Lesbók Morgunblaðsins - 17.06.1951, Side 1

Lesbók Morgunblaðsins - 17.06.1951, Side 1
23. tbl. ptorgttnÍJlaíijg im Sunnudagur 17. júní 1951. XXVI. árgangur. V. ST.: ENDURMINNINGAR FRÁ 17. JÚNI 1911 ÞEGAR ÍSLENDINGAR EIGNIJÐGST ÞJOÐHATiÐARDAG UNGUM lesendum blaðsins kann að íinnast fyrirsögnin yfir línum þessum einkennileg. En jeg minnist hátiða- haldanna í tilefni af 100 ára afmæii Jóns Sigurðssonar á þennan hátt, að þá „eignuðumst" við 17. júní. Jeg lít svo á, að áður en farið var að undirbúa 100 ára afmæli forsetans 1911, þá var dagurinn 17. júní ekki sjerlega hugstæður, nema sögufróðum mönnum. Nokkrum árum áður hafði þjóðin minst annars 100 gra afmæiis, Jónasar Hallgrimssonar, 16. nóvember 1907. Það var þá, sem líkneskiö var reist á blett- inum, fyrir neðan bústað Guðmundar Björnsonar landlæknis i Lækjargötu, það sem nú er i Hljómskálagarðinum. Jeg efast um að dagurinn 17. júní hafi verið mönnum fastari i minni, fyrir,1911, en fæðingardagur Jónasar 16. nóvember er nú. En 17. júní 1911 er mjer minnistæð- astur hátíðisdagur, sem gngntók mig mest að Alþingishátiðinni 1930, og stofnun lýðveldisins 1944, meðtöldum. Vorhugurinn, samhugurinn, sem birtist manni hjer i höfuðstaðnum þennan vor- dag fyrir 40 árum, stcndur mjer fyrir hugskotssjónum sem lielg þjóðarvakn- ing. FAGUR MORGUN Þetta var laugardagur, jcg var ó- vcnju sncmma a ícrli þennan dag. Mjcr Samkoma á Austurvelli 17. júui 1911. varð gengið niður í bæinn, áður en „farið var að rjúka“, cins og sagt var í sveitinni, áður en nokkur manna- ferð sást á götunum. Þessi morgun var skinandi bjartur, veðrið kyrt, og alt umhverfið unaðs- legt, cins og það gctur fcgurst verið hjer. Góðviðrið var svo sannfærandi að það var rjett eins og allar ýfingar frá náttúrunnar hendi væru horfnar, cins og mcnn þckkja, þegar vormorgn- arnir birtast manni með öllum sínum töfrum. Á göngu minni um bæinn, þennan sólbjarta morgun, liugsaði jeg til íólks- ins, cr svaf i húsum sínum. Langaði míg til að mega gera þá samlíkingu fyrir hönd þjóðarinnar: Að hún væri cnn sof andi vegna þcss, að hún hefði ekki gcrt sjcr grein fyrir því, hve bjartur, fagur dagur biði hennar, hve fögur veröld birtist henni, þcgar hún risi úr rekkju kyrrstöðunnar. Þcgar niður að Austurvelli kom, biasti við framan á svölum Álþingis- hússins, stór bláhvítur fáni, íslenski fáninn, sem þá hafði vcrið tekinn upp, en ekki löghelgaður. Þessi fáni var hinn stærsti, sem jcg haíði nokkru sinni sjeð.

x

Lesbók Morgunblaðsins

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.