Lesbók Morgunblaðsins - 25.02.1989, Blaðsíða 16

heyra að aka stórum jeppa af hæfílegri
virðingu og rólegheitum en ekki snaggara-
lega eins og smábílunum. Þar sem öku-
maður situr hátt og hefur góða aðstoð
spegla er ekki vandamál að smokra sér í
þröng stæði eða smjúga eftir þröngum
götum, milli bfla þeirra ökumanna sem
ekki kunna að leggja.
Það mætti alveg skjóta hér inn brýningu
til ökumanna að einmitt í snjó- og ófærð-
artíð eins og verið hefur er nauðsynlegt
að menn skilji ekki bílana eftir úti á miðri
götu eins og nú er algengt. (Og þarf reynd-
ar stundum ekki ófærð til því það er engu
líkara en sumir ökumenn hlaupi úr bflum
sínum á ferð og láti hendingu ráða hvar
þeir leggjast!) En aftur að Bronco: Þegar
menn taka að venjast bílnum kemur smám
saman í ljós að hann er ekki eins stór og
mikill og kannski virðist og aksturinn verð-
ur leikur einn.
Aldrifíð var óspart notað í ófærðinni og
hægt að komast leiðar sinnar hvar sem er
í borgarlandinu með það að vopni. Ekki
var það hins vegar reynt í torfæru eða á
langleiðum en ljóst er að bíllinn er mjög
hljóðlátur. Heyrist lítið frá vél og lítið
heyrðist líka frá hjólbörðum enda voru
þeir reyndar ekki mjög grófír. Það leikur
lítill vafí á því að Bronco er hinn þægileg-
asti ferðabfll. Fjöðrun er mjúk og og hann
tekur vel á móti í djúpum holum og skom-
ingum. Fjórir geta með hægu móti komið
sér vel fyrir i bflnum með tilheyrandi bún-
að sinn í farangursrými þótt ekki virðist
það stórt. Toppgrindin tekur þá afganginn
ef á þarf að halda.
Að endingu
Bronco II er bandarískur jeppi af milli-
stærð. Hann er skemmtilega lipur í akstri,
einkar hljóðlátur og mjúkur því ekki fínnst
mikið fyiir grófu yfírborði vegar, holum
eða skomingum. Bronco er rúmgóður að
innan og 140 hestafla vélin með beinni
innspýtingu gefur nægan kraft. Umboðið
á ennþá bíla af 1988 árgerðinni sem kosta
á bilinu 1400 til 1500 þúsund en vilji
menn árgerð 1989 þarf að bæta við nærri
300 þúsundum króna.
Jóhannes Tómasson.
Af snúninga-
liprum Bronco II
Varla þarf að rifja það upp fyrir lesendum
hversu Ford Broneo jeppi varð skyndilega
vinsæll meðal landsmanna fyrir tveimur ára-
tugum og hvernig hann hélt þeim vinsældum
í nokkur ár. Aðrir jeppar komust síðar í tísku
Bronco II er álitlegur
kostur meðal jeppa —
rúmgóður að innan en
ekki allt of stór hið ytra
vel teiknaður jeppi,
hljóðlátur og þægilegur
ferðabíll
og þeir bandarísku vom ekki beint sam-
keppnisfærir í verði þegar dollar steig
mjög í verði. Einnig urðu miklar breyting-
ar á Bronco á þessum árum sem urðu
ekki beint til að lækka verðið. Bronco
hefur á ný komist á blað - ekki slegist í
hóp söluhæstu bfla en náð sér verulega á
strik. í framleiðslulandinu, Ameríku, hefur
Bronco átt miklum vinsældum að fagna
og hefur oft náð efstu sætum í vinsælda-
könnunum á þessum áratug eftir að hann
breyttist. Við lítum í dag á Bronco II með
aldrifí að sjálfsögðu, gerðina XL, bein-
skiptan.
Bronco II árgerð 1989 er ekki stórkost-
lega frábrugðinn fyrri árgerð. Framendinn
er nýr, grillið, en samt engin framúrstefna
á ferðinni. Hið innra hefur líka litlu verið
breytt, það er helst í mælaborðinu. Verðið
á 1988 árgerðinni hefur verið milli 14 og
1500 þúsund krónur en árgerð 1989 kost-
ar kringum 1.755 þúsund krónur.
Margt í boði
Búnaður þessarar gerðar af Bronco er
sem hér segir. Vélin er 2,9 1 V-6 og 140
hestöfl með beinni innspýtingu. Aflhemlar;
diskar að framan, skálar að aftan og ABS
læsivöm á hemlakerfí. Fimm gíra skipting
með yfírgír, vökvastýri, framdrifslokur,
varahjólsfesting með læsingu og hlíf,
krómaðir stuðarar, dökkir útispeglar, topp-
grind, útvarp ásamt klukku og snælduspil-
ara með flórum hátölurum, öryggisbelti
fyrir fram og aftursæti, aftursætisbak er
skipt og á afturrúðu er þurkka með sprautu
og rafmagn í rúðunni en gler er litað í
öllum rúðum.
Það er kannski ekki ýkja margt sem
kemur á óvart þegar Bronco er annars
vegar. Ökumaður gengur að þessu öllu
vísu þótt vissulega sé þama allt annar og
meiri bfll en gamli Broncoinn. Sæti em
allgóð þótt stillingar séu kannski ekki eins
margar og í evrópskum lúxusbílum. Fram-
sæti em góð og ökumanni er vel fyrir
komið undir stýri og hann hefur góð tök
á gírskiptingu. Mælar blasa vel við og
nauðsynlegir rofar. Á sérstökum slq'á beint
Broaco II er verklegasti bíll.
framan við ökumann birtast ljósmerki sem
gefa þessar hefðbundnu viðvaranir til
kynna um olíu, öryggisbelti og þar fram
eftir götunum. Stefnuljósa- og þurrkuarm-
ar em báðir vinstra megin við stýrið og
hefði maður kannski kosið þurrkurofann
hægra megin. Þessar staðsetningar venj-
ast þó trúlega fljótt við nánari kynningu.
Þurrkurofínn er með þurrkutöf eða let-
ingja eins og títt er en hann er iíka stillan-
legur og það er kostur. Þurrkumar sjálfar
virðast hins vegar hálf veigalitlar rétt eins
og var í gamia Bronco að minnsta kosti
þegar hressileg úrkoma er annars vegar.
Nægur kraftur
Akstur og umgangur er lítið áhyggju-
efni. í fyrstu virðist hann eitthvað þungur
en það stafar kannski af þeirri tilhneigingu
að stíga of létt á bensíngjöf. Að minnsta
kosti er nógur kraftur í orkubúinu ef á
þarf að halda. Auðvitað er 1400 kg bíll
þungur en kraftur, skemmtileg skipting
og vökvastýri gera aksturinn að ánægju.
Bronco er lipur í borgammferð og virð-
ist að sumu leyti stærri að innan en að
sjá hið ytra. En eins og fyrr var greint
verður bíl sem þessum aldrei ekið eins og
japönskum smábíl. Það virðist frekar til-
B 1 L A R
Að innan er allgott rými bæði í fram- og aftursætum.
Farangursrýmið er vissulega stærra en í gamla Bronco.