Lesbók Morgunblaðsins - 15.03.1980, Blaðsíða 9

Stórmit ( Buckingham Paiaca: Hvarja
valur Kart »ér vtó htift { m»U drottntngar?
Þe*«ar hata nua. vartft tílnotndar — taiift
Irá vinatri, afri röft: Lucia Santa Cruat,
dóttir ambaaaadora og skóiatéiagi tré
Cambridge, Til haagri: Davina Shattiald,
aom gorftiat of lausmál. Noftri rftft frá
vinatri: Mario-Aatrid al Luxomburg, »ú
aom talift or aft drottningunni titiat bozt á
fyrir tongdadóttur. i miftju: Jano Wolloa-
loy, náin vinkona Karia og kunnug honum
aiðan ( aasku. Til hœgri: Sarah Sponcor,
nákunnug konungsfjftlakyldunni og oft
aóst moft Karli víft opinbor tœkifasrí.

■

AllillSr
Bii ■ ^
vv?- '&'" ' | - l ’

* - )
r

Já

beinsstrandarinnar feröast hundruö kíló-
metra til aö reyna aö fá hann augum litiö.
Einkaþjónar Karls prins í Bucking-
hamhöll eru tveir, Stephen Barry og lan
Armstrong, og þeir eru hinir einu, sem
leyfist aö sjá prinsinn í rúminu. Annar
þeirra fer inn í svefnherbergiö til hans kl.
7.30 f.h., og þá er hann oftar en ekki
þegar kominn á fætur. Hann byrjar
daginn á köldu steypibaði og fær sér
síðan sundsprett fyrir morgunveröinn.
Þegar hann kemur úr lauginni, bíöa hans
fötin nýpressuð. Þaö er mjög sjaldan,
sem hann gerir athugasemd viö val þjóna
sinna á fötum hverju sinni.
Opinber skyldustörf
allan daginn
Einkaþjónarnir eru á aldri viö prinsinn
og hafa unnið sig upp í starfið. Þeir
annast öll innkaup fyrir prinsinn, þó aö
hann hafi sjálfur síðasta oröið um val á
fötum, þegar um kaup er aö ræða. Því fer
fjarri, að smekkur hans sé svipaður og
næstu prinsa af Wales á undan honum,
því að Karl prins er mun látlausari en þeir
voru í klæðaburði. Og þegar búið er að
útnefna mann Heimsins verst klædda
mann eitt árið og Heimsins bezt klædda
mann annaö árið, þá er varla ástæöa til
annars en að láta þægindin ráöa.
Prinsinn snæðir morgunverð sinn einn
í setustofu sinni í Buckinghamhöll með
persónulegan póst sinn og morgunblöð-
in. Ef dagurinn, sem í hönd fer, er
helgaöur opinberum skyldustörfum, fer
hann niður á skrifstofu prinsins af Wales
og fer yfir dagskrána ásamt starfs-
mönnum sínum. Sé svo ekki, dvelst hann
í herbergjum sínum í höllinni mestan
hluta dags, tekur á móti gestum skrifar
ræöur, fer yfir opinber skjöl, en þegar
líður á daginn, fer hann aö lesa, hlusta á
músík eöa horfa á sjónvarp og þá gjarna
á þá þætti af myndsegulböndum, sem
hann hefur misst af, svo sem þættina um
ástamál og afsögn afabróður síns. Þegar
hann var strákur, kvartaöi móöir hans yfir
því, aö hann horföi of mikiö á sjónvarp,
sem héldi honum því frá bóklestri. En nú
er sjónvarpiö oft eini félagi hans á
kvöldln. Þetta getur oröið mjög einmana-
legt líf.
Herbergi hans í Buckinghamhöll eru
ein af þeim fáu, þar sem hundar sjást
ekki ott. Prinsinum líkar vel við labra-
dorhunda uppi í sveit, en er ekki fyrir
kjölturakka. Ef einhverjir slíkir birtast á
þröskuldinum, boðar það komu drottn-
ingar innan fárra sekúndna, en hún
kemur sjaldan án þess að hringja fyrst.
Prinsinn er mjög hændur að foreldrum
sínum og á milli þeirra er fullur trúnaður,
en það er ekki nema á sveitasetrum
þeirra, sem þau geta notið neins sem
nálgast þaö að vera eöliiegt fjölskylduiíf.
Fjölskyldumáltíðir
ákveðnar langt fyrirfram
í höllinni verður prinsinn af Wales oft
að ákveöa stefnumót viö móöur sína.
Meðlimir fjölskyldunnar verða að líta á
hina prentuðu dagskrá hvers annars til
að vita, hvar hver er á hverjum tíma. Þeir
eru sjaldan allir heima í einu, og fjöl-
skyldumáltíðir verður að ákveöa með
einnar viku fyrirvara eða meira.
Karl prins hefur ekki fylgt hinni kon-
unglegu hefð að skrifa dagbók, enda er
honum illa við skriftir og pappíra. Hann er
ekki sú manngerð, sem getur varið
hálfum öðrum tíma á dag til að skrifa
dagbók, áður en gengið er til náða, eins
og flestir nánustu fyrirrennarar hans.
Burtséð frá öðru, þá verður hann of
þreyttur til þess. Því miður á prinsinn
vanda til þess að blunda, detta út af aö
degi til, á nefndarfundi jafnvel, hvað þá í
bíl á milli opinberra athafna eða þegar
hann situr fyrir. Hiö fyrsta.sem hann segir
við marga, sem heimsækja hann í
höllinni, er mönnum til hrellingar: —
Vekiö mig endilega, ef ég dotta.
Sjá nœstu
síöti