Lesbók Morgunblaðsins - 27.04.1958, Blaðsíða 11

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
227
Söfnuðurinn horfði á þetta með
ífergju. Þetta var það, sem menn
voru komnir til að sjá, höfuðprest-
inn á fjórum fótum kyssandi
iiræklótta fætur lærisveinanna.
Svo blessaði prestur yfir menn,
og síðan hófst mikið umstang er
lærisveinarnir voru að komast í
sokkana og skóna. Að því loknu
lögð þeir á stað út á götu — í hina
sorglegu göngu til Getsemane.
- ★ -
í nær öllum byggðum Sikileyar
er „Processione dei Misteri“ einn
þátturinn í hátíðahöldum dymbil-
vikunnar, og einna frægastur í
Trapani.
Trapani er hávær hafnarborg.
Nú var hún þurr og rykug. Vindur
stóð af Afríku og snarsneri vængj-
um vindmylnanna, sem setja sinn
svip á þennan landshluta. En á
höfninni mátti líta mörg hvít segl
blaktandi eins og stóra vængi.
Þarna voru gerðar loftárásir í stríð-
inu og borgin er nú fyrst að rísa úr
rústum og er þó enn eyðileg víða.
Þarna kom til mín ungur maður,
sem Gerardo heitir og bauðst til
þess að vera leiðsögumaður minn,
ef hann fengi að æfa sig í því að
tala ensku við mig og ef eg vildi
Ieiðrétta málvillur sínar. Eg tók
því með þökkum.
Einhvers staðar inni í borginni
kvað við hornablástur.
„Nú er Madonna almennings að
koma út úr kirkju sinni“, sagði
Gerardo. „Við skulum koma og
horfa á“.
Degi var tekið að halla. Eldrauð-
ir geislar hnígandi sólar settu rauð-
an blæ á borgina. Áður hafði mér
virzt hún vera auð og tóm, en nú
var morandi mannhaf á öllum göt-
um.
„Hin syrgjandi Madonna verður
borin um göturnar, því að hún er
að leita að syni sínum, sem hefir
verið tekinn fastur“, sagði Ger-
ardo. „Þess vegna eru nú allir í
geðshræringu og óska þess innilega
að henni megi auðnast að finna
hann“.
Á litlu torgi gengum við fram
hjá Máratjaldi, skreyttu með rauð-
um borðum. Inni í því sat
Madonna í gimsteinasettu hásæti,
umkringd blómum og blaktandi
kertaljósum.
„Þetta er Madonna hreinsunar-
eldsins“ sagði Gerardo. „í gær-
kvöldi var hún borin um borgina
til þess að leita að syni sínum, en
hún fann hann ekki“
Þetta var nú dálítið snúið, en eg
komst að raun um, að þótt hver
Madonna sé ímynd móður Jesú,
þá eru þær þó sín með hverjum
hætti og algjörlega sjálfstæðar.
Myrkrið skall skyndilega á og
kaldur vindur fór um strætin.
Flestir voru í sorgarbúningi og það
gerði myrkrið enn svartara. Hljóð-
færaslátturinn varð nú háværari
og furðulegur á að heyra. Það var
eins og útfararlög leikin með hraða
danslaga.
Á næsta götuhorni mættum við
Madonnu almennings. Hún var í
glerskáp, hlaðin festum, nælum,
úrum og hringum. Hún sat þarna
á blómabeði og umhverfis hana
loguðu 50 kertaljós, meter há. Átta
burðarkarlar báru hana. Þeir voru
í bláum samfestingum og höfðu
flatar kollhúfur á höfði með rauð-
um skúf, líkt og franskir sjóliðar
Við ljósin frá kertunum mátti sjá
að svitinn bogaði af þeim.
Madonnu fylgdi grátflokkur.
Fyrst voru það svartklæddir dreng-
ir og Ijósklæddar stúlkur með blys
og sorgarfána og á eftir þeim
gengu svartklæddar konur vein-
andi og grátandi.
„Þetta eru mæðurnar sem hjálpa
Madonnu í leitinni og gráta með
henni“, sagði Gerardo.
En endinn á skrúðgöngunni var
skrítinn. Það voru sölumenn með
fullar handkerrur af hnetum 'og
-.ælgæti, og menn með stórar kipp-
ur af mislitum blöðrum.
Fylkingin færðist áfram í rykkj-
um, því að burðarkarlarnir gengu
ekki nema svo sem hundrað fet og
hvíldu sig svo. Þegar þeir voru á
ferð, reyndu þeir að trítla í takt
við músíkina, og varð það til þess
að Madonna rorraði fram og aftur
líkt og dansandi barn. Og í hvert
skipti sem miðaði áfram, runnu
grátkonurnar á eftir alveg eins og
þær væri að leita að Madonnu.
Sumir söfnuðu fé í bauka. Gæfi
þá einhver rausnarlega, hneigði
Madonna sig fyrir honum, en til
þess að svo mætti verða urðu
fremri burðarkarlarnir að falla á
kné.
í hvert skipti sem leiðin lá fram
hjá knæpu, settu karlarnir burðar-
stólinn niður og fóru inn til að fá
sér hressingu. Meðan peir voru inni
var mikill hávaði í konum og krökk
-um, en sölumennirnir æptu um
hnetur og sælgæti og blöðrur.
Göngunni miðaði hægt áfram.
Fiskimenn, sem voru að koma að,
slógust í hópinn með ljósker sín,
og alltaf stækkaði fylkingin. En
þegar hún nálgaðist Madonnu
hreinsunareldsins, mátti sjá mik'a
eftirvæntingu á öllum. Menn töi-
uðu í hálfum hljóðum, en hornin
voru þeytt sem ákaflegast.
„Það er áhrifamikill atburður
þegar Madonnurnar hittast", sagði
Gerardo. Og sjálfsagt hefir svo ver-
ið. Madonna almennings stað-
næmdist fyrir framan Máratjaldið,
hneigði sig feimnislega og valt til
og frá, án þess þó að losna úr sæt-
inu.
„Hún er að heilsa Madonnu
hreinsunareldsins“ sagði Gerardo.
Að lokum hneigði Madonna
almennings sig djúpt fyrir Ma-
donnu hreinsunareldsins og helt
svo áfram för sinni.
„Hún mun halda leitinni áfram