Lesbók Morgunblaðsins - 03.11.1990, Blaðsíða 13

1ERB4 BIAfí
LE SBÓKAR
3. NÓVEMBER 1990
ÖÍÉl
U&fcjSÍsSP ,'yj:

Fyrsta
ásýnd Bang-
kok er um-
ferðaröng-
þveiti, háv-
aði og
mengun yfir
gráum
strætum.
BANGKOK
geymir gimsteiiia í gráum hjúpi
Englaborgin með sitt alræmda næturlíf
Fáar borgir kynda eins undir ímyndunarafli ferðamanns-
ins. Myndir sýna gylltar turnspírur, ótrúlega skrautleg
hof, síki í skuggum pálmatrjáa, þokkafulla dansara eins
og klippta út úr ævintýri, brosandi tælenskar stúlkur líkar
postulínsbrúðum, skært litaskrúð undir hitabeltissól. Og
hið þjóðsagnakennda næturlíf hefur birst t.d. í kvikmynd-
inni „The Deerhunter“. En uppfyllir Bangkok, sem Bang-
kok-búar nefna Krung Thep „englaborgina“ eða „gimsteina-
borg guðsins Indra“ allar væntingar?
Séð inn á heimili bátafólksins.
Gimsteinar leynast
í grárri borginni
Hjartsláttur Bangkok dembist
yfir mig og eykur á þreytu eftir
langt flug og tímamismun. Bíllinn
rétt mjakast úr sporunum. Um-
ferðaröngþveiti. Hávaði. Og
mengun liggur yfir kínverskum
búðarholum og ljótum byggingum
meðfram veginum. Borgin er grá
í skúraskini júlímánaðar. Hótel
Siam Intercontinental er fyrsti
gimsteinn í gráum borgarhjúpi.
Bros, hröð þjónusta, austræn hót-
elumgjörð í fögru náttúruumhverfl
þar sem endur synda á tjörnum
og páfuglar garga í búrum. Um-
hverfíð heillar svo mjög, að ég
sofna í regnmistri úti við sund-
laug, en vakna í sól.
Hvar er ég stödd? Jú, 14 gráður
norður af miðbaug (eins gott að
gæta sín á sólinni.) í borg sem
telur 5 'A milljón íbúa. Sléttuborg
sem byggst hefur upp á einum
fijósömustu hrísgijónaekrum
heims. Borg á bökkum Chao
Phya-ár. Og regntíminn að byija.
Ef áin skyldi nú fljóta yfir bakka
sína og allt færi á flot eins og
komið hefur fyrir. Nei, hættara
við því í september og október.
Desember fram í febrúar eru
þægilega svalir mánuðir, en síðan
fer að hitna fram í júní.
Fljótið - lífæð Bangkok
Snemma morguns fer ég á vit
lífæðar ávaxta, blóma og
hrísgijóna í Bangkok. Fljótið
streymir fram brúnt af jarðeðju
og því miður töluverðri mengun.
Hvílíkt lífríki. Fljótabátar æða
fram og aftur, með fylli sína. af
ferðamönnum. Og ég verð hluti
af þessum landkönnuðum. Um-
hverfís okkur hljómar „dump,
dump, dump“ frá gamaldags utan-
borðsmótorum. Hvítir og rauð-
röndóttir hraðbátar eru „strætis-
vagnar" fljótsins og koma við á
helstu stoppistöðvum frá kl. 6.00-
18.00 á 15 mínútna fresti. Kajakk-
ar hlaðnir litríkum ávöxtum í tága-
körfum læðast út úr hliðarsíkjum.
Og konur og karlar með barða-
mikla stráhatta stjaka bátunum
áfram eða róa með lífsbjörg sína
á markaðinn. Sannarlega litrík
sjón.
Borgin vaknar þegar fljótafólk-
ið kemur siglandi með afurðir
sínar úr flotgörðum Chao Phya-
ár. Markaðir kvikna alstaðar í
milljónaborginni og það er prúttað
og prangað. Og við erum líka leidd
í freistni. Báturinn leggst að
markaðsbryggjum, þar sem tæ-
lenskar silkiblússur og kjólar
blakta í golunni. Hér má gera góð
kaup, en fjölbreyttara vöruval er
á mörkuðum við hótelið og víða
má prútta. Ég hef samviskubit af
að prútta við fátæka bátafólkið
sem býr í hræðilegum bárujárns-
kofum sem standa á völtum súlum
í kolmórauðu vatni. „Please pay
more,“ segja þær með tárin í aug-
unum.
Heimilin - opið leiksvið
fyrir ferðamenn
Skemmtilegast er að fara á vit
fljótsins árla morguns, þegar íbúar
gömlu barkarbátanna (sem áður