Lesbók Morgunblaðsins - 02.04.1967, Blaðsíða 3
HÚN byrjaði
að leika
gamlar konur
með gráa
hárkollu.
HÚN er sex fet
að hæð
og les um
stjórnmál og
efnahagsmál.
HÚN hlaut
viðurkenningu
fyrir leik sinn
í leikritum
Shakespeares.
um, segja menn, sex feta kynþokka-
dís, sem fyllir kvikmyndahús beggja
vegna Atlanzhafsins. Leikdómarar
hafa þó aldrei efazt um hæfni henn-
ar og dómar þeirra hafa stundum
minnt á ástarbréf. Hún lítur einnig
sínum augum á heiminn og hefur
að sögn sett met í því hve oft hún
hefur verið handtekin fyrir stríðs-
mótmæli á Trafalgar Spuare. En það
var þó afburðagóður leikur hennar
í kvikmyndinni Morgan, sem gerði
það að verkum, að hún náði skyndi-
legri heimsfrægð tuttugu og níu ára
að aldri. Fyrir leik sinn í þessari
mynd hlaut hún fyrstu leikkonu-
verðlaunin á kvikmyndahátíðinni í
Cannes. Leikdómarar voru undr-
andi að sjá algerlega nýja Vanessu
Redgrave, en þetta hefði ekki þurft
að koma þeim á óvart, því að Van-
essa Redgrave er kona margbrotin
og óvenjuleg að gerð.
ýEtt Vanessu Redgrave var þannig
rakin í tímariti fyrir skömmu: Einu
sinni var Englendingur, sem hét Fortun-
atus Augustus Scudamore. Hann skrif-
aði hryllingsleikrit í væmnum Viktor-
íönskum stíl og hafði þessvegna ekkert
sinn í þeirri mynd. Lynn, sem er tuttugu
og fjögurra ára, hlaut almenna aðdáun
fyrii leik sinn í brezkri mynd, sem heit-
ir Georgy Girl. Og loks Vanessa, sem
gerði hlé á glæsilegum leikferli á ensku
sviði til þess að leika í tvemur kvik-
myndum Morgan og Blow-Up.
„Án þess að til þess væri ætlazt eða að
því stefnt birti leikur Vanessu Redgrave
í þessum tveimur myndum kvikmynda-
húsgestum áhrifaríkasta sambla'nd af
dulúð og þokka, sem sézt hafði á
kvikmyndatjaldinu frá því að Greta
Garbo var upp á sitt bezta“, segir í
nýlegri grein um Redgravefjölskyld-
una.
v
» anessa hóf sviðsæfingar í list-
dansskóla þegar hún var átta ára að
aidri. „Þegar ég var þrettán ára“, segir
hún, „varð ég að hætta að dansa í heilt
ár vegna þess að ég óx of hratt og ég
átli um tíma vanda til yfirliða. Ég man
eftir því, að þegar ég var fjórtán ára,
leit ég upp á móður mína og sagði: „Nú
vona ég að ég sé hætt að stækka“. Sex
árum síðar þurfti hún að horfa upp
þegar við ræddumst við. Foreldrar mín-
ir voru mjög nærgætin við mig. Þau
sögðu' „Vertu stolt af þessu. Vertu stór.
Vertu stór. En ég var rnjög óhamingju-
söm þrátt fyrir það. Ég fyrirvarð mig
fyrir stærð mína og gömlu fötin og
hræðilegu sokkana, sem brezkar stúlk-
gengu í á þessum árum. Þetta er nú
alll liðin saga, guði sé lof“.
egar Vanessa var sextán ára
gerði faðir hennar tilraun til að beina
henni inn á svið söng- og gleðileikja.
Vanessa segir: „Við tókum þetta mál
tfyrir einu sinni við hádegisverðarborð-
ið. Pabbi sagði að ég hefði góða söng-
rödd, að ég gæ'ti dansað og að ég
gæti leikið — og það væri alltaf nóg
að gera fyrir fólk, sem gæti þetta
þrennt. Ég sá sjálfa mig í anda gnæfa
yfir hitt fólkið í kórnum. Tillagan höfð-
aði til ímyndunaraflsins. En svo fór
ég til Ítalíu í þrjá mánuði til að hugsa
málið í kyrrð og næði. Og mér varð
það spurn, hvenær ég gæti leikið, ef
ég eyddi tímanum við dans og söng?
Eg komst því að þeirri niðurstöðu, að
mig langaði framar öðru að innritast
í reglulegan leikskóla". Þetta gerði
Vanessa, og fljótlega fór hún með
leikflokki í leikför um brezk sjávar-
þorp, þar sem hún lék nýtt hlutverk
i hverri viku — „venjulega einhverja
eldri konu.. Ég var með gráa hárkollu
á hverju kvöldi". En þetta var áður
en leikstjórar höfðu gert sér ljóst að
Vanessa bjó yfir kynþokka.
að er ekki langt síðan að hvorki
kynþokki né rökrétt afleiðing hans í
kvikmyndaheiminum, stjörnufrægð, var
■tengt nafni Vanessu Redgrave í hug-
um fólks. Það var ágætt að vera góð
leikkona í hlutverkum Shakespearé-
leikrita, en til þess að geta orðið fræg
kvikmyndastjarna var nauðsynlegt að
vera gædd alveg sérstökum eiginleik-
um. í heimi, sem hefur þá trú, að all-
ai þokkadísir þurfi að vera eitthvað
Framhald á bls. 11
Vanessa
Redgrave
HÚN lék í kvik-
mynd og varð
í einni andrá
heimsfræg
kynþokkadís.
HÚN er með-
limur frægustu
leikarafjöl-
skyldu, sem nú
er uppi.
V anessa Redgrave er stjarna,
sem um þessar mundir lýs-
ir á himni leiklistarinnar. Hún var
þekkt og viðurkennd fyrir leik sinn
í leikritum Shalkespeares, en til
skamims tíma datt engum í hug að
nefna kynþokka í sambandi við hana.
En nú er hún allt í einiu, með ólíkind
á móti því, er Margaret dóttir hans
giftist árið 1907 leikara að nafni Roy
Redgrave. Þetta hjónaband var eigi að
síðui slæmt fyrirtæki, en áður en þáð
leystist upp í Ástralíu þremur árum
síðar, höfðu þau Roy og Margaret ó-
viljandi lagt grundvöll að heilum ætt-
hálki leikara. Þessi ættbálkur hefur
blómgazt í Englandi í þrjá áratugi, en
það er ekki fyrr en á síðustu árum, sem
honum hefur verið veitt jafn mikil at-
hygli beggja vena Atlantzhafsins sem
fremstu fjölskyldu í leiklistarheiminum
um þessar mundir. Að þessu leyti geng-
ur Redgrave-fjölskyldan næst Barry-
more-fjölskyldunni.
eir meðlimir Redgrave-fjölskyld-
unnar sem hæst ber um þessar mundir,
eru Michael Redgrave, sem er talinn
ganga næst Sir John Gielgud og Sir
Laurence Oliver að ensku mati. Frú Red-
grave, sem leikur undir nafninu Rachel
Kempson, er sögð ágæt leikkona, enda
þótt hún heyri til þeim hópi, sem minna
ber á sviðinu. Börn Redgravehjónanna
eru: Corin Redgrave, sem er tuttugu og
sjö ára og lék fyrsta stóra hlutverkið í
kvikmyndinni A man for AU Seasons.
Hann hlaut mjög góða dóma fyrir leik-
2. apríl 1967
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 3