Lesbók Morgunblaðsins - 13.04.1958, Blaðsíða 8
192
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Þetta gerbist í marzmánuði
TVÖ stórmál hafa verið efst á baugi
í þessum mánuði, fjúrhagsmálin og
landhelgismálið.
í öndverðum mánuðinum flutti
Vilhjálmur Þór bankastjóri opin-
bera ræðu um fjárhagsástandið og
taldi að stefnt væri í fullkomið ó-
efni ef ekki væri tekin upp ný stefna
í fjúrmálum og viðskiptamálum.
Kom þá í Ijós að stjórnarblöðin voru
hér ekki á einu máli um hvað gera
skyldi. Ríkisstjórnin helt marga
fundi um málið og leitaði álits fjár-
málafræðinga. Var búist við að hún
mundi koma fram með einhver úr-
ræði á þingi, en það drógst á lang-
inn. Fundum Alþingis var frestað
28. fram yfir páska. Er búist við að
stjórnin beri fram úrræði sin þegar
þingið kemur saman aftur.
t Genf hefir verið haldin ráð-
stefna um landhelgismál. Fulitrúar
lslands þar hafa verið þeir Hans G.
Andersen sendiherra og Davið Ólafs
-son fiskimálastjóri. Hefir þar skor-
izt mjög í odda, því að Bretar ætl-
uðu að halda dauðahaldi í 3. milna
landhelgi. Hans G. Andersen helt
þar ágæta ræðu og skýrði sjónarmið
lslendinga og sérstaka nauðsyn
þeirra á víðari landhelgi vegna fisk-
veiðanna, sem væri aðalbjargræðis-
vegur þeirra. Siðar bar Kanada
fram þá tiliögu að venjuleg land-
helgi skyldi ákveðin 3 mílur, en
fiskveiðalandhelgi 12 mílur. Fellust
fulltrúar íslands á þá tillögu, en allt
er enn i óvissu um hvernig málinu
lýkur.
VEÐRATTA
var misjöfn í þessum mánuði, frost
og fannkoma norðan lands, svo snjó-
þunginn er orðinn meiri en verið hefir
um mörg ár. Á Suðuriandi löngum
gæftalítið framan af og austan og norð-
austanátt tíðust. Samgöngur voru erf-
iðar, en þó fór að rætast úr sunnan
lands er á leið mánuðinn. Um miðjan
mánuðinn gerði ofsaveður um Suður-
og Vesturland, og var þá fárviðri í
Vestmanneyum. Veður þetta olli stór-
tjóni í Gunnarsholti og víðar á Rangár-
völlum og í Fljótshlíð. Víðsvegar urðu
mikil spjöll á gróðurhúsum, rúður
brotnuðu unnvörpum og skemmdist sá
gróður, sem í húsunum var. í þessu
veðri urðu 16 mjóikurbílar veðurteppt-
ir fyrir austan Fjall. Til marks um
frosthörkur og fannkomu nyrðra má
geta þess, að Goðafoss lagðist í svo
öflug klakabönd, að ganga mátti yfir
hann á fossbrúninni, en það mun sjald-
gæft. Til þíðviðra brá sunnan lands
upp úr miðjum mánuði og tók óðum
upp snjó. Sólskin var þá og gott veður
nyrðra, en sólin vann ekkert á hinum
mikla snjó, og frost voru jafnan um
nætur.
Utgerðin
Veiðiskapur varð mjög misjafn og
yfirleitt tregur framan af mánuðinum
en í lok mánaðarins var kominn hlað-
afli í Grindavík, og veiði farin að auk-
ast í öðrum verstöðvum hér syðra. Þaf
þótti tíðindum sæta, að þótt víða næð
ist í loðnu til beitu, fiskaðist ekkert á
hana. í sumum veiðistöðvum var aíl
orðinn meiri en um sama leyti í fyrra
Stærstu útgerðarstaðirnir, svo sen
Vestmanneyar og Akranes, höfðu orði?
harðast úti. — Hjá togurum var reyt
ingsafli syðra og vestra, en þeir, sen
voru fyrir norðan, veiddu vel. — Tund
urduflahættan er ekki um garð gengin
Togarinn Harðbakur fekk tundurdufl
vörpuna fyrir norðan og vissu skip
verjar ekki af fyr en það var komit
inn á þilfar. Var síðan siglt til Akur
eyrar og duflið gert óvirkt þar (5.)
Togarinn Skúli Magnússon fekk tund-
urdufl í vörpuna út af Jökli og kom
með það til Reykjavíkur; var það
óvirkt (13.) Togarinn Norðlendingur
Hans G. Ander-
sen og Davíð
Olafsson, fulltrúar
Islands á land-
helgisráðstefn-
ttnni í Genf.