Lesbók Morgunblaðsins - 19.08.1989, Síða 10

RAGNHILDUR
ÓFEIGSDÓTTIR
Maríuilman
Ó himnabrúður
má ég ekki snerta skart þitt
hvítt og skínandi
má ég snerta hönd þína
blíða og mjúka
má ég anda að mér ilmi
brúðarvandar þíns
ó María
má ég anda að mér ilmi þínum
ó himnabrúður
fuglamir syngja dýrð þína
í maí
rósimar og liljumar opnast
og daggartár þín glitra á hvörmum
þeirra
angan stígur upp
af nývöknuðu lífi
angan vara þinna
sem kyssa allt
til lífs
ODDNÝ
KRISTJÁNSDÓTTIR
Að gef nu
tilefni
Það leitar svo margur
langt yfir skammt
að láninu, vina mín,
hversdagslífið á litlum bæ
er Ijúft, þegar sólin skín.
Að hugsa um blómin
að búa til mat,
því bráðum koma þeir inn,
að hella upp á könnuna,
horfa á íjöllin, og hlýða á ámiðinn.
Víst get ég hugsað um
hvað, sem ég vil,
heimspeki og skáldmál,
uppþvotturinn er ekki vanur
að íþyngja neinni sál.
En svanahjón,
á ósnum þama
þau eiga samt huga minn,
því Ijómandi gleði
yfir lífmu sjálfu
er Ijúfasti draumurinn.
Skammdegi
Skuggamir spretta
úr skotunum fram.
Það er skammdegi,
og langar nætur.
Veturinn reiðir upp
hríðarhramm
og í hjartanu er eitthvað
sem grætur.
en við fáum vorið
í bætur.

Útgáfufélagið Bókrún hefur gefið út Ijóð þriggja kvenna: „Bar ég orð
saman" eftir Oddnýju Kristjánsdóttur, f. 1911, sem verið hefur búandi
í Ferjunesi í Flóa síðan 1934. „Stjörnurnar í hendi Maríu" eftir Ragn-
hildi Ófeigsdóttur, húsmóður í Reykjavík sem oft hefur ort í Lesbók og
tileinkar hún bókina komu Jóhannesar Páls páfa II. Sú þriðja er „Bókin
utan vegar" eftir Steinunni Eyjólfsdóttur og kemur hún í enskri þýðingu
Karls Guðmuhdssonar og Ragnhildar Ófeigsdóttur.
EYÞÓR RÁFN GISSURARSON
Brot
Dauðinn liggur í leyni bakvið svarta
lygi með höggormskulda og eiturblik.
Tælir þig með tárum sem glitra og
skarta
töfrum ljóssins, en aðrir hvísla svik.
Húðin mjúk og hlý er óttinn kemur
íhuga þinn með alþekkt tóm ogmyrkur.
Hendur titra, hjartað brjóstið lemur
horfmn fyrri kjarkur þinn og styrkur.
Þú leitar yls, þú leitar heitrar vinjar
lund þín mýkist er þú hana nálgast
væntir, en þú veist að hún þér synjar
vonarþráður lífsins sundurtálgast.
En mundu að til eru menn sem ætíð
segja
á morgun birtir.. .
Því skalt þú ekki deyja.
Höfundur er í Kennaraháskólanum.
Saturmis
íEvrópu
- Um fjölþjóðlega framúrstefnulist í Strasbourg
Ivetur sem leið stóð yfir myndlistarsýning í þremur
helstu listasöfnum Strasbourgar, Ancienne douane,
Musée de l’oeuvre-Notre-Dame og Palais Rohan.
Sýningin bar yfirskriftina „Satúmus í Evrópu“ (Sa-
tume en Európe). Þemað var „Melancolie“ eða
Það skýtur óneitanlega
skökku við þegar
afvopnun er á fullri ferð
og stríðshætta í Evrópu
er talin minni en nokkru
sinni á öldinni, þá var
efnt til temasýningar í
Strasbourg og
yfirskriftin er
Melankólía, eða
þunglyndi.
Eftir RAGNHEIÐI
ÁGÚ STSDÓTTUR
þunglyndi. Það vekur kannski forvitni hvers
vegna sýningin hét Satúmus í Evrópu og
hvað hún eigi sameiginlegt með þunglyndi
eða dapurleika. Hér er um nokkurs konar
orðaleik að ræða, guðinn Satúmus sem
borðar t.d. bömin sín er guðinn sem leið-
beinir og er ímynd plánetunnar sem hefur
völd og áhrif á leiðindi og djúpa sorg. Plánet-
an Satúrnus sem er hæst allra pláneta og
gengur hægast er ímynd kuldans, stöðug-
leikans og myrkvunar sálarinnar. Sagt er
að guðinn Satúmus sé fæddur undir merkj-
um veikleika, dapurleika, óhamingju og
sköpunar.
Hugmyndin að þessari sýningu er grafik-
mynd eftir Albrect Dúrer sem heitir Melan-
colia I. Myndin sýnir konu eða öllu heldur
engil sem situr í þungum þönkum eins og
hún sé í draumleiðslu. Hún gæti verið ást-
fangin kona, listamaður í hugleiðingum eða
jafnvel ímynd letinnar. A myndinni sést
uppsetning hluta sem geta gefið til kynna
starf konunnar, en hún er sennilega í sendi-
för.
Collin-Thiébaut, Jannis Konnellis, Claudio
Parmiggiani, Ian Hamilton Finlay, Giuseppe
Penone, Thomas Huber, Anselm Kiefer og
Sarkis.
Flestir þessara listamanna eiga það sam-
eiginlegt að hafa góða listmenntun að baki.
Þeir hafa haldið fjölmargar einkasýningar,
bæði heima og erlendis og tekið þátt í íjölda
samsýninga.
Joseph Beuys (1925—1985) Vestur-
Þýskalandi). Það má segja að Beuys sé einn
helsti frumhetji framúrstefnulistar í Vest-
ur-Þýskalandi. Tvö atvik í lífi hans höfðu
áhrif á verk hans. Hann lenti í flugslysi í
síðari heimsstyijöldinni og á árunum
1955—1957 gekk hann í gegnum mikið
þunglyndistímabil. Þetta tvennt skýrir verk
Beuys, um dauða, endurfæðingu og sárindi.
„Piano oxygéne“ (1985) nefnist annað verka
Beuys á þessari sýningu. Hann notar oft
píanó í sinni list og spilaði reyndar mikið á
píanó. Þegar hann frumsýndi þetta lista-
verk, lét hann halda tónleika. En þar sem
hann gat ekki verið viðstaddur vegna veik-
inda, hlustaði hann á tónleikana í gegnum
síma og var honum stillt upp, ofan á píanó-
inu. Ásamt símanum var píanópedölunum
stillt upp ofan á píanóinu en flaska með
Vitruvius/Augustus - vitruvius/Robespierre „vigne l-4“, 1987, eftir Ian Hamilton
Finlay.