Lesbók Morgunblaðsins - 07.04.1963, Blaðsíða 11

Ferðin mín
ÖGMDNDUR FriSfinnsson,
Sólheimum 24, segir frá:
í ágúst fór ég í fimm vikna
ferð til útlanda og skemmti
mér konunglega. Fyrst fór ég
flugleiðis til London og þaðan
áfram til Mallorca þar sem ég
var í dásamlegu veðri í hálfan
mánuð. Á fyrsta flokks nýju
hóteli á baðströnd, herbergið
var fyrirtak, með baði, þjón*
ustan óaðfinnanleg og matur-
dnn góður. Ég vaknaði kl. 6
á hverjum morgni, fór á strönd-
ina, og var þar flesta daga með
Bmá matarhléum. Aldrei sást
Bkýhnoðri á lofti.
Frá Mallorca fór ég með far-
þegaskipi til Marseilles í Frakk
landi og síðan með langferða-
vagni yfir Alpana með viðkomu
í Nissa, Cannes og fleiri stöð-
um. Rivieran var dásamlega
falleg og veðrið einstakt. En
strax og við komum norður
yfir Alpana breyttist veðrið og
í París var leiðindarigning. —
Ferðin um Frakkland varð
því ekki eins skemmtileg
og ég hafði vonað. Frá París
flaúg ég til Frankfurt og sigldi
síðan niður Rín til Kölnar. Það
var geysiskemmtileg ferð, enda
ber þar margt nýstárlegt fyrir
sjónir. Frá Köln fór ég í járn-
brautarlest til Hamborgar,
stanzaði þar stutt, flaug til
Kaupmannahafnar og var þar
- SIGGI SIXPENSARI -
Þvotturinn endist þér eklcert lengur, góði, þó þú þvori þér
tvisvar í einu.
1 IL viðbótar þeim af-
brigðum, sem getið var um
í síðasta þætti í nýju íslenzku
frímerkjunum hefur fundizt
afbrigði í 7,50 kr. frímerkinu.
Afbrigðið er sem fyrr aðeins
í einu merki í annarri hverri
örk og er að N og D í ísland
er tengt saman með striki.
Til fróðleiks fyrir mótiv-
safnara skal þess getið, að
tekist hefur að hafa upp á
fyrirmyndinni að frímerkj-
unum. Síldveiðibáturinn sem
verið er að landa úr er mb
Húni og er myndin tekin á
Siglufirði, þó það komi ekki
vel fram á frímerkinu, þar
sem bakgrunninum hefur
verið breytt.
Mótívsöfnun
Það að safna frímerkjum
eftir löndum hefur löngum
verið aðal markmið frí-
merkjasafnara, en hin síðari
ár hefur ný aðferð frímerkja
söfnunar rutt sér til rúms,
það er að safna frímerkjum
eftir því hvers konar mynd
er á þeim. Helztu flokkar
þeirrar söfnunar eru: iþrótta
merki, blóma- og dýramerki,
flugmerki, skátamerki o. s.
frv. Undir mótívsöfnun fell-
ur einnig söfnun Evrópufrí-
xnerkja, flóttamanna-, hung-
ur- og malaríumerkja. Mönn-
um hefur verið það ljóst
lengi, að ætla sér að safna
heilu (komplet) landi er flest
um söfnurum fjárhagsiega
Jóhann Hatwesson:
HOMO FABER
Orðrétt þýðing á þessu fræga heiti mannverunnar: Mað-
ur smiður, fer að vísu ekki vel í voru máli. En orðin eru jafnan
notuð saman og hafa orðið alþjóðleg táknmynd fyrir smíð-
andi menn í víðtækri merkingu, allt frá elztu tímum. Tækni-
menni væri heppilegra heiti á hinum mikla fjölda smíðandi
manna á vorri öld. Vélar eru nú orðnar veigameiri tæki til
smiða en hsndverkfæri. Fáar mannlegar íþróttir hafa eftir
skilið glæsilegri minjar frá liðnum öldum en smíðarnar og
engin veitt mönnum annan eins mátt yfir umhverfi sínu. Og
í smíðum alls konar hafa undrum líkar framfarir átt sér stað
á síðari öldum. Nú þarf ekki lengur að segja: Fótur vor er
fastur er fljúga vill önd. Hætt er heldur við hinu, að sálin slitnd
aftur úr lest framfaranna og týnist í eins konar eyðimörk.
Ogleymanlegar eru myndir fornbókmennta af smíðandi
mönnum, Pan Kú hinum kínverska, er meitlaði heiminn i átján
þúsund ár, af Kain Biblíunnar, er smíðaði hina fyrstu borg,
af smiðum Babelsturnsins. Jeremía dregur upp lifandi mynd
af leirkerasmiði (18. kap.) og Jesaja af skurðgoðasmiði. Páll
dregur upp mynd af oss mönnum sem POIMA, listrænni smíð
Guðs til góðra verka (sbr. poem). Hin sjö furðuverk fornald-
ar vöktu undrun og aðdáun. Hin sjö furðuverk vorrar aldar —
sem blöðin hafa nýlega talið upp — vekja leyndum þrunginn og
þjakandi undrunarótta. Stórkostleg voru þau vélanna verk er
vér urðum vitni að í síðustu stórstyrjöld. Hvaða tilgang hefir
vort litla líf? Hvert geta menn flúið frá hrammi æðandi
vígvéla?
