Lesbók Morgunblaðsins - 23.01.1972, Blaðsíða 9

Keniislukonan Gabrielle Bussier var Jirítug, þegar híin varð ástfang-in af nenianda sinunt og of-
sóknirnar á hendur henni hyrjuðu.
Kvikmynd hefur nú verið
gerð iim örlög Gabrielle
Bussier og ástarsamband
hennar og Christian Bossi.
Sá heitir Bruno Pradal, sem
leikur Christian og sést hann
hér á myndinni.
Leikkonan Annie Girardot
leikur Gabrielle Bnssier í
kvikmyndinni. Svo mikið
hitamál var þetta, að leik-
konan fékk hótunarbréf, þeg-
ar hún samþykkti að leika
hlutverkið.
hamingjusamt; iífið, þar sem
hann hafði verið miðdepill alls.
Christian.
Haustið 1967 var Gabrielle
ráðin sem kennari í frönskum
bókmenntum við Saint-Exu-
péry menntaskólann í Marseille.
Hún var frá Aix-en-Provence,
þar sem hún hafði skilið við
eiginmann sinn skömmu áður.
Hún- kom til að búa sér allt
aðrabg nýja tilveru.
Nemendurnir urðu fljótt
hrifnir af nýja kennaranum.
Þeir gátu talað við hana, sýnt
henni trúnað, og Gabrielle
hafði ávallt nægan tíma ef ein-
hver nemandinn átti við vanda
mál að stríða.
Hin laglega unga kennslu-
kona, með rauðleita hárið og
grænu augun bauð nemendum
sínum eins oft og hún gat heim
til sín i íbúðina nærri skólan-
um. Þar ræddust þau við. Hún
kunni vel að tala við unga
fólkið og skildi vel sjónarmið
þess.
Það sem Gabrielle Russier
gerði sér hins vegar enga grein
fyrir, var að sú mikla hrifning,
sem hún vakti hjá nemendun-
um gat hæglega brotizt út í
brennandi ást.
Einn nemenda hennar var
hinn 17 ára gamli Christian
Rossi. Þrátt fyrir æsku sína
bar hann mikið og svart al-
skegg. Sá sem ekki vissi betur
hefði án minnsta efa fullyrt að
hann væri 23ja til 25 ára gam-
all. En Gabrielle Russier vissi
betur. Hún vissi að hún var
þrettán árum eldri en Christi-
an og þá ástúð sem hann sýndi
henni og gat komið fram í fal-
legu bréfi eða smágjöf, tók
hún aðeins fyrir djúpa vináttu
milli nemanda og kennara.
Christian Rossi, sem var son-
ur prófessors við háskólann í
Marseille, varð aftur á móti ást
fanginn í kennara sínum.
Kvöld eitt, þegar hann hafði
verið i heimsókn ásamt nokkr-
um bekkjarfélögum sínum hjá
Gabrielle Russier, fór hann síð
astur út. Áður hafði hann tjáð
„kisu litlu“ eins og mennta-
skólanemendurnir kölluðu
Gabrielle Russier, hina miklu
ást sína. 1 hans augum var hún
eina konan á jörðinni. Hann
elskaði hana. Og hann myndi
aldrei elska neina aðra
en hana.
Gabrielle Russier þakkaði
honum fyrir, en sagði honum
síðan nærgætnislega, að hann
mætti ekki rugla saman ást og
aðdáun. Hún væri kennari
hans og hann nemandi hennar
og þeim væri hlýtt hvoru til
annars. En var það ást?
Christian Rossi hlustaði
á blíðlegar umvandanir henn-
ar en þegar hann fór, sagði
hann aðeins þrjú orð. Þrjú orð,
sem hann meinti af alvöru sins
unga hjarta, af allri þeirri
orku, sem fyrsta ástin blæs
manni í brjóst: Ég elska þig.
Næstu daga gerði Christian
Rossi sér mjög dátt við Gabri-
elle. Hann sat um heimili henn-
ar á næturnar og vék ekki frá
henni i skólanum. Bekkjarfélög
um hans var það opinbert
leyndarmál, að hann var ást-
fanginn í únga bókmennta-
kennaranum. Og þeir skildu
hann.
Gabrielle Russier skildi einn
ig hinn unga nemanda sinn. En
hún reyndi af öllum mætti að
dylja hver áhrif ástleitni
Christians hafði á hana. Ég er
þrettán árum eldri en hann,
sagði hún án afláts við sjálfa
sig. En hún gat ekki blekkt
sjálfa sig. Hún komst að þvi,
að hún var einnig ástfangin i
nemanda sínum og þegar
Christian tjáði henni ást sína
nokkrum vikum síðar var svar
hennar: „Ég elska þig líka“.
Á tímabili voru kennarinn og
nemandi hans hamingjusöm
saman. Ást þein-a átti sér eng-
in takmörk. En takmörkin
voru þó til. Aftur og aftur
reyndi Gabrielle Russier að
sannfæra Christian um að for-
eldrar hans myndu aldi'ei leyfa
þeim að njótast, en Christian
hugsaði ekki um það. Hann var
með hugann allan við ást sina.
Hann elskaði Gabrielle, og
honum var alveg sama um hinn
þrettán ára aldursmun þeirra.
En foreldrar Christians Rossi
fengu brátt veður af ástaræv-
intýri sonar síns og þau kærðu
Gabrielle Russier fyrir skóla-
rétti.
— Ég elska hann, sagði hún
blátt áfram. Ekkert myndi gera
mig hamingjusamari en að þið
leyfðuð honum að búa hjá mér.
Ég skal sjá fyrir honum, ég
skal sjá um að hann nái prófi.
Daginn sem hann verður átján
ára, giftum við okkur.
En Rossi prófessor og kona
hans skelltu skollaeyrum við
þessu. Rossi prófessor, sem
þekktur er í Frakklandi sem
ákafur kommúnisti, og hefur
m.a. verið mikill talsmaður
„frjálsra ásta“ og ennþá frjáls-
ara uppeldis, bannaði Gabri-
elle að hitta son sinn oftar.
Nokkrum dögum siðar var
Christian Rossi tekinn úr skól-
anum og settur í annan.
En ástinni halda engin
bönd. Christian Rossi fór þeg-
ar og heimsótti Gabrielle, sem
án árangurs reyndi að stemma
stigu við þeirri ást, sem þau
báru hvort til annars.
Þegar Rossi prófessor komst
að því að sonur hans hélt upp-
teknum hætti með að hitta
Gabrielle Russier, lét hann
senda hann á taugahæli um 400
km frá Marseille. Christian
Rossi flúði þaðan umsvifalaust
og daginn eftir féllust þau
Gabrielle í faðma.
Með aðstoð lögreglunnar var
Christian aftur sendur á tauga
hælið, þar sem hann af fúsum
vilja gekkst undir geðrann-
sókn. Niðurstaðan: Christian
Rossi er alheilbrigður og líkam
lega og andlega á sama þroska
stigi og 25 ára gamall maður.
Þegar niðurstöðurnar lágu
fyrir, flúði Christian Rossi aft-
ur af sjúkrahúsinu og í það
skiptið hjálpaði Gabrielle hon-
um að flýja. í örvæntingu sinni
reyndi hún að fá prófessors-
hjónin til að leyfa sér að hitta
Christian aðeins einu sinni í
mánuði en Rossi prófessor vís
aði beiðni hennar miskunnar-
laust á bug. Hann seldi Gabri-
elle í hendur lögréglunni, en
Christian var aftur sendur á
hælið, þar sem hann var lok-
aður inni í gúmmíklefa.
Skömmu síðar var hin unga
kennslukona ákærð fyrir mök
við ólögráða ungling og viður-
kenndi hún fúslega að hafa átt
kynlífssamband við Christian
Rossi. — Ég elska hann sagði
hún við réttarhöldin, og það
endurómaði um allt Frakk-
land. Hræsnararnir formæltu
„kennslukonunni, sem tælir
nemendur sína“ og hvarvetna
var hrópað: — Hún hefur beitt
unga manninn göldrum.
Gabrielle Russier var sek
fundin og dæmd í eins
árs fangelsi skilorðsbundið og
til að greiða 500 franka i sekt.
Eftir réttarhöldin var Gabri-
elle Russier niðurbrotin á taug
um. Alls staðar sem hún lét sjá
sig, var hún ofsótt af vörðum
siðgæðisins. Þessir sjálfkjörnu
siðapostular, sem finnst ekkert
athugavert við að sextugur
glaumgosi kvænist átján ára
blómarós, létu hana engan frið
hafa. Níðskrifin dundu á henni,
hvert öðru svívirðilegra. Og
dag nokkurn kom eitt bréf.
Saksóknari ríkisins hafði áfrýj
að dómnum. Ný réttarhöld
áttu að hef jast til að fá dóminn
þyngdan.
Þá þoldi Gabrielle ekki
meira. Að morgni hins fyrsta
september 1969 kom hún til ná-
granna síns og bað hann að sjá
um köttinn sinn. Hún myndi
koma og sækja hann siðar. Bn
Gabrielle Russier kom ekki aft-
ur. Daginn eftir fannst hún lát-
im
Hún gat ekki lengur haldizt
við í heimi þar sem nærri allir
níddu hana og þar sem Christi-
an gat ekki verið henni til upp
örvunar. Öll bréf hans til henn
ar voru gerð upptæk. Daginn
eftir sjálfsmorð Gabrielle
Framhald á bls. lð
Þessi mynd var tekin af Gabrielle kennslukonu á leið til
réttarlns, nieðan inálaferlin stóðu yfir. Hún var þá þeg-
ar niðurbrotin sökunt ofsóknanna.
23. janúar 1972
ÉESBÓK MORGUNBLAÐSINS 9