Lesbók Morgunblaðsins

Ulloq
Ataaseq assigiiaat ilaat
Saqqummersitaq pingaarneq:

Lesbók Morgunblaðsins - 26.11.1967, Qupperneq 14

Lesbók Morgunblaðsins - 26.11.1967, Qupperneq 14
Álftarvœngur Framhald af bls. 7 saman hinn förni hefðbundni skrautstíll, tréskurðar og letur- fiöturinn, sem bitafjölin gerði kröfu til. Notkun höfðaleturs þekki ég ekki á hinum fáu fjölum Rangæinga og Skaftfell- inga, sem vitað er um.“ Það hefur verið fundið að því, að byggðasöfnin væru hvert öðru lík, og vissulega er það rétt. Byggðasafnið í Skóg- um á að vísu margt sameigin- legt með öðrum slíkum söfn- um, en allt um það þykir mér það óvenjulega forvitnilegt sikoðunar- og rannsóknarefni. U ndir kvöldið held ég aftur vestur með fjöllunum; fer hægt, virði fyrir mér bergið, sem sífellt breytir um ásýnd og lit. Við Dranginn í Drangs- hlíð, þar sem huldufólkið ann- aðist um kýrnar forðum, var verið að blása inn heyi með hávaðasömum, nýtízku blásara. Hvað skyldi huldufófkið segja um þessfconar framfarir? Vest- an við vegamótin hjá Kaida- klifsá sést niður að Stóruborg. Hóllinn í flæðarmálinu s'ást þó ekki, þaðan og ef til vill skyggja bakkarnir á hann. Andlit bergrisans við Hrúta- fell starði stjörfum augum vest- ur á sléttlendið, þar sem litur- inn á puntinum vitinaði um niálægð haustsins. G. S. LAMPAR Fraimlhald af bls. 9 hugvitsamir pyntingamenn nota ljós við þriðju gráöu yfirheyrslur. Fyrir fáeinum árum datt einhverjum í hug, að setja þrjár dósir í stofuloft- ið innan við aðalgluggann og viti menn: Eftir það mátti sjá að minnsta kosti í vel flestum blokkaríbúðum þrjú ljós hangandi niður úr loftinu, innan við gluggann. Þetta varð líkt og í Bret- landi, þar sem stór spegill er undan- tekningarlítið innan við stofugluggann. Venjulega fara þrjú hangandi loftljós inn an við stofuglugga nauða illa og eru til mikilla óþæginda. Víðast er sófi frem- ur hafður undir vegg en glugga og þá hagar svo til, að þrenningin verður ekki yfir sófaborði, heldur oftast yf- ii frjálsu gólfrými út við gluggann. Þá fá gestir og heimamenn þennan ófögn- uð í hausinn á sér, þegar gengið er um. Hinsvegar gæti þessi tiihögun á'tt rétt á sér, ef þarna hefði í upphafi verið ætlazt til þess að hafa ílangt sófaborð, enda væru perurnar þá varð- ar til hliðanna til að koma í veg fyr- ir óþægindi. Yfirleitt má segja, að inn- stungur fyrir lampa séu betri lausn Ihvort heldur er uppi við kverk eins og sjá má í sumum einbýlishúsum, eða niðri við gólf. Þá er það íbúa hússins að raða innbúi eins og þeim bezt lík- ar og geta þeir þá hagað lýsingunni eftir því. f stofu er gott að hafa einn eða tvo sterka lampa til þess að birtan verði góð og jöfn. En það er mjög misjafnt, hversu mikið Ijósmagn fólk kýs í hús- um og styrkleika lampanna má haga eftir því. Hinsvegar er nauðsynlegt að hafa nokkur sérljós, sem bera góða birtu á ákveðinn stað eða ákveðinn blett án þess að ljósið sjáist annars staðar frá. Yfir borðstofuborði er goitt að hafa einhverskonar hjálm, sem lýsir aðeins beint niður á borðið. Þar kemur ekki til greina að hafa óv.arið ljós fyrir aug- unum, Sama er að segja um ljós yfir sófaborði hangi það niður, verður það að vera varið, þannig að það lýsi að- ems niður á borðið, en ekki framain í fólkið, sem situr nálægt borðinu. Við staka stóla er afbragð að hafa leslampa, sem þannig eru gerðir, að þeir lýsa að- eins á tiltölulega lítinn blett, t.d. bók, sem maður er að lesa. Á sama háft er gott að koma fyrir litlum ljóskösturum til að lýsa á myndir, miálverk og aðra hluiti, sem fólk vill hafa í sviðsljósi. Þesskonar punktljós fara mjög vel og eru í senn hentug og falleg. Þau njóta sín öllu betur sé aðallýsingin í stofunni ekki mjög sterk. Óbein lýsing fer alltaif mjög vel og er þægileg. Henni má koma fyrir bak við gluggatjaldakappa, eða láta smíða sérstakar hlífar fyrir óbeiria lýsingu. Ó- bein lýsing yfir vinnuborðum í eldihúsi er ágæt lausn á lýsingarvandamálinu þar. Það ófremdarástand í lýsingu, sem víð ast hvar á sér stað, er vafalaust að miklu leyti vegn.a þess hvað tilviljunin ræður þar miklu. Raflögnin í húsið hef- ur verið teiknuð án þess að minnsta tillit væri tekið til þarfa þeirra, sem í húsinu eiga að búa. Það er helzt að sjá, að rafvirkjar og rafvirkjameistarar mættu vera mun betur að sér um lýs- ingu. En verzlanir sem selja hverskon- ar ljósabúnað eru líka í sökinni með því að hafa á boðstólum lélega vöru. Alltof stór hluti af ljósabúnaði í verzl- unum er hvorki fallegur né hentugur á nokkúrn hátt. — G. RABB Framhald af bls. 16 spyrja sig elcki hvort hugsunin hafi villzt inn á krákustígi þegar þess- ar hugmyndir urðu að vissu, svo notað sé orðalag áðurnefndrar kennslubókar í nýrri tíma rökfræði. Hér er umbóta þörf. Er e&lileg- ast að hugsa sér þœr í því formi, að kennsla í nýrri tima rökfræði og vísindalegri aðferðafrœði yrði tek- in upp við œðri menntastofnanir hér á landi. Áhrifin þaðan þurfa síðan að láta að sér kveða í hverri alvar- legri rökrœðu, setja mark sitt á framsetningu talaðs og ritaös orðs. Jón Hnefill Aðalsteinssi n. Framkv.stj.: Sigfús Jónsson. Ritstjórar: Sigurður Bjarnason frá Vigur. Matthías Johannessen. Eyjólfur Konráð Jónsson. Ritstj. fltr.: Gísli Sigurðsson. Auglýsingar: Árni Garðar Kristinsson. Ritstjórn: Aðalstræti 6. Sími 22480. Útgefandi: H.f. Árvakur, Reykjavik 14 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 26. nóvember

x

Lesbók Morgunblaðsins

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.