Lesbók Morgunblaðsins - 11.01.1992, Síða 2
I
A R K 1 T E K
Skólinn séður frá hlið.
Barnaskóli- eða
strandað ævintýraskip
Arkitektar: Gunter Blehmisch og félagar.
Ikringum úthverfið Luginsland,
austanvert við Stuttgart í
Þýzkalandi, eru vínekrur og
skógi vaxnar hæðir. En sjálft
er Luginsland-hverfið eins borg-
aralega hefðbundið og framast
má verða. Þar er „alles in Ordn-
ung“, allt í röð og reglu og hús-
in með myndarlegu risi eins og
sést á einni myndinni, - nema
eitt. Það sker sig alveg úr og sumir mundu
segja, að það væri eins og illa gerður hlut-
ur í þessu settlega umhverfi. Þetta hús
hefur samt hvað eftir annað sést á síðum
tímarita um arkitektúr sem dæmi um djarfa
og frumlega byggingarlist. Nágrannamir
kunna samt ekki að meta það og hafa farið
í mál við yfirvöldin. Þeir eru smeykir um
að verð á fasteignum þeirra kunni að lækka
með þetta hrófatildur í næsta nágrenni.
Þýzki arkitektinn Gunter Blemisch hefur
teiknað bamaskólann í Luginsland ásamt
hópi arkitekta, sem vinna með honum á
stofu. Hugmynd þeirra var sú, að hrista
upp í hefðinni, teikna eitthvað fullkomlega
óhefðbundið, sem ýtt gæti undir hug-
myndaflug bamánna. Þó langsótt gæti
virzt á þessum stað, varð niðurstaðan sú
Að innan er skólinn ekki eins og við mætti búast eftir ytra útliti. Gólfin eru að
minnsta kosti lárétt.
að vinna út frá hugmynd' um strandað
skip; stefnið kafrekið í hól eða hlíð og inn-
gangurinn á báðum hliðum er um „land-
göngubrýr". Ekki er nóg með að „skipið“
hallist niður að framan, heldur virðist á
því hliðarhalli einnig. Kringlóttir gluggar,
mastur og kýraugu minna enn frekar á
skip, en að utan er húsið klætt með grófrif-
fluðu bárujárni, timbri, plasti og áli.
Utanfrá gæti virzt að gólfin væru með
sama halla og húsið í heild, en svo er ekki.
Gólfín eru lárétt, skólinn sem rúmar 56
börn, er tveggja hæða. Skrifstofa skóla-
stjóra er í „brúnni“, ofanjarðar í þeim hluta
hússins, sern virðist annars kafrekinn í
brekkuna. í skutnum, sem hæst rís, em
kennslustofur og svæði fyrir leik og afþrey-
ingu.
Innan dyra er margt á skjön við það sem
gengur og gerist, gluggar til dæmis. Og
þótt nágrönnunum þyki „flakið“ lítið
augnayndi, kunna börnin mjög vel við sig
í þessum skóla og finnst hann bæði ævin-
týralegur og heimilislegur.
GS.
GUNNAR DAL
Kveðju-
stund
Þín nótt er með öðrum stjörnum.
Um lognkyrra tjörn
laufvindur fer.
Kallað er á þig og komið
að kveðjustundinni er.
Dimman, þögnin og djúpið.
Og blöðin þín mjúk,
sem bærast svo hljótt,
lótusinn hvíti sem lokast í nótt.
Orð eins og hendur sig hefja,
bænir til guðs úr bijósti manns.
Stíga upp í stjörnuhimin
og snerta þar andlit hans.
Og nóttin fyllist af friði.
Úr heimi sem ekki er okkar
æðra Ijós skín
en auga mitt sér.
Það læknandi höndum
um lótusinn hvíta fer.
Úr lindunum djúpu leitar
ást guðs til þín yfir öll höf.
Hún ferjar þig yfir fljótið
og færir þér lífið að gjöf.
Og söngnum sem eyrað ei nemur
þér andar í bijóst.
Dreymi þig rótt,
lótusinn hvíti,
sem opnast á hý í nótt.
Höfundur er skáld og heimspekingur
EMMA HANSEN
Á sand-
inum
Sjávar báran iðin eljar
upp við fjörusand
baggalút og bláar skeljar
ber hún upp á land
Viltu tína vota steina
veita gleði í sál
aldan gutlar yfir hleina
yst við flæðarmál
Bráðum flæði að og flýtur
feyskið þang Og mor
Tíndu meðan tímans nýtur
týnast brátt þín spor.
Þjóðsaga
um Drangey
Skagaála tróðu tröllin
teymdu kúna sína
árdagssólin yfir ijöllin
austan tók að skína
Sólargeisli signdi tröllin
svo þau máttu deyja
eftir stendur sterk sem fjöllin
stæltra dranga eyja
Töfra eyjan tignar háa
tefur tefur hug þín saga
Skagaíjarðar skrautið bláa
skartar alla daga.
Höfundur er frá Sauðárkróki.
2