Lesbók Morgunblaðsins - 17.09.1961, Síða 1

25. tbl.
JttHBtm&fft&ð im
Sunnudagur 17. september 1961

XXXVI. árg.
verslunarmannahelgi
Búðum við Hraunhafnarós
Gistihúsið á Búðum. Mælifell i baksýn.
SUMARIÐ er stutt á íslandi og
margt hefir því verið gert til
þess að fólk geti notið þess sem
bezt. En þó stefnir hér öfugt og
minnir á það sem Guðmundur
landlæknir Björnson kvað: „Land-
ið er fagurt og frítt, en fólkið er
helvíti skítt“. Sögur um vaxandi
villimennsku ferðafólks á gisti-
stöðum virðast bera þessu vitni.
Því miður er hér um óheillaþró-
un að ræða.
En sem betur fer eru ekki allir
gististaðir undir eina sök seldir,
og nöfnum þeirra ber ekki síð-
ur að halda á loft en hinna, þar
sem ómenningin veður uppi.
Einn af þeim stöðum þar sem
hægt er að njóta í friði sólar og
sumars og hinnar dásamlegu ís-
lenzku náttúrufegurðar, er Búðir
á Snæfellsnesi. Það er þó ekki
vegna þess að þar sé fáförult.
Þangað streymir fólk í stórhóp-
um. En þar er ekki þörf lögreglu.
Þar njóta menn veðurblíðunnar
á daginn, svefns og hvíldar um
nætur, hvort sem þeir hvíla í
tjöldum eða í húsum inni. Það
er lag sem á leggst.
Búðir standa á hraunjaðri við
Hraunhafnarós. Þaðan er furðu-
fögur fjallasýn, og á sér engan
líka. Yzt í vestri rís Stapafell,
brunnið, svart og úfið, en næst
kemur jökullinn með snjóhvítan
koll og blánar í hlíðum. Þá kem-
ur Axlarhyrna, slétt og strokin og
rauðbröndótt á lit. Þar næst er
Mælifell og er héðan að sjá með
pýramídalagi, blágrátt að lit og
eins og heflað alla vegu niður
á græn grös, og sér hvergi stein
né klett í því. En svo breytist
svipurinn skyndilega og koma nú
svört og úfin og alla vega um-