Lesbók Morgunblaðsins - 04.05.1952, Blaðsíða 8
Frd fcrðum Kötlu VI.
Hafnarbakkinn í Mariel i smíðurn
MAGNÚS JENSSON:
KÚBA hefur til skamms t ma ver-
ið alspænskt land og ckki er mjög
langt síðan, að Spánn var áhrifa-
mikið stórveldi og siglingaþjóð,
sem ekki lét hlut sinn á heims-
höfunum fyrir einum né neinum í
aldaraðir. Nýlendan Kúba íylgdist
með í hruni þessa stórveldis, þann-
ig að á niðurlægingartímum Spán-
ar, þegar landið fekk „Manana“ (Á
morgun)’ nafnið, þá átti það einnig
við um Kubu.
Með þessu-„á morgun“, er auð-
vitað átt við framtaksleysi og leti.
Engar framfarir urðu á neinu sviði.
Deyfð og dugleysi rikti í heima-
landinu og gegnsýröi nýlendur
þess, Ekkert lá á. allt átti að gera
á morgun, og þannig var auðvitað
aldrei neitt gert.
Síðan Kúba brauzt undan Spáni,
með aðstoð Bandaríkjanna og varð
sjálfstætb* ríki, hefur nafnið „Á
morgun-land“, smátt og smátt, ver-
ið að fá aðra og betri merkingu,
eða þá, sem falizt gæti í hugtakinu
„Land morgundagsins", því að und-
anfarna áratugi, en þó sérstaklega
hinn síðasta, hafa orðið aíarmiklar
verklegar framkvæmdir í landinu,
sem miða að nýtingu hinna rniklu
auðæfa þess. Fjoldi sykurverk-
smiðja hefur verið byggður, í ná-
munda við hina víðlendu akra. —
Sementsverksmiðjur hafa nsjð upp
við grjægðir hráefna. Sumum er
þannig fynr komið, að framleiðsl-
an er áfgreidd í skip við dyrnar
á byggingunní. — Þa hafa verið
byggóar ýmsar aðrar verksmiojur
til alls kor.rg iör.aðar, eir.s og t. d-
gerfisUk: verksmiðjaa í Matanzas,
sem framleiðir meðal anr.ars silki-
þráð, sem notaður er í hjólbarða.
Verksmiðja þessi er ný og véltækni
mikil, en veitir þó um 12000 manns
atvinnu.
Vegir á Kúbu eru enn víða slæm-
ir og illa við haldið, en járnbrautar-
teinar hafa verið lagðir um landið
þvert og endilangt, um S000 krn
vegalengd, aðallega fvrir vöru-
vagna, sem annast flutninga á
framleiðslunni til útskipunarhafna.
Margar og margvíslegar aðrar fram
kvæmdir hafa orðið í landinu síð-
ustu árin og rnargt er fyrirhugað.
Efnahag og afkomu landsins má
kannske nokkuð marka af því. að
gjaldmiðilhnn peso, sem jaíngildir
am. dollar og oft kalíaður „Kúba-
dollar“, er alls staóar vel séður
penir.gur í Vesturálfu, er.da keypt-
ur a skraðu ger.gí hvar sem er.
Þratt fyrir allar þessar verklegu
framkvæmdir og framfarir á ýms-
um sviðum, er eins og almenningur
á Kúbu hafi ekki áttað sig á, að
nýir tímar eru runnir upp í land-
inu. Verkstjórar og atvinnurekend-
ur kvarta yfir því, að fólkið fáist
ekki til að vinna, nema endrum og
eins, eða rett á meðan aflað er
tekna til næsta málsverðar og út-
sláttarsemi eina eða tvær kvöld-
stundir. Margir ungir verkamenn
á Kúbu vihna eina viku eða svo í
lotu, en mæta svo ekki á vinnustað
fyrr en aurunum er eytt, segja
verkstjórarnir. En á meðan á vmnu
stendur verður ekki annað séð en
að þetta s^u harðduglegir menn,
jafnvel með tilhti til þess að flest
vinna og þar á meðal skipavmna,
er unnin í svokallaðri ákvæðis-
vinnu. Ljos dæmi um þessa Mán-
ana-hugsun eru íbúðir almennings
í þorpum og kauptúnum víðsvegar