Lesbók Morgunblaðsins

Ulloq
Ataaseq assigiiaat ilaat
Saqqummersitaq pingaarneq:

Lesbók Morgunblaðsins - 08.04.1995, Qupperneq 7

Lesbók Morgunblaðsins - 08.04.1995, Qupperneq 7
MATTHIAS JOHANNESSEN Padúa Þau sátu við Caffé Gattamelata og hann fékk sér cappuccino og virti fyrir sér sjö fugla á hestsstyttu Donatellos utanvið dómkirkjuna, tíminn á hestbaki hugsar hann tíminn á leið í kaupstað í köldum storknuðum kopar og minnir á spansk- grænulitað fljótið sem er hætt að renna, fuglarnir hugsar hann tylla sér á hugmynd Donatellos um hest og mann, þannig tyllir tíminn sér einnig á minningu okkar og kirkjuklukkurnar hringja og strætisvagn nr. 16 stanzar og fólk kemur og fer eins og fuglar á hestsstyttu tímans, hann fær sér annan cappuccino og þau tala um torgið á næstu grösum, Prato della Valle ólíkt öllu öðru sem augu þeirra hafa veitt í smágerð net sín, Eins og mynd á konfektkassa segir hann og þeir draga sóltjaldið upp og þau sitja undir því miðju og kvöldsett kirkjutorgið fellur að augum þeirra eins og hlýr andvari sem strýkur nasir hestsins og hann frýsar og torgið og kirkjan koma undan tjaldinu og þrír Hestur Donatellos. býsanskir himnar og hundur á kvöldgöngu gengur um eins og poppstjarna meðal dúfnanna og fylgir hesti og riddara inní áleitna hugmynd um leiksvið tímans þar sem lifandi hendur löngu molnaðar kjúkur hafa skilið handbragð sitt eftir eins og hugsun sem dagar uppi á sporlangri leið í kaupstað, Nú fljúga þeir af styttunni, segir hún og bendir en skítugur fúlskeggjaður karl gengur undir sólsnjáðum hatti með gamlar flíkur og poka inná leiksviðið, Eins og útúr Dickens segir hún og Odysseifur dulbúinn betlari og gengur yfir torgið, Förum, segir hann og stendur upp og þau ganga inní grasdautt hófatak tímans. Bologna Innhverf kirkjan við Via Giacomo Matteotti er að reynslu gamals manns hjarta, að utan látlaus og ógestrisin og lítt áleitin forhlið en stór sál þegar inn er komið, opinn hugur og gestrisinn. Það er laugardagur 11. ágúst '90 og við eigum af tilviljun leið fram hjá kirkjunni, það er sólheitur dagur og tvö ungmenni standa á gang- stéttinni og stúlkan fer að kjassa piltinn eins og. fugl. Við stönzum, göngum svo inn en ungmennin núa saman neíjum eins og dúfur í garðinum við næsta torg. Meðhjálparinn að taka til á altarinu kveikir á tveimur kertum og gefur okkur auga, gengur afsíðis og kemur aftur inní kórinn að vörmu spori og fylgir nú lágvöxnum hvíthærðum presti í róshvitum kufli að altarinu, presturinn byijar athöfnina og talar lágri röddu uppúr bænabókum en Kristur rís aftanvið háaltarið og Ijómar af honum á þessum sólríka tígulsteinsgula degi. Þegar við göngum út aftur eru ungmennin farin en dúfurnar kurrandi í torggarðinum handan stórmarkaðarins, þannig hafa þær kurrað frá upphafi kirkjunnar við Via Giacomo Matteotti þar sem dagarnir renna saman, ár og dagar falla að faxhvítu brimhljóði tímans. Húsafelli eftir Ásgrím Jónsson, málað 1935 og gefur það góða hugmynd um eld- húsið eins og það var á meðan búið var í húsinu. Mynd af málverkinu fylgir grein- inni. Þar er horft til norðurs og sést gamla eldavélin lengst til hægri. Hún er enn á sínum stað og var eldiviðarvél enda nóg af eldiviði úr Húsafellsskógi. í dyrunum þar sem komið er inn í eldhúsið úr anddyr- inu_ stendur Jakob