Lesbók Morgunblaðsins - 19.08.1989, Blaðsíða 15
Lagt upp í hestaferð frá hlaðinu á Vatni.
og vera með sjóstöng. Erfitt að
klífa Drangey með börn.“
Hestar eru okkar
líf og yndi
.„Við hjónin höfum gaman af
hestum og bjóðum upp á hesta-
ferðir. Stundum sameina ég
hesta- og veiðiferðir fyrir litla
hópa út í Hrollleifsdal. í Hrollleifs-
dalsá (styttum nafnið í Hrollu —
útlendingum gekk svo illa að segja
það!) veiðist væn bleikja, urriði
og einn og einn lax. Veiðileyfi í
ána eru vinsæl. í síðustu hesta-
ferð upp á fjall riðum við fram á
hóp af yrðlingum. Þeir eru eins
og litlir kettlingar, en mjög
grimmir. Ég náði í einn, sem klór-
aði mig og beit. En þetta var topp-
urinn á ferðinni. Eins og sett inn
í dagskrána. Kannski fer ég að
bjóða upp á refaveiðar,“ segir
Valgeir hlæjandi.
Að hlusta á þögnina
„Fólk sameinast mikið í fríum.
Gestir mínir eru góðir hver við
annan og hafa félagsskap hver
af öðrum. Til dæmis er gaman
að sjáhvað hjón, sem vinna mikið
sitt í hvoru lagi, ná hér vel sam-
an. Margir útlendingar, sem
dvelja hjá mér, eru stórborgarfólk
i ábyrgðarmiklum störfum. Ég hef
fundið hvað það nýtur þess að
vera úti í náttúrunni. Og í lengri
hestaferðum býð ég upp á hvíld
í kjarrinu til að hlusta á þögnina.
Oft verða þetta kiukkutímahvíldir.
Ég verð snortinn af að sjá hvað
fólkið nýtur þagnarinnar vel.
Finnskur framkvæmdastjóri
sem ferðast mikið út um allan
heim sagði við mig, að hann hefði
aldrei komið til lands þar sem
kyrrðin væri svona sönn. Oft
væri verið að auglýsa friðsæiar
náttúruferðir í öðrum löndum. En
við nánari athugun væri fullt af
fólki og hávaðamengun í næsta
nágrenni. Honum fannst líka
maturinn einstaklega góður.
Kannski af því að hann horfði á
mig veiða silung úr hreinu vatni
og hreinu umhverfi. Við megum
ekki vanmeta landið okkar til
ferðalaga. Það er alltaf einhvers-
staðar gott veður á íslandi,“ segir
Valgeir að lokum.
Oddný Sv. Björgvins.
Útsýnið til Þórðarhöfða er oft fallegt frá sumarhúsunum.
Valgeir að veiða í gegnum ís í 14 stiga gaddi.
hana. Það vildi svo vel til, að lög-
regluþjónn var þarna ekki víðs
fjarri og handsamaði þjófinn.
í flestum tilfellum eru götuþjóf-
arnir tveir, eða fleiri saman .að
verki. Lögreglan kallar þá
„stöðvarann“ og „krókinn". En
það eru fleiri aðferðir til að stöðva
ferðafólk en að sprauta á það
sósum. Maður þykist missa pening
á götuna, eða fer í uppnám með
hrópum og köllum. Eða þvælast
fyrir fótum manna, sem þeir ætla
að ræna. I uppnáminu, sem þetta
veldur, kemur til kasta „Króks-
ins“.
Fjöldi þjófnaða á götum úti er
ekki tilkynntur lögreglunni sökum
þess, að menn skammast sín fyrir
að hafa látið hlunnfara sig.
Á s.l. ári voru rúmlega 20 þús-
und götuþjófnaðir tilkynntir lög-
reglunni í New York. Það kemur
fyrir, að um mikið verðmæti er
að ræða eins og t.d. er ferðamað-
ur frá Miðvesturríkjunum var
blindaður með sinnepsósu og
tösku hans, sem í voru perlur
þriggja milljón dollara virði var
stolið.
Böm notuð sem beita
Kona nokkur frá Kansas var
gestkomandi í New York, í fyrsta
sinn, fýrr í sumar, er tösku henn-
ar, sem í voru 100 dollarar, fjöl-
skyldumyndir, sendibréf og fleira,
var stolið. Hún hafði stöðvað við
neðanjarðarbrautastöð á 42.
stræti, er hún mætti dreng, á að
giska 7 ára, sem sagði henni grát-
andi, að hann hefði meitt sig á
handlegg og að hann vantaði pen-
inga fyrir fargjaldi með neðan-
jarðarlestinni til að komast heim
til sín. „Þegar ég fór að leita að
peningaveskinu mínu í handtös-
kunni var það horfið“, sagði kon-
an. En drengurinn hristi bara
höfuðið og gekk í burtu eins og
ekkert hefði í skorist", sagði kon-
an.
Gatan ekki eina
athafnasvæðið
Gatan er ekki eina athafna-
svæði stræta-vasaþjófanna í New
York. Þjófnaðir eru framdir í lyft-
um, færistigum og hringdyrum.
