Lesbók Morgunblaðsins - 23.06.1963, Side 10
Hver er
uppáhaldsmatur
eiginmannsins
SÍMAVIÐTALID
Ferðalög enginn lúxus lengur
á ýmsum sviðum. Þetta gildir
jafnt um íslendinga sem
aðra. Og ferðamannastraumur-
inn hingað vex hratt, þess er
ég fullviss. En ný löggjöf varð-
andi móttöku erlendra ferða-
manna er óhjákvæmileg, við
erum gersamlega óundirbúnir.
Hér þyrfti að gera eina heildar-
áætlun um by.ggingu hótela og
sómasamlegra vega. Þetta fé
yrði fljótt að koma aftur, eng-
inn vafi á því.
— En er Útsýn nokkuð í þess
konar hugleiðingum, nokkurn
áhuga á erlendum ferðamönn-
um?
— Já, Útsýn er nú orðin al-
menn ferðaskrifstofa, sem veit-
ir alla venjulega þjónustu. Við
tökum að okkur erlenda ferða-
menn jafnskjótt og breyting
verður gerð á löggjöfinni. Það
er margt ógert — og slæmt að
geta ekki notað tímann betur,
því bylgjan kemur yfir okkur
von bráðar og þá ráðum við
ekki við neitt, ef við förurn.
ekki að undirbúa okkur vel.
VÍSMÞÁTTUH
ÞESSAR stökur sendi Valdi-
mar Benónýsson Einari Þórðar-
syni frá Skeljabrekku:
Við að telja birgðir braga
bækur velja semja skrá
beitir elju alla daga
Einar Skeljabrekku jrá.
Milli bólca og blaða sinna
bóndinn tók mér höndum tveim
útsýn jók það augna minna
eftir krókaleiðum þeim.
Gott er hlýju hans að njóta
hans ég flý því löngum til
drungaskýin þá burt þjóta
þar ég bý við góðan il.
SPURNINGUNNI svarar í
dag frú Kristín Nikulásdótt-
ir, eiginkona Árna Tryggva
sonar, hins kunna leikara.
þarf ekki langan um-
hugsunarfrest til þess að
svara þessari spurningu, því
eftirlætisréttur Árna er sig-
inn fiskur, en það verður
að vera þorskur sem er
veiddur og siginn fyrir norð
an, úr Hrisey, en þaðan er
Árni ættaður. Okkur finnst
við aldrei fá góðan siginn
fisk hér fyrir sunnan, því
hér er fiskur að öllum lík-
indum látinn síga á landi en
miklu mun betra er að láta
hann síga við sjóinn. Einnig
þykir Árna góður bútung-
saltaður þyrsklingur, helzt
veiddur og verkaður af hon
um sjálfum. Þegar Árni hef-
ur tíma til förum við norð-
ur í Hrísey þar sem hann
unir sér við veiðar."
— 23510
— Útsýn
— Ingólfur?
— Það er hann
— Morgunblaðið hér. Hvern-
ig gengur?
— Takk bærilega, það er að
minnsta kosti nóg að gera.
Maður fer ekki úr frakkanum
og tekur ekiki ofan hattinn
þessa dagana, þeytist um allan
bæ í útréttingum og alls konar
fyrirgreiðslu.
— Er mikill áhugi á utan-
landsferðum, meiri en í fyrra?
— Já, meiri en nokkru sinni
áður, virðist mér. Ég er búinn
að vera við þetta í 12 ár og ég
held að áhuginn hér heima á
utanlandsferðum hafi aldrei
verið jafnmikill og almennur.
Fólk á öllum aldri, úr öllum
stéttum hyggur á utanlands-
ferðir. Það er nær upppantað
í allar okkar ferðir, svo eru
ýmsir aðrir með skipulagðar
ferðir. Ég held að það gangi
alls staðar vel.
— Þetta stefnir þá í rétta
átt?
— Að ýmsu leyti. Fleiri hafa
SPILIÐ, sem hér fer á eftir, er
mjög óvenjulegt, einkum vegna
þess, að varnarspilararnir lenda
í miklum vandræðum í byrjun
og vinnst spilið af þeim sökum.
A G9
V 9 4
♦ ADG843
+ 973
+ 10 8 7 6 +D2
4 3 V KD 10
V Á 2 6 3
+ 952 +K10 76
+ 42 * D 10
+ ÁK5
V G875
♦ —
+ ÁKG865
Sagnir gengu þannig:
Austur Suður Vestur Norður
1 hjarta dobl. pass 2 tiglar
pass 3 lauf pass 3 tiglar
pass 4 lauf pass 5 lauf
pass pass pass
Vestur lét í byrjun út laufa
4 og sagnhafi tók tvo fyrstu slag
ina á tromp og þar með voru
andstæðingarnir tromplausir.
Nú lét sagnhafi út hjarta 5 og
Vestur drap með ás. Vestur var
í miklum vandræðum með út-
spil og af þeim sökum lét hann
út hjarta 2 og Austur fékk slag
á drottninguna.
Ef spilin eru nú athuguð
kemur í ljós, að sama er hvað
Austur lætur út, spilið vinnst
alltaf. Ef spaði er látinn út
verður gosinn í borði góður.
Ef hjarta er látið út verður gos
inn hjá sagnhafa góður og ekki
má Austur láta út tígul, því þá
fær sagnhafi aukaslag á drottn-
inguna eða gosann.
nú efni á að ferðast en áður —
og með auknum fjölda íerða-
manna er hægt að skipuleggja
íjölbreyttari hópferðir, en það
er miklu hagkvæmara og ódýr-
ara að fara í hópum en einn á
báti, ef menn fara utan til þess
að sjá sig um í heiminum, til
þess að fá sem mest út úr
hverri krónu. Hins vegar má
segja, að æskilegra væri, að
fólk veldi ekki hásumarið til
ferða suður í lönd. Við eigum
að njóta sumarsins hér heima,
þeð er ekki svo langt að mað-
ur hafi efni á að missa einn
einasta dag. Svo ættu menn
heldur að fá sér sumarauka, ef
þeir ætla að ferðast á annað
borð, og fara þá suður í lönd.
Þá er farið að kólna, mestu
hitarnir við Miðjarðarhafið
gengnir um garð og loftslagið
bærilegt fyrir okkur íslend-
inga.
— Er Miðjarðarhafið eftir-
sóttast?
— Ja, Suður-Evrópa, held ég.
Spánn, Portúgal og Ítalía.
Flestir íslendingar vilja fara
þangað — og það er ofureðli-
legt. Þangað liggur straumur-
inn í vaxandi mæli. Og þaðan
á straumurinn eftir að liggja
til okkar.
— Viss um það?
— Ég er viss um að gesta-
komur eiga eftir að aukast
stórlega hér á næstu árum.
Ferðalög eru hætt að vera lúx-
us hjá fólki, sem lifir við
sæmileg kjör. Það er blátt
áfram nauðsynlegt fyrir hvern
Og einn að ferðast við og við,
það er nauðsynleg tilbreyting,
upplyfting — og blátt áfram
stórt menntunaratriði. Ferða-
lög víkka sjóndeildarhring
manna og auka skilning þeirra
wáf
NY J A B ■■■IPPI
"SS- v .• ••_' ' * ' % - -v. ^ , , föggi -fr 's W'
Sigrún Ragnars og Alfreð
Clausen: Fyrr var oft í koti
kátt og fleiri lög: Fyrir hálfu
ári kom út hljómplata á
vegum íslenzkra Tóna, þar
sem þau Alfreð Clausen og
Sigrún Ragnars sungu nokk
ur gömul og vinsæl lög.
Plata þessi náði miklum vin-
sældum og heyrðist í hin-
um ýmsu óskalagaþáttum
útvarpsins hvað eftir annað,
einnig seldist hún mjög vel
og er vafalaust komin í hóp
söluhæstu hljómplatna okk-
ar. Þar sem platan var
fyrsta tilraun í þessa átt
mátti ýmislegt að henni
finna, sem líklega lagað yrði
á næstu plötu. Og nú er
næsta platan í þessum flokki
komin, þau Sigrún og Alfreð
eru aftur á ferð með aðra
lagasyrpu, að þessu sinni
fimmtán lög. Síðari platan
er jafnvel enn verr unnin
en hin fyrri, sérstaklega er
söngurinn slappur, og texta-
framburður oft og tíðum
slæmur. Undirleikur hljóm-
sveitarinnar er hlutlaus en
kórinn, sem syngur með nýt-
ur sín engan veginn, hann
heyrist meira og minna í
fjarska. Upplýsingar um
lagahöfunda og textahöfunda
eru mjög ófullkomnar, og
lögin á þessari plötu ekki
nærri eins vel valin og á
hinni fyrri, þó ekki væri þar
allt upp á hið bezta.
En enginn má við margn-
um, sennilega á þessi plata
eftir að heyrast enn oftar í
óskalagaþáttum útvarpsins
en hin fyrri, og því þá að
vera að nöldra!
essg.
10 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
21. tölublað 1963