Lesbók Morgunblaðsins - 24.02.1952, Blaðsíða 8
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
84
„Hinn mikli íslenzki málari^
sýnir í Kaupmannahöfn
Jón St efánsson
JÓN STEFÁNSSON listmálari
haíöi sjálfstæða sýningu á lista-
verkum sínum í Kaupmannahöfn
dagana 9.—22. janúar s.l. Oft hefur
hann áður tekið þátt í sýningum
listamanna þar, en aldrei haft sjálf-
stæða sýningu fyrr. Segir eitt blað-
ið að það sé ekki fyrr en með þess-
ari sýningu, að menn hafi getað
skilið listamanninn til fulls. Og
dómar blaðanna eru þá eftir því.
Gefa fyrirsagnir blaðagreinanna
svip af því, hvað mönnum hefur
fundizt til um sýninguna, svo sem:
„Stærk og særpræget mands tale“,
„Islands store Maler“, „Islands
store Maler udstiller“, „Den stærke
haand — den fine aand“ o. s. frv.
Á sýningunni voru 59 málverk
og voru þau elztu frá árinu 1918,
en sum ný. Gaf því sýningin heild-
arsvip af 34 ára starfi listamanns-
ins. Daginn áður en sýningin var
opnuð, var nokkrum mönnum boð-
ið að skoða hana og keypti þá lista-
safn danska ríkisins þegar eina
myndina, en Sigurður Nordal
sendiherra aðra.
í ummælum blaðanna má benda
á þetta:
„Jón Stefánsson málar aldrei til
þess að þóknast öðrum, heldur til
þess að byggja upp og lýsa því,
sem hann vill lýsa. En með hinum
föstu dráttum og samræmi skapar
hann oft litskrúð, eins og t. d. í
Hrafnabjörgum, þar sem hinn
rauði haustlitur í forgrunni fer
dásamlega vel við hinn dimma
purpuralit á björgunum og kaldan
bláma himinsins. Sýningu hans
skortir það, sem vér mundum nefna
„ljúfleika“. Hún er rödd hins sterka
og sjálfstæða manns — og menn
gleyma henni ekki“. (Politiken).
„Sem betur fer er hann ekki að-
eins aðdáandi náttúrunnar, heldur
fyrst og fremst málari, sem hefur
fullan skilning á svip náttúrunnar
og litbrigða möguleikum hennar.
Og honum hefur stöðugt verið að
fara fram sem málara. Með litum
sínum tekst honum að gefa ís-
lenzku fjöllunum sinn trausta og
harða svip, jöklunum heiðríkju-
kuldann og gróðurnum hinn hlýja
græna og brúnleita svip, og þá
tekst honum eigi síður að ná töfr-
andi voldugleik hins sollna hafs
og stormbarinna skýja, sem ber við
ljósleitan himin. Hann hðfur einnig
hæfileika til þess að láta menn og
dýr falla inn í þetta svipmót nátt-
úrunnar“. (Berl. Tidende).
„Jón Steíánsson er mjög frum-
legur málari. Það er ekki unnt að
villast á myndum hans og annarra.
Sannleiksleit hans kemur þegar