Lesbók Morgunblaðsins - 02.03.1969, Blaðsíða 16

& mWMWMiMm&l
Lausn á síðusfu krossgáfu
n. Jjíi q O- »3 3 §i*z í!3 -rt TT 2l N 'O T1 il H % 5F*? 'H >1 ■
rb T~ O' í> Sí 40 s C CA Íí ar —CJS 1 ■4 - ~n 2 ■tj CA r?v.; 4° ®
70 sr- V 45 ■2 70 >7' tb 43 s: — £ r*i m 5: 73 43 73 73 o X — 23 73^
— V) u 7> 4) 43 ■n 4 C 0 ■t - r | C tl 43 X 45 -Tfc
c: 0) 2 O H 43. :73 43 r r E H! 1 43 4. 2 43 2 4r ?? X £
iT r*» 4 E H -i 43 70 43 F 8 ]c. íi r 4? S í> » fc? 43 fc7 fc) 43 i rn £
— x> C o' 73 rr 5 i ~Z. !■# » 4? - (A » ■o ~ 70 f> 73 <- b X 4 -- 2*»
05 o' 3 c 5x O' T" — 4T c, » c. "3 -M lA' 43 $ O' P- .4) 70 íft 54 r- I "5» I
C X 34 11 70 4Í 73 O 47 r i C7 43 41 C H 73 33 2 > CA 43 P P
5i2<- ty' 70 rfi' r — É Co O' 43' 70 43 S S P s -i o' 73 (73 i c
c: ííi X 73 — CA ^tí — < 41 73 43' -1 <• 2^ 5 ’ c o 7C) 1 °"Á I «0 I
4; m- — », * «90 r. > x5 f> o 4; — — rn 2. c/\ I -1 C- Ca if ||
)» r- >' 3 43' P> r=' r o 2 3> — H 70 43 ~xr 7) £ tb C 33 3C
O' r o' •70 2 Vx li 43 43 — 63 — 75 43 7' : 70 43 70 7P c •n <1 s<sl
Hörmungarnar, sem gengið hafa
■yfir Biafra hátt á annað ár, hafa
ekki farið framhfá mönnum hér á
landi. Neyð þessa fjarlœga heims-
horns hefur birzt okkur í blööum
og stigið fram á sjónvarpsskerminn
í nístandi ömurleik. Áhrifin hafa
heldur ekki látið á sér standa, því
að víða hefur kviknað áhugi á að
safna og láta eitthvað af hendi
rákna, ef verða mætti þessu hrjáða
fólki til lífs. Tölur um mannfáll í
Biafra á síðustu mánuðum eru svo
geigvœnlegar að enginn hugsandi
maður getur lokað augunum fyrir
því sem þarna er að gerast. Er
jafnvel tálið, að 90% fólksins gangi
beint í opinn dauðann, ef ekki verð-
ur að gert.
Því er vel, að nýtt átak hefur
verið gert til skipulegrar Biafra-
söfnunar hérlendis undir forustu
kirkjunnar og Rauða krossins. Fast
an hefur verið valin til þessa söfn-
unarátaks og öðlast við það endur-
nýjaða, jákvœða merkingu, en í
hugum margra nútímamanna er
fastan lítið meira en nafnið. Um
þetta segir í bréfi, sem biskup
hefur sent sóknarprestum í tilefni
sófnunarinnar: „ofurlítil tákmörk-
un á eigin neyzlu eða eyðslu í því
skyni að verja broti af nœgtum
sínum til líknar öðrum í sárustu
neyð, er holl áminning og eðlilegur
þáttur kristins trúarlífs.“
Við erum ekki auðug þjóð, íslend
ingar, og höfum ekki af miklu að
miðla til að lina harðrétti og hindra
hungurdauða fjarlœgrar þjóðar. Mat
arbúr eigum við þó við strendur
landsins og framleiðum í ríkum
mæli þá fœðutegund, skreiðina, sem
þessu bjargarvana fólki kemur hvað
bezt eins og á stendur. Getum við
því vœnzt þess, að framlag okkar,
þó i litlu sé, komi að hlutfallslega
góðum notum. Sú staðreynd, að
hvert gjafaframlag fer óskert til
líknarstarfsins, stuðlar einnig að
því, að hver lítil gjöf verður til
meiri líknar en ella.