Við Rockefeller Center er vinsæll
skautasvell á veturna.
Hér leikur „stöðvarinn" sinn leik
með því t.d., að þykjast vera í
rangri lyftu, eða færistiga. í rugl-
ingnum, sem verður af þessu, er
vasaþjófnaðurinn framinn.
í hringdyrum er hlutverk stöðv-
arans á þessa leið: Hann tekur
sér stöðu í hólfi hringdyranna,
sem er fyrir framan tilvonandi
fórnarlamb. Stöðvarinn þykist
hafa mist eitthvað á gólfið, eða
lætur sem hann sé að leita að
einhveiju. Hann stöðvar því hrin-
grás dyranna sem snöggvast.
Stöðvarinn kemur því nú svo
fyrir, að hólfið, sem fórnarlambið
er í er að hálfu leyti opið til út-
gangs að götunni. „Krókurinn“
þrýstir sér inn í hólfið hjá fórnar-
lambinu og stelur úr vösum þess.
Lögreglan í New York veitir
ferðafólki eftirfarandi heilræði til
að forðast vasaþjófana: .
„Berið ekki meiri peninga né
greiðslukort nema til brýnustu
þarfa. Konur ættu að geyma pen-
inga sína neðst í handtöskum
sínum og bera toskuna í bandi,
útiveitingastaður á sumrin og
sem er krosslagt yfir bijóstið.
Bera skartgripi, sem lítið ber á
og erfitt er að hrifsa. Karlmenn
ættu að geyma peningaveski sín
í jakkavösum að framan, en ekki
í bakvösum. Og allir ættu að
gæta vandlega hveijir standa, eða
ganga þeim næstir.
Það er að sjá, að upp á síðkas-
tið hafi það einkum verið japan-
skir ferðamenn í stórborgum
Bandaríkjanna, sem hafa orðið
fyrir götuvasaþjófum. Það varð
til þess, að japönsk yfirvöld gáfu
út bók, með ráðleggingum til að
forðast þjófnaði erlendis. í þeirri
bók er ferðamönnum ráðlagt, að
halda sig fjarri mönnum.sem eru
með sinneps- eða tómatsósu-
flöskur. Þá er talið hollt ráð, að
forðast New York búa, sem bera
vínflöskur. Sumum þeirra er
gjarnt, að rekast á fólk og missa
um leið ódýra vínflösku, sem
brotnar við fallið, og heimta svo
bætur fyrir hana hjá þeim, sem
þeir segja _að hafi rekist á sig.
ívar Guðmundsson
Evrópa frá sjónar-
horni Norðmanna
Hvernig- blasir hún við okkur?
Ég vissi ekki að Norðmenn væru svona gamansamir fyrr en
ég sá Evrópukortið þeirra, sem birtist nýlega í norsku dagblaði.
Danir hafa alltaf eignað sér glettnina innan norræna frændgarðs-
ins! En Norðmenn eru tvímælalaust best fallnir til að segja okkur
hvernig Evrópa lítur út frá sjónarhóli ft'ístundafólks. Þeir eru
frægir fyrir að láta frístundir, fjiilskvldulíf og margskonar sport
sitja fyrir allri vinnu. I stuttu máli, engin streita í Noregi. Áhuga-
vert, ekki satt!
Flestar norskar fjölskyldur eiga
orlofshús eða „hyttu“ í fjöllunum
og margir eru líka með „fjarðar-
hyttu". Einn af hveijum fjórum
Norðmönnum á bát. Um helgar
er erfitt að vera ferðamaður í
norskum bæjum. Allir Norðmenn
uppi í Qöllum eða að sigla úti í
firði. Maður verður að taka þátt
í sportmennskunni með þeim.
Flestum verslunum er lokað kl. 4
á föstudegi og fáar opnar á laug-
ardögum. Mjög ólíkt íslenskum
hugsunarhætti!
Noregur er líka „nafli heims-
ins“ — í þeirra augum. Svíþjóð
sjá þeir bara sem stóra Volvo-
verksmiðju. Það má notast við
finnska gufubaðið og svolgra í sig
vodka. Danmörk er stór skemmti-
garður, með Tívolí og Legolandi.
Hraðinn er ókeypis á þýsku hrað-
brautunum. Franska eldhúsið fær
góða einkunn. Ítalía er ekkert
annað en mafíu-hreiður. Svartir
bankareikningar í Sviss. Nýárs-
tónleikar í Austurríki draga til
sín. Baðströndin er á Grikklandi.
Rússar eru bara Rússar. Austur-
Evrópa næstum Rússar. Spánn
er ódýr og Portúgal jafnvel ennþá
ódýrara. Bretland er ekkert nema
krónprinshjónin, Karl og Díana.
En kletturinn í norðrinu ber að-
eins eitt nafn — Vigdís.
Það væri gaman að fá ein-
hveija hugmynd um hvernig við
íslendingar horfum á sömu lönd.
Allar ábendingar eru vel þegnar.
- O.Sv.B.
r \iRAi
'NE&riií
L ÍRA 1
Gopr
yj -> | BÍLLÍfrJ
Evrópa af sjónarhóli Norðmanna.
■ 7
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 19. ÁGUST 1989 15