Lesbók Morgunblaðsins - 27.10.1979, Blaðsíða 10
I* ■l—,lr~v"*— ■ — ■■* - - - ~
Grœnn
vetur
Sumarið ætlaði aldrei að koma íyrir norðan á þessu
ári — og þess verður lengi minnst vegna þess hve
( stutt það var og kalt.
( Segja má, að það standi og falli með duttlungum
náttúrunnar, hvort yfirhöfuð sé hægt að búa á hinum
harðbýlli svæðum landsins og einkum þá á Norðaustur-
landi. Svo mjótt er bilið á milli birtu og éls, að
meðalhitinn má ekki lækka neitt að ráði — þá
hættir gras að spretta og enn frekari kólnun mundi
hafa það i för með sér að frost hætti að fara úr jörðu að
sumarlagi. Svo slæmt er það nú ekki ennþá, en
cnginn veit, hvað stjórnar duttlungum náttúrunnar
og þvi til dæmis, að lægðir taka uppá að stöðvast
norður með Noregi og dæla þá ískaldri norðanátt á
landið. Sú staða hefur óvenju oft komið upp á árinu
1979 með þeim afleiðingum, að samfelld úrkomutið
hefur verið á norðausturhorninu og raunar óvenju-
lega lélegt sumar á öllu Norðurlandi. Einhvcr lét svo
ummælt, að sumarið hafi ekki sézt; þess i stað hafi
ríkt einskonar grænn vetur.
Efsta myndin er úr Blönduhliðinni í Skagafirði.
Þá var sunnanátt snemma í ágúst, bjartviðri um
Norðurland og Mælifellshnjúkur naut sín vel. Á
Akureyri voru peyjar að reyna að veiða og þótt
trjágróðurinn væri gróskumikill, var óvenjulega
kalt í bæ veðurblíðunnar. Á neðstu myndinni erum
við komin austur til Húsavikur og svo sem að vanda
lét, versnaði ástandið eftir því sem austar kom.
Engin sól var til þess að lifga uppá litina i þessari
mynd, sem tekin var á bryggjunni á Húsavik. Það
sem er óvenjulegt hér, er „hótelið“ á hjólum, sem
nokkrir Fransmenn bjuggu í, eða öllu heldur
ferðuðust um landið á. Það færist nú mjög í vöxt úti
í Evrópu, að bilaleigur hafi á boðstólum bíla af þessu
tagi: Þar geta fjórir eða jafnvel 6 sofið, þar er
eldhúskrókur og að sjálfsögðu hægt að setja upp
þægileg sæti, þegar ferðast er. Kannski kemur það
á óvart, að Fransarar skyldu velja ferðabilnum
næturstað á meðal drullupollanna við bryggjuna, því
nóg er af fallegum blettum á Húsavík og nágrenni.
Annað, sem telst óvenjulegt, er yfirbyggingin, eða
viðaukinn, sem virðist hafa verið gerður ofan á þak
bílsins. Þarna voru nokkrir Reykvíkingar á íerðinni,
illa búnir og yfirhafnarlausir og að sjálfsögðu
skjálfandi í norðan regninu, en Fransarar voru í
/ svellþykkum lopapeysum, vel stígvélaðir og í
góðum regngöllum, — og leið vel að því er virtist.
Kannski við þurfum að læra af þeim eða öðrum,
hvernig hitaveitufólk á að búa sig að heiman, — ekki
síst á grænum vetri. Að minnsta kosti virðumst við
ekki kunna þetta. En það er nú ekki alveg að marka;
við höfum ekki búið í landinu nema rúm 1100 ár.
GS.
(?)