vinnumaður. Á kassa undir glugganum sem veit að hlaðinu lætur Ásgrímur Herdísi ráðskonu sitja fyrir og fyrir framan hana er skápur sem var undir góðgerðalyftu upp í stofu og var smíðuð 1930. Það ár varð Kaldidal- ur bílfær og jókst þá gestagangur verulega sérstaklega í kringum Alþingishátíðina. Ferðamannastraumur hafði þó alltaf verið mikill fyrir enda staðurinn ævaforn áning- arstaður. Greiðasala var í gangi á Húsa- felli og bornar fram veitingar í stofunni á miðhæðinni og því nauðsynlegt að koma þeim beint úr eldhúsinu þangað. Gamli bærinn var ekki eingöngu íbúðarhús og má því telja hann til elstu gistihúsa lands- ins. Stofuhæð Á miðhæðinni voru stofur og gestaher- bergi. Fremri stofan var viðhafnarborð- stofa hússins og gestastofa en innri stofa stássstofa með betri húsgögnum og mynd- um_ á veggjum. Á einum veggnum í innri stofunni hékk áður kringlótt smámynd af Mugg með Magnús elsta son Þorsteins bónda á armin- um. Guðmundur Thorsteinsson eða Mugg- ur var á Húsafelli part úr sumri árin 1921 og 1922. Seinna sumarið undi hann lítið úti við en var þeim mun meira heima á bæ með fólkinu og dundaði með pappírss- nepla, efnisbúta, skæri og nál. Frá þessu sumri er myndin „Flyðran", óhlutbundinn leikur að efni og litum. Kannski má telja „Flyðruna" til fyrstu abstrakt listaverka sem gerð voru á Islandi þó svo að Muggur ÁSGRÍMUR, Herdís Jónasdóttir ráðskona á Húsafelli og Guðrún Jónsdóttir vinnukona. Ljósmynd Björn Þorsteinsson. GAMLI bærinn íjanúar 1993. teljist alls ekki til abstraktmálara og ann- að gildi um textílverk en málverk. Blárönd- ótta silkið í myndinni mun vera úr sparisv- untu Guðrúnar vinnukonu eða Gunnu gömlu enda fór sérstaklega vel á með henni og listamanninum. ÁSGRÍMSHERBERGI Herbergið sem er til vinstri handar þeg- ar komið er inn á ganginn var svefnher- bergi _sem notað var fyrir fastagesti. Þar sem Ásgrímur Jónsson var tíðasti fasta- gesturinn festist nafn hans við herbergið. Ef vel er að gáð má sjá för eftir teikniból- ur á dyrakörmum og eru það spor list- mannsinns sem oft hengdi verk sín upp þegar hann vann _að þeim heima við. Alkunna er að Ásgrímur dvaldi mikið á Húsafelli en hann kom þangað fyrst sum- arið 1915 og upp frá því aftur og aftur allt fram á sjötta áratuginn. Margir fleiri listamenn dvöldu á Húsafelli lengri eða skemmri tíma þó svo að hans þáttur sé langstærstur. Það var fyrst og fremst landslagið sem dró hann þangað en líkt og um Mugg fór vel um hann á heimilinu og lét heimilisfólk sér annt um hann. Hann fór mikið einförum og lagði oft á sig langar göngur áður en hann kom á staðinn þar sem hann gat verið einn með náttúrunni og list sinni. Hann segir frá því í viðtölum að bæði Ástríður húsfreyja móðir Þorsteins bónda og Guðrún vinnu- kona frændkona hennar hafi fylgst ná- kvæmlega með því sein hann var að mála og báru furðulega gott skyn á málverk. Þær frænkur munu reyndar einnig hafa haft dulrænar gáfur til að bera sem Ás- grímur kunni vel að meta. Hér voru list- menning og alþýðumenning í góðu sam- neyti. RISHÆÐIN Á rishæðinni voru aðalvistarverur heim- ilisfólksins, Baðstofan vestanmegin og tvö svefnherbergi austanmegin. LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 8.APRÍL1995 7

x

Lesbók Morgunblaðsins

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.