Lesbók Morgunblaðsins - 21.08.1966, Blaðsíða 12

em stjómmálamaður einkenndist
SVIPMYND
Framhald af bls. 2
En C.D.U. tapaði jþessum meirihluta aft-
ur 1961, þegar hann fékk 242 sæti af
499. Engu að síður var Adenauer, með
Stuðningi Frjálsra demókrata, endurkos-
inn kanzlari 7. nóv., með 258 atkvæðum
Adenauer af einbeitni í stjórn og af því
að vera ávallt reiðubúinn til að taka
einn alla ábyrgð á ákvörðunum. Utan-
ríkismál voru aðaláhugamál hans, en
þar vakti fyrst og fremst fyrir honum
að sameina vestrið gegn sovézkri ásókn.
I innanríkismálum var honum aðal-
atriðið að sigra í atkvæðagreiðslu, til að
geta haldið áfram að ráða ferðinni í ut-
anríkismálum. Hann hafði mikla hæfi-
gegn 266. leika til að vinna hylli fólks og flokka.
Konrad Adenauer, Edouard Herriot, ráðherra i Frakklandi, og dr. Wil-
helm Kiilz, þýzkur ráðherra.
'W'

■ •■
***<■ ^^Mttt+'-ý******,
Churchill og Adenauer í Lundúnum 1951.
\ £ . .... - ■!
vTJtW’T rr'-ir'trjt rrn
Hann hafði áhrif á fjöldann með hinni
beinu og einföldu ræðu sinni og rök-
færslu. Hans mun ætíð verða minnzt
sem eins af mikilmennum þýzkrar sögu,
og ferill hans og áhrif í þýzkum stjórn-
málum hafa verið gæfusamari en nokk-
urs annars stjómmálamanns í Þýzka-
landi.
Árið 1945 heimsótti Adenauer fanga-
klefann, þar sem nazistar höfðu haft
hann i haldi (í Brauweiler-fanga-
búðunum). Með honum á myndinni er
kona hans, Gussi, en nazistar fang-
elsuðu hana einnig. — Nazistar ráku
hann úr embætti yfirborgarstjóra í
Köln árið 1933. Adenauer tókst að
fela sig um tíma í klaustrinu Maria
Laach, þar sem ábótinn var gamall
skólabróðir hans, en 1934 var hann
liandtekinn. Eftir nokkra fangelsis-
vist var honum sleppt, en honum
var bannað að taka þátt í opinberu
lífi og eftirlit var haft með honum.
1945 settu nazistar hann í fangelsi
aftur.
Adenauer (til hægri við miðju með skjalamöppu) skömmu eftir fyrra
stríð, þegar kappróðrabátur var skírður eftir honum.
SMÁSAGAN
Framhald af bls. 3.
kvikindinu. Langleitt, mæðulegt, ein-
hvern veginn eins og sköllótt og munn-
svipurinn svo óskaplega dapurlegur. Hún
leit út eins og einhver skrípaskepnan
í teiknimyndum Disneys. Þarna herti
hún sig dálítið og horfði enn á hann,
skelfingu lostin. Líkaminn var eins og
klæddi:r fornfálegri og brakandi brynju.
Hann hafði aldrei gert sér grein fyrir
því áður, hversu óskaplega hlægileg
kvikindi þessar engisprettur voru! Nú,
það var kannski ekkert skrítið — menn
hugsa yfirleitt um engisprettur sem
eitthvað hópkennt, sem leiðindaplágu
— menn eru ekki að horfa mikið fram-
an í þær svona allajafna.
etta andlit var þó svo sannarlega
líkt mannlegu andliti, og meira að segja
var það töluvert svipbrigðaríkt, fannst
honum, en þegar hann svo aðgætti
skrokkinn nánar, fannst honum tæplega
hægt að velja honum svo myndarlegt
heiti. Það var ekkert á kvikindinu, sem
minnti á mannlega veru, nema andlitið.
Líkaminn var eins og þunnur pappír,
strengdur á grind úr eldspýtum, eins og
heimagerð flugvél smádrengs. Og var
hægt að kalla þetta fætur? Langir, sag-
tenntir aftari útlimirnir voru eins og
kjaftur á gömlum krana og hinir fremri
eins og ein af hárnálunum hennar, beygð
í tvennt. í þessu lyfti kvikindið upp öðr-
um framfætinum hægt og seinlega og
strauk honum skjálfandi um höfuð sér
og sléttaði niður vinstri fálmarann.
Alveg eins og maður, sem tekur upp
vasaklút og þerrar svitann af enni sér.
Hann var búinn að fá stórkostlega
mikinn áhuga á pöddunni og hallaði
sér áfram í stólnum til þess að sjá hana
betur. Skordýrið fann þennan áhuga
hans, og honum varð hverft við að sjá,
að undir stinnum, brynjuklæddum síðum
þess barðist hjartað ótt og títt. Mikið
andaði kvikindið ört — hann hallaði sér
ögn fjær til þess að hræða það ekki
svona mikið.
Hann horfði á það gaumgæfilega og
12 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
21. ágúst 1966