Lesbók Morgunblaðsins - 05.06.1966, Blaðsíða 7

A íðindamaöur okkar í
norðuramtinu bréfa'ði okkur
fyrir skönunu og tjáöi okkur,
aö' i höfuðstað þeirra norðan-
manna, Akureyri, hefði verið
stofnaður „Klúhbur unga fólks
ins”. Tíðindamaðurinn segir
einnig, að þessi nýjung gefi
mjög góða raun og að ungmenni
' þar í bæ kunni öldungis vel að
meta þetta framtak. Máli sinu
til stuðnings bendir táðinda-
niaðurinn á, að hvert miðviku-
dagskvöld, — en þá er opið hús
á vegum klúbbsins, — sé
þröngt á þingi í Sjálfstæðis-
húsi staðarins. Við skulum
ekki hafa þennan formála
lengri. en gefa tíðindamannin-
um orðið, en hann segir m.a. í
bréfi sínu, sem var um fjórtán
síður í fólíóbroti:
Mi,
liðvikudagskvöld eitt
iagði ég leið mína í Sjálístæðis
ihúsið. Erindið var að kynnast
starfsemi hins nýstofnaða
klúbþs, er ég gat um í upphafi
skriffinnsku minnar, og leita
álits hjá fáeinum unglingum
á þessari nýjung fyrir unga
fóikið hér í plássinu. Að vanda
var margt um manninn og
eyddu viðstaddir támanum við
margvíslega leiki, dans og
annað gaman, sem til féll.
Tæplega hafði ég þokað mér
inn úr gættinni, þegar á vegi
minum varð ungur og íþnguleg
ur kvenmaður, Sigríður Gísla-
dóttir að nafni. Hún nemur um
þessar mundir í Gagnfræða-
skóla Akureyrar og situr í
þriðja bekk. -Hún sagði, að sér
þætti ós’köp gaman og léti sig
eins sjaldan vanta og hún gæti.
Tilgangurinn ' með kömunni
væri að hitta félaga og ræða
Flestir koma til þess að dansa, enda eru Akureyringar dans-
glatt fólk.
við þá, kynnast nýjum krök-k-
um, og ekki má gleyma bless-
uðum dansinum. Hún taldi, að
þessi starfsemi mundi gera ungl
ingana í bænum samrýmdari,
en ekki vildi hún hafa ungl-
inga eldri en átján ára meðal
yngri krakka. Einnig taldi hún
bezt fara á því, að fólk mætti
vel til fara; enga „gallabuxna-
töffara" né „síðbrókakvinnur“.
Þetta sagði hún Sigríður mér.
íðan lagði ég leið mína
Sigrún: Allir elga að mæta
Vel klæddir.
Steingrímur Blöndal, formað-
ur framkvæmdarnefndar
„'KIúbbs unga fólksins" á Akur-
eyri.
inn í skrifstofu klúbbsins. Já,
þar er varla annað hægt að
segja en að það sé völlur á fyr-
irmönnum klúbbsins. I>ar
fyrir hitti ég formann fram-
kvæmdanefndar klúbbsins,
Steingrím Blöndal. Hann er
ungur Siglfirðingur og er nem-
andi í fimmta bekk menntaskól
ans hér í bæ. Ég byrjaði á því
að spyrja hann, hver hefði átt
hugmyndina að þessum kiúbb.
Hann svaraði þvi til, að þessi
hugmynd væri aldin að árum,
TARFIÐ HANS
M á höldum við áfram með
starískynninguna. Að þessu
sinni er það starf pipulagninga-
mannsins, sem við ætlum ögn
að ræða um. f því tilefni feng-
um við Kristin Kristjánsson
til þess að fræða okkur um
starfið. Á tiiteknum degi héld-
um við inn í Klepi>sholt, en
Kristinn var að setja upp ofna
og leggja rör á heilsu- og hress-
ingarhælinu í Kleppsholtinu.
Kristinn útskrifaðist sem gagn-
fræðingur frá Gagnifræðaskóla
verknáms fyrir tveim árum.
Samhliða námi þar í skóla,
hafði hann unnið hjá föður sín
um, sem er pípulagningameist-
ari, svo að þegar hann lauk
prófi átti hann aðeins tæp þrjú
ár eftir. Reyndar er pípulagn-
ingarnám, eins og vel flestar
iðngreinar, fjögurra ára nám.