H
-ixvers vegna hafa menn srníðað? Til þess að fullnægja
þðrfum og þrá, uppfylla óskir, gera lífið ljúft, auka virðingu,
auka veg, auka vald, unz út er komið það ástand að skepnan
hefir gert uppreisn gegn Skapara sínum og vélin snýst gegn
vélasmiðnum, homo faber vorrar aldar. „Vélarnar hafa tekið
nútímamannmn í þjónustu sína“, sagði einn hinna háttvirtu í
umræðum þann 22-5-1962.. Sennilega ætlaði hann að segja allt
annað, en staðreynd var þetta engu að síður. Stöðugt er spurt
eftir mönnum, sem vel kunna vélum að þjóna: VönUm vélrit-
unarstúlkum, duglegum jarðýtumönnum, reyndum vélvirkjum,
vinsælum útvarps- og sjónvarpsmönnum, sérfræðingum, er
kunna að mata rafeindaheila. „Hann vinnur eins og vél“ og
þar með hefir maðurinn sannað ágæti sitt. Stórborgirnar og
geimförin sýna og sanna hve vel fer á með hugviti voru og
hagleik. Snilld hins smíðandi manns (homo faber) hefir stefnt
í hættu tilveru hins mennska manns (homo humanus), ekki
þó vegna styrkleika hins fyrrgreinda, heldur veikleika hins síð-
argreinda. Syndin liggur við dyrnar og hefir hug á þér, en þú
átt að sigra hana, sagði Guð við hinn fyrsta bróðurmorðingja og
borgarsmið. Með vélunum verður ekki syndin sigruð, og eng-
inn skipar oss heldur að hverfa frá vorum stórfenglegu smíð-
um, en krafa er gerð um að kjósa milli sigurs yfir syndinni og
bróðurmorðsins. Kjósum vér síðari kostinn, er hætt við að vér
byggjum enga borg að bróðurmorðinu afstöðnu. Viljum vér
njóta lifsins og ávaxta iðju vorrar þá er aðeins eftir sú leið að
berjast til sigurs.
ÞÁNKARÚNIk
í átta daga áður en ég fór flug-
leiðis heim.
Ég ferðaðist einn og það fór
vel um mig allan tímann. —
Ferðaskrifstofan Saga skipu-
lagði fyrir mig ferðina áður en
ég fór og þar keypti ég sam-
hangandi farseðil allan hring-
inn til Kaupmannahafnar, en
keypti svo farmiðann heim þar.
Ferðaáætlun Sögu stóðst „upp
á punkt og prik“ og gat ég því
notað tímann til alls annars en
hafa áhyggjur af erfiðleikum
komandi dags. Samanlögð far-
gjöld alla ferðina voru um
16 þús. krónur. Allt fannst mér
dýrast í Frakklandi, bæði gist-
ing, matur og annað. En á
Mallorca var þetta ódýrast,
þetta fyrsta flokks hótelher-
bergi kostaði ekki nema 300 kr.
yfir nóttina og máltíðir voru
töluvert ódýrari en hér heimg.
STÖKUR
Aldrei síðkar sokkurinn,
seint hann verður búinn.
Raula tekur rokkurinn,
rífast vinnuhjúin.
Aldrei græt ég gengna stund,
en gleðst af því sem líður.
Ljóst ég veit að læknast und,
lengur eklti svíður.
Kristján Jónsson.
Aldrei fá menn af því nóg,
allt þegar snýst í haginn,
sér í logni á lífsins sjó
að leika allan daginn.
Ólína Andrésdóttir.
Aldrei deyr hann út hjá geira
Þórum,
þó þeir skoipi ótt og ótt
allt úr keitu dag og nótt.
Guðm. Fétursson (bókb.)
um f járkláðann.
Aftangeislar gylla hlíð,
gengur.sól til viðar.
Sumarnóttin sæl og blíð
sorg og þrautir friðar.
Gömul vísa.
Aftangliti geislar ský,
glöggur viti nætur;
jörðin situr sorgum í,
sólarhitinn grætur.
Jón á. Bergmann.
ofviða, þess vegna hafa æ
fleiri snúið sér að mótívsöfn-
un. Það er að ýmsu leyti
meira fræðandi að safna
þannig, því til þess að mótív
safn megi teljast fullkomið,
er ekki nóg að hafa öll merk
in í því, heldur verða einnig
að vera allar helztu upplýs-
ingar um merkin. Safnarinn
þarf því að vita hvað liggur
að baki hverri útgáfu. Það er
þess vegna t. d. mikilvægt
fyrir mótívsafnara að tekizt
hefur að upplýsa hvaða fyrir
mynd var notuð við gerð ís-
lenzku hungurmerkjanna.
Uppsetning mótívsafna
krefst mikillar hugkvæmni
og smekkvísi. Ekki er unnt
að styðjast við tilbúin al-
búm, nema að litlu leyti.
safnarinn verður sjálfur að
teikna upp og vinna hverja
síðu. Þetta kann íslenzkum
frímerkjasöfnurum ef til vill
að þykja einkennilegt, þar
sem þeir eru vanir því að
notast við tilbúin albúm og
getur það vel gengið við
landasöfnun, ef safnarinn
getur fellt sig við að láta
segja sér hvaða merki og
litaafbrigði hann á að taka
með í safn sitt og hvað ekki,
en við mótívsöfnun gegnir
öðru máli; þá koma tilbúriu í
albúmsíðurnar að litlu gagni.
Á erlendar frímerkjasýning-
ar eru heldur aldrei tekin
önnur söfn til sýningar, en
sem unnin eru af safnaranum
sjálfum; á það auðvitað jafnt
við um mótív — sem landa-
söfn. Nánar mun verða rætt
um einstaka Uði mótívsöfn-
unar síðar. — FK.
13. tölublað 1963
LESBÓK MORGUNBLAÐSIKS H