Lesbók Morgunblaðsins - 15.05.1960, Blaðsíða 16

276
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
SKIP MITT KEMUR AÐ
LANDI — Á hverju vori
hefjast siglingar á Reykja-
víkurtjörn og má þar sjá
marga fagra fleytu. Og
kátir eru eigendur er þeir
taka á móti skipum sínum
eftir að þau hafa siglt
þvert yfir tjörnina.
(Ljósm. Ól. K. Magn.)

BRIDGE
A K 9 7 6 3
V 5 3 2
♦ 5 4 3
* A 6
* G 5 4 2
V —
♦ D 10 8 7
f KD985
A D
*A K G 10 9 6 4
♦ A K 9
* 10 5
S sagði 4 hjörtu og út kom L K, sem
drepinn var í borði. Þá sló hann út
lágtrompi, en enda þótt hann væri með
10 tromp alls, drap hann á hendi með
tíunni, og fyrir þetta fekk hann 10
slagi.
Mönnum mun nú sýnast sem þetta
hafi verið slympilukka fyrir S, og hann
hafi í rauninni spilað klaufalega. En
svo er ekki. Enda þótt V hefði haft
H D, mundi hann hafa unnið. Þá fær
hann einn slag á spaða, því að hann
getur þá geymt H5 til þess að komast
inn í borði.
Bæn Magnúss
Árið 1871 var hið fjórða „kirkjumót
Norðurlanda" haldið í Kaupmanna-
höfn. Þar var meðal annars rætt um
„hlutfallið milli skynsemistrúar og
hinnar kristnu trúar“. Magnús Eiríks-
son guðfræðingur var þar, beiddi sér
hljóðs og fekk það. Hann ætlaði nú að
verja trúéarskoðun sína vel og ræki-
lega fyrir fjölmennri samkomu. En
hann komst ekki langt. Áheyrendur
gerðu ys mikinn svo hann varð að
hætta. Hann krýpur þá á kné við ræðu-
stólinn og biður brennandi bænarorð-
um til guðs síns, en þeim sem við-
staddir voru, fannst mikið um. Hin
barnslega brennheita trú, sem lýsti sér
í bæn hans, vakti eftirtekt þeirra.
Margir prestar, sem voru á mótinu,
rituðu Magnúsi seinna og tjáðu hon-
um virðing sína fyrir framkomU hans
á fundinum. (Hafsteinn Pétursson)
Fyrir 75 árum
Það voraði snemma hér í Reykjavík
1885. Vorið byrjaði í aprílmánuði og
var svo hlýtt, að blómjurtir gægðust
upp úr moldinni og voru komin nær
fullvaxin blöð á þær í maí. En þá gerði
nepjukulda og hvassviðri, er banaði
nýgræðingnum og jörð blés svo upp
að hún líktist ösku. Kuldinn helzt
langt fram í júnímánuð, en gaddurinn
byrjaði aftur í ágúst — nóttina milli
11. og 12. ágúst var hitamælirinn fyrir
neðan frostmark hér í kring um
Reykjavík. (Schierbeck landlæknir)
lslenzkan
í bréfi til Gríms Jónssonar segir
Rasmus K. Rask: „Það kalla eg aðal
sérhverrar tungu, sem henni er einkum
auðið fram yfir aðrar tungur í heim-
inum. Svo held eg alls engin geti jafn-
ast við norrænu í tilliti til skáldskap-
ar, þegar smekkfull skáld yrkja, og
fáar kannske í krafti og djarfleik, þeg-
ar mælskumenn tala.... Hún hefir
þann eiginleik fram yfir flestallar
tungur, er eg hefi nokkra þekkingu á,
nefnilega óendanlegt nýgervingaefni,
og vona eg að hún með þeim hætti
geti jafnast við hverja aðra sem til er
eða nokkurn tíma hefir til verið í
heiminum“.
Afleiðing drykkjuskapar.
Þórey Bjarnadóttir prests Jónssonar
á Þönglabakka varð seinni kona séra
Björns Jónssonar gamla á Hvanneyri
(um miðja 17. öld). Hún var miklu
yngri en séra Björn og þóttist illa
gefin og varð drykkfelld. Sagnir segja,
að svo mikið hafi kveðið að drykkju-
skap Þóreyar, að er sonur þeirra
Magnús fæddist, hafi hann verið húð-
laus í heilt ár, hverra lækninga sem
leitað var, þar til loks að hollenzkur
læknir læknaði hann með áburði.
Kvað hann húðleysið stafa af of-
neyzlu áfengra drykkja móðurinnar
um meðgöngutímann.
(Siglufj arðarprestar).
8
A A 10
V D 8 7
♦ G 6 2
+ G 7 4 2