Lesbók Morgunblaðsins - 27.09.1953, Blaðsíða 8
543
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
IVIILLJÓIMIR 8KORKVIKIIMDA
KOMA LPP LR JORDRIMIMI
HLÝA nótt seinast í maímánuði í
vor, íór leyndardómsfullur boð-
skapur um Bandaríkin. Menn urðu
ekkert varir við þetta, en innrásar-
lið, sem falið var djúpt í jörð,
heyrði boðskapinn og hafði sig á
kreik.
í náttmyrkrinu komu þeir mor-
andi úr fylgsnum sínum á stóru
svæði milli Atlantshafsins og Miss-
issippi árinnar og lögðu undir sig
skóga, kjörr og garða. Mönnum brá
ónotalega við er milljónir þessar
geistust fram á sviðið, og urðu
bæði hræddir og hissa.
Innrásarher þessi var í svörtum
herklæðum með gulum brydding-
um. Þeir voru með stór eldrauð
augu, og þeir rumdu og drundu og
gerðu svo mikinn hávaða að ekki
heyrðist mannsins mál.
Voru þetta árásarsveitir frá Marz
eða einhverri annarri jarðstjörnu?
Ónei, þetta voru bandarískir borg-
arar. Það eru skordýr, sem nefnast
„periodical Cicadas“, en sumir
nefna þau „17 ára engisprettur“
, í júnímánuði hafðist þessi mikli
sægur við í ýmsum stöðum austan
við Mississippi, naut lífsins og sveif
á léttum vængjum suðandi og dun-
andi í sólskininu, naut þess eftir
17 ára vist neðanjarðar. En um
miðjan júlí var söng þeirra og gleð-
skap lokið, þá var æviskeið þeirra
á enda runnið, en milljónir mill-
jóna af dauðum búkum og tómum
brynjum minntu menn á hina
miklu innrás.
ÍUOlMk'
’A' Fyrir 17 árum -jc
ÆVISKEIÐ þessara skorkvikinda
hófst árið 1936. Þá voru Bandaríkin
að byrja að rétta við eftir kreppuna
miklu. Þá var Játvarður Windsor
konungur í Englandi, en Hitler var
að ná öllum völdum í Þýzkalandi.
Ef einhver hefði um þær mundir
Ytirg'tw brynjur haitóa • Uufbloðum
Skordýrið gáir til veðurs
minnzt á stríð, þá hefði hann senni-
lega átt við borgarastyrjöldina á
Spáni.
Þetta var fyrir 17 árum. í júlí
og ágústmánuði 1936, skriðu smá-
kvikindi líkust maurum, úr hreiðr-
um sínum í rispum á trjágreinum.
Þau klöngruðust yfir ósléttan börk
og lauf og fellu svo til jarðar. Þar
grófu þau sig niður og höfðust þar
við þangað til sumarið 1953.
Niðri í jörðinni, nokkur fet undir
yfirborði, grófu þau sér örlitla
hella í leir og hreiðruðu þar um
sig. Þarna lögðust þau á mjúkar
rætur og sugu í sig næringu úr
þeim. Má því segja að þau hafi
legið á brjóstum jarðar nær alla
sína ævi.
Árin liðu. Heimskreppunni lauk,
stríðið hófst og því lauk. Skógar
voru höggnir og nýar borgir risu
upp. Ep þetta snerti ekki skordýrin
niðri í jörðinni, nema þá að því
leyti að mörg misstu næringu sína
er skógarnir voru felldir og rætur
trjáxina dóu.