Það hlýtur að vera einlæg von
allra velviljaðra manna, að þetta
nýja átak Biafrasöfnunar verði sem
flestum til bjargar. Þjáð börn þess-
arar þjóðar standa okkur allt í einu
svo undarlega nærri, helgönguneyð
in hefur verið dregin upp fyrir
okkur svo skýrum dráttum. Þá
hefur starf íslenzkra flugmanna þar
syðra og viðskiptatengsl við Biafra-
menn einnig að því stuðlað, að
okkur finnst örlög þessarar þjóðar
máli skipta.
Samstillt söfnunarátak nú á föst-
unni ber íslenzku þjóðinni einnig
gott vitni í siðferðilegum skilningi.
Nú er fremur þrengt að kosti manna
hér á landi og tilhneiging fyrir
hendi að bítast fast um hvern bita.
Slík átök geta gjarna leitt út í
öfgar ef ekki er skyggnzt hærra
öðru hvoru og hugað að heilbrigð-
um viðmiðunum. Aföllin, sem þessi
þjóð hefur orðið fyrir að undan-
förnu verða ekki þung á metunum
þegar þau eru borin saman viö þau
landsvœði í heiminum þar sem raun
verulega neyð ríkir. Biafrasöfnunin,
sem nú stendur yfir getur að því
stuðlað að opna augu okkar fyrir
þessu.
Jón Hnefill Aðalsteinsson.
Ef'tirfaramdi spil birtist nýlega í
dönsiku dagblaði og var lesenduim falið
að finna rétta úrspilið.
Norður
A Á-D-G-5-3
V 8-2
♦ 9-6-5-3
* Á-5
Vestur
A 6-2
V D-10-8-6
4 D-10-8-4-2
* 10-2
Suður
Austur
A K-10-9-4
V G-4-3
♦ G
* D-G-8-7-6
A 8-7
V Á-K-7-5
♦ Á-K-7
* K-9-4-3
Suöur var saignlhafi í 3 gröndutm, Vest-
ur lét ú.r tígul 4 o,g mú er rétt að þið
lesendur góðir, reyTiið að finma rétitu
vinnim ggleiðima.
Rétt er að (haga únspillimiu þamnig:
Saginhafi drepur heima með tígul
ási, lsetur út spaða 8 og geéur í borði.
Auigljóst er að sagnlhafi verður að flá
3 slagi á spaða til að vinina spilið. Hamm
verður því að heifjast strax handa umn.
að gera spaðann í borði góðan, en þar
sem hamn á fáar inmkonaur í borðið
þá verður hann að haga úrspilinu
þannig að spaði sé tivisivar látinm út
hieima.
Austur drepur a'ð sjálfsögðu spaða
áttuna, lætur semmiiliega út lauf, saign-
hafi drepur með kómgi, 'læitur út spaða
7 og drepur í borði með drotrtninigu.
Austur fær slagimm á 'kómginm oig niú
er saima hvað 'hamn gerir sagmhafi
kemst aliitaf inm í borðið á lautfa ás oig
fær 3 siagi á spaða og vinmur spilið.
Ef við hugsuim oklkur, að saignhiatfi láti
í byrjun út spaða 8 og drepi í borði
mieð spaða gosa, þá gefur Austur og
nú er spillið orðið erfitt. Sagmhafi getur
láti spaða út úr borði, en hanm getux
aldrei nýbt spaðanm, því hamm verður
að eyða einu inmikomummi (laufa ás) tái
að ger a spaðamn góðam og á þá elklki
fleiri inmkoimur til að talka sáðasta
spaðann.