Lesbók Morgunblaðsins - 14.06.1997, Síða 11

ÁLHOLTI
öndverðu hafa gert sér vonir um að verk lista-
mannanna yrðu áhugaverð út frá guðfræðilegu
sjónarmiði. Hann varð ekki fyrir vonbrigðum.
„Listamennirnir hafa verið mjög heiðarlegir
gagnvart þemanu og hugsunin að baki verkun-
um er gegnumsneitt guðfræðilega áhugaverð
sem færir okkur heim sanninn um það að unnt
er að búa til list út frá trúarlegu þema. Sú stað-
reynd þarf reyndar ekki að koma á óvart í ljósi
þess að list og trú eru náskyld fyrirbæri, það
gerir þessi andlega nálgun við viðfangsefnið.
Síðan spillir það ekki fyrir að verkin eru jafn-
framt sterk út frá sjónrænu sjónarmiði."
„Með þessari sýningu koma að mínu mati
nýir straumar inn í kirkjuna," heldur Jón áfram.
„Við höfum með öðrum orðum opnað fyrir nýja
hugsun en á þessu sviði hefur ríkt nokkur stöðn-
un innan kirkjunnar. Það verður á hinn bóginn
að vera rými fyrir nýsköpun þar eins og annars
staðar."
Margra grasa kennir á sýningunni en hver
listamaður hefur farið sína leið í túlkun sinni á
viðfangsefninu. Að mati Jóns setur fjölbreytnin
skemmtilegan svip á sýninguna. Kveðst hann
aldrei hafa haft efasemdir um að gera hið marg-
breytilega umhverfi Skálholts að vettvangi sýn-
ingarinnar. „Sumir listamannanna göntuðust
með það að kirkjunnar menn í Skálholti þyrðu
ekki að hleypa þeim inn í kirkjuna en þar sem
kirkja er ekki hús, heldur söfnuður þeirra sem
trúa á Krist, má segja að að vissu leyti séu
verkin inni í kirkjunni. Og ef einhver staður á
landinu er kirkja, þá er það Skálholt!"
Að áliti Jóns er það engum vafa undirorpið
að staðurinn og landslagið magni listaverkin
upp - sum þeirra yrðu jafnvel marklaus á öðr-
um stað, í öðru samhengi. Segir hann að verk
á sýningunni, sem sum hver hafa staðið um
skeið, hafi þegar vakið sterk viðbrögð gesta í
Skálholti, bæði jákvæð og neikvæð. Sama verk-
ið hafi til að mynda bæði verið dásamað og
sagt jaðra við helgispjöll. Jón er því við öllu
búinn enda líklegt að sitt sýnist hvetjum um
þessi listaverk sem önnