Lesbók Morgunblaðsins - 28.05.1978, Blaðsíða 4
/ sumar verður landsmót hestamanna ha/dið á
Þingvöllum og hópar hestamanna munu koma að norðan
yfír hálendið. Hér segir af s/íkri ferð á landsmót
hestamanna í Skagafírði sumarið 1974.
Grein og myndir: Guð/augur Tryggvi Kar/sson
Öræfin heilla. Hvers vegna? Skýr-
ingarnar eru margar. Stórbrotin náttúra
og magnþrungin fegurð samfara við-
kvæmum gróðri, sem leitast við að lifa
þrátt fyrir ofurefli, minnir á lífsbaráttu
hvers manns. Hreinleiki á dögum
mengunar er líka stórt atriði. Tilbreytni frá
skarkala vélmenningar og siðaboðum
þéttbýlisins. Og ef þú ert á hestum, þá
góður félagsskapur manna og hesta, sem
sameiginlega ætla að ná óhversdagslegu
takmarki.
En öræfin eiga sér líka tröllskap
og tröllin áttu það stundum til að lokka
menn til sín. Þaðan áttu fáir afturkvæmt.
Þess vegna er bezt að fara einungis vel
tygjaður í öræfaferðir og umfram allt, vera
meö öruggum fararstjóra. — Slíkt stóð
mér einmitt til boöa sumarið 1974.
Ég komst í slagtog meö Sigurði
Haraldssyni í Kirkjubæ. Hjá Magnúsi
Finnbogasyni á Lágafelli fékk ég jarpan
fimm vetra brokkara, sem dugöi vel,
ættaðan frá Hjallanesi á Landi og kallaður
Hjalli.
Hjá frænda mínum Kristni Eyjólfssyni
frá Hvammi á Landi nú búsettum á Hellu,
fékk ég annan fimmvetra hest, brúnan aö
lit frá Skíðbakka í Landeyjum Skuggabald
að nafni, mikið gæðingsefni og duglegan
eftir því. „Ríddu honum ekkert nema
brokk, töltið kemur nógu fljótt", sagöi Jón
Bjarnason, ráðunautur á Selfossi, en hann
var viðstaddur, þegar ég fór fyrst á bak.
Ég reyndi að standa við það.
Þriðja hestinn fékk ég svo hjá hrepp-
stjóranum á Skarði á Landi, mínum ágæta
Guðna Kristinssyni. Hesturinn var Þytur
frá Kýrholti, 9 vetra og hafði oft unnið
kappreiðar á Hellu. Reyndar var ég svo
óheppinn að hann slasaðist á öðrum degi
ferðarinnar á hægra framfæti, þannig að
Steinn Steinsson, héraðsdýralæknir fyrir
norðan þurfti aö sauma 10—15 spor í
hann, þegar á mótiö kom og lagði síöan
til aö hann yrði fluttur á bíl suður. Tók þá
Páll á Kröggólfsstöðum Sigurðsson hann
aö sér.
Seint á sunnudagskvöld var svo allur
hópurinn mættur við gangnamannaskál-
ann í Áfangagili, en þaðan höfðum við
riöiö saman frá Skarði, þar sem hestunum
hafði veriö safnað saman daginn áður. Við
vorum sjö alls. Fjórir ríðandi með nítján
hesta og þrír voru í Land-Rover jeppa,
sem fylgdi okkur, en þeir voru einnig
mikið á hestum.
Feröafélagarnir voru: Siguröur Haralds-
son, Kirkjubæ, Filippus Björgvinsson,
Hellu, Bergur Óskarsson, Strönd á
Rangárvöllum, sr. Emil Björnsson, Reykja-
vík, Loftur Guðmundsson, Neðraseli á
Landi, Ólafur Einarsson, Reykjavík og
undirritaöur.
Við vöknuðum árla á mánudagsmorgun
eftir góðan svefn í gangnakofanum og
lögðum á reiðhestana. Hestarnir rákust
Menn og hestar ferjaðir yfir Tungná á Haldi.
Norður Sprengisa
©