausn og gestrisni, sem fyrir
hirm skerntilegasta heimliisbrag.
Var fc)3.r o? 2.vslt mióg 1n21.r1n1113.rgt,
því að jeg þykist meo fullum rjetti
geta talið sem heimilismenn þeirra
lijóna þann mikla fjölda af náms-
mönnum, eldri og yngri, er á hverj-
um vetiá var í fæði hjá þeim; þau
viidu, að þeir allir fyndi, að þeir
ekki aðeins ætti þar heimili, heldur
foreldrahús, svo ant Ijetu þau sjer
urn þá að öllu leyti, og ekki síst
þá, er snauðastir voru og fæsta
áttu að. Á heimili sínu var Jón
manna glaðlyndastur og jafnlynd-
astur; hann helt og mjög til fagn-
aðar og þótti gaman að söng og
hljóðfæraslætti og' ljek hann sjálf-
ur á hljóðpípu (flautu).“
Haustið eftir fráfall Jóns (1875)
fór frú Hólmfríður til Kaupmanna-
hafnar „og þá var þetta ágæta
heimili liðið undir lok. Annað eins
heimili var hjer ekki til, eða líkt
því“ (G. B.).
Þegar þau hjón settust hjer að
var bæarbragur mikið farinn að
breytast til batnaðar frá því, sem
áður var, mest fyrir forgöngu
Stefáns Gunnlaugssonar land-
fógeta. Þau Iijónin taka því eins og
við af honurn um það að innræta
bæjarbúum þjóðlegan hugsunar-
liátt og þjóðlcgan metnað, Gamla
llóhnfríður Þorvuldsdóttir
Lóskurðarstofan varð á þeirra dög-
um vag'ga þjóðlegrar vakningar og
má það aldrei gleymast.
—o—
EFTIR Jón Guðmundsson bjuggu
þeir bræðurnir Eyólíur og Páll Þor-
kclssynir nokkra hríð í húsinu.
Um 1880 kóm hingað til Reykja-
víkur maður að nafni F. A. Löwe
og setti á fót verslun með tilbúin
föt í Glasgovv. Síðan stofnaði hahn
klæðskerastofu og fekk til liennar