Lesbók Morgunblaðsins - 05.11.1961, Qupperneq 3

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
503
Snæbjorn Jónsson
Hvernig veit hún það?
The lady doth protest too much
methinks. — Shakespeare.
LÍKLEGT er að annálar okkar
telji það með tíðindum ársins
1961 að þá kom mentamálaráð-
gjafi Rússlands, frú Jekaterina
Furtseva hingað í heimsókn og
dvaldi hér í nokkra daga sem
gestur ríkisstjórnarinnar. Ég hefi
af ráðnum huga viðhaft hér hið
eldra orð ráðgjafi, í stað hins
yngra og tíðkanlegra, ráðherra,
sem að þarflitlu hefir bolað því
út. Þetta hefi ég gert fyrir þá
sök, að ef ég segði herra um konu
þessa (herra Katrín), fyndist mér
sjálfum sem væri ég að gera gys
að henni en það er mjög fjarri
mér að vilja gera svo. Hún hlýt-
ur að vera merk og mikilhæf
kona. Rússneska þjóðin er ein
hinna fjölmennustu í veröldinni,
skiptir hundruðum miljóna, og er
fyrir víst mjög miklum hæfileik-
um búin, eins og allar slavnesku
og þegar bíllinn er kominn á
mikla ferð, getur hann hafið sig
tii flugs og farið yfir skurði, girð-
ingar og aðrar ófærur.
Hér er aðeins talið fátt af
mörgu. En geta má þess, að menn
gera ráð fyrir að vængurinn verði
með tímanum flugtæki fyrir
almenning, hentugra og ódýrara
farartæki heldur en bílarnir eru
og jafnvel öruggara. Slík flugtæki
verða með tvennu móti, annað
með hreyfli, en hitt hreyfilslaust
eins og sviffluga.
Furtseva.
þjóðirnar. Þar í landi er nú lögð
mikil áherzla á að efla almenna
mentun, enda þótt sú mentun sé
raunalega hnept í fjötra, gagn-
stætt því sem á sér stað í lýð-
frjálsum löndum. Sú kona sem
Rússar velja til mentamálaráð-
gjafa, hlýtur að hafa meir en
lítið til brunns að bera. Og svo
vel var sú gjöf hugsuð er þessi
háttsetta kona færði íslandi við
þetta tækifæri, að fyrir hana á hún
enn stærri kröfu til kurteisi af
okkar hálfu. Gjöfin sýndi einkar
fallega hugkvæmni.
En þó að við að sjálfsögðu tök-
um ofan fyrir henni sjálfri, og
raunar líka embætti hennar, þarf
það ekki endilega að fylgja þar
með að við gleypum sem háleita
opinberun hvert það orð er hún
mælti. Og til þess ætlast hún von-
andi ekki. Enginn maður er ó-
skeikull, karl eða kona, og naum-
ast enda páfinn hér norður á fs-
landi. Og við nokkur orð hennar
vildi ég gera athugasemd.
Morgunblaðið, langstærsta og
víðlesnasta blað landsins, sendi
einn af starfsmönnum sínum til
þess að eiga tal við þenna tigna
gest. Geta má nærri að til þess
hefir verið valinn einhver þeirra
manna er það treysti bezt, enda
var viðtal það er hann birti í
blaði sínu skýrt og skilmerkilegt.
Má efalaust treysta því, að þar sé
alt rétt flutt á milli, enda aldrei
nein athugasemd við það gerð.
Upp frá því viðtali (Mbl. 10. júní)
leyfi ég mér að taka hér örstuttan
kafla:
„Er frúin alin upp í kristinni
trú?“
„Nei, mjög snemma losnaði ég
við öll kristileg áhrif.“
„Hvar eruð þér fædd?“
„í nágrenni Moskvu.“
„En segið mér eitt, fyrst við er-
um að tala um trúarbrögðin, get-
ur kommúnismi og trú á fram-
haldslíf farið saman að yðar
dómi?“
„Nei, trú á líf eftir dauðann get-
ur alls ekki farið saman við hug-
sjónir kommúnismans. Maður
verður annað hvort að velja trúna,
og þá kristna trú í þessu tilfelli,
eða hugsjónir komúnismans. Og
líf eftir dauðann er í algerri and-
stöðu við kenningar kommúnism-
ans. Þar getur ekki orðið nein
málamiðlun.“
„Ég hefi mjög sterkan grun um
að líf sé eftir dauðann. Ekki vildi
ég skipta á þeim grun og komm-
únismanum.“
„Við skulum veðja að þér eigið
eftir að skipta um skoðun. Vís-
indunum fleygir fram, eins og þér
vitið, og nú er lagt kapp á að
kynnast öðrum stjörnum og öðr-
um geimum. Uppgötvanir vísind-

i