Þar sem það hefur vakið at-
hygli okkar, að mjög margir
iðnnemar hafa stundað nám í
verknámsskólum, spurðum við
hann, hvort viðkomandi stæði
mun betur að vígi heldur en
aðrir. Hann svaraði því til, að
hans álit væri það, að ungling-
ar hefðu mjög gott af því. Ung
iingar hefðu þá betri undirbún
ingsmenntun, og þótt þeir
eyddu tveim árum í það, þá
hefði það sér til gildis, að við-
komandi fengi þá að sieppa við
fyrsta bek'k í íðnskóla. Nú, svo
eru menn orðnir eidri, þegar
að valinu er komið, og vita
þess vegna betur. hvað þeir
vilja.
Hvað um starfið sjálft? Jú,
pípulagningarmaður leggur rör
og ofna í hús. Setur upp vaska,
hitadunka o.fl. Innivinna er
þetta nær eingöngu. Erfið?
Eins og gengur og gerist. Er
mikil framtíð í starfinu? Ætla
má það. Meðan fólkinu fjölgar
verða byggð hús, og ef hús er
byggt, þá verðuT pipulagningar
maður að leggja öll rör og því
um lí'kt í húsið.
— Hamborgari er góffur matur.
en hef'ði ekki komizt til fram-
kvæmda fyrr. Væri það mikið
að þakka tilkomu Sjálfstæðis-
hússins að ioksins hefði orðið
úr þessu. Hann sagði, að starfs-
liðið væri ungt fólk á aldrinum
17-20 ára, og allt sjálfboðaliðar.
Aðsóknin hafi verið geysimikil
þótt unglingum yngri en 16 ára
sé eigi heimill aðgangur. Þó er
sá háttur hafður á að miða við
áramót, þ.e. unglingar fæddir
1950 fá aðgang. Er þetta gert til
þess að slíta ekki árgangana í
sundur. Ekki er ákveðið, hvort
klúbburinn starfi í sumar, en
strax næsta haust yrði tekið
til við það, sem frá verður horf-
ið nú í vor, og ætla má, að þá
verði þetta alit saman miklu
formfastara.
Auk þess, sem fólk skemmt-
ir sér hér að leikjum og dansi,
þá virðast sumir hafa einnig
gott að því að fá sér eittlhvað
matarkyns, en það er einmitt
hægt á barnum. Eftir að ég
hafði rætt við Steingrím inni
á „kontór“, þá var mér gengið
inn á barinn og kom auga á
pilt, sem virtist sýnu eldri en
fjöldinn. Um ieið og pilturinn
Menn verffa víst aff vera handsterkir til þess aff vera pípu
Iagningamenn því aff ætla má, aff eitthvað leki ella.
..................(Ljósm. Sv. Þorm.)
hámar í sig hamborgara, segir
hann mér, að hann heiti Magnús
Finnsson og að hann sé mála-
deildarmaður i „stúdentaverk-
srniðju" staðarins. Hann taldi
sig vera orðinn of gamlan til
þess að hafa ánægju af sldkri
skemmtun. Hann kæmi hingað
aðallega til þess að borða.
— Hamborgari er góður mat-
ur.
H
. ér verffum viff aff láta
staffar numiff í dag viff lestur
tíðindabréfsins, en aff öllum lik
indum kemur framhald síffar
og fleiri bréf frá hinum penna-
glaffa tiðindamanni, sem er
reyndar ung stúlka, er heitir
Guffrún Hlin Þórarinsdóttir og
býr á Akureyri.
Væri ekki úr vegi aff fá slik
bréf úr fleiri héruffum landsins
og skólum úti á landsbyggðinni.
Slík bréf yrffu þcgin meff þökk-
um, og þyrftu myndir þá helzt
aff fylgja.
Hagalagöar
Kaupstaður viff Kúffafljót.
Grashólmi einn er enn í útsuður
frá Ásum, sem Kúðhólmi heitir, og
örskammt frá Leiðvelli. í litlu dal-
verpi sjást enn margar tóftir og sum-
ar þeirra sokknar i jörð. Þessar tóftir
kallast enn Búðatóftir. Búðahraun
heitir enn hraunið skammt frá tóft-
unum, Búðardalur vita menn að vísu
ekki fyrir víst hvar verið hefur, en
mjög mikið mælir með því að álíta,
að hann hafi verið þar sem búðirnar
standa, en nokkuð af honum sé nú
komið í Kúðafijót, sem nú rennur
miklu austar en áður. Klettkorn sem
•sr að smáryðjast út norðan (eða vest-
an) til við tóftirnar heitir Kúðanef.
Er það gömul sögn, að þar hafi skip-
inu Kúða verið lagt við, en farið síð-
an á smærri skipum upp eftir í
Kúðahólm.
(Magnús á Skaftárdal)
5. júní 1966
-LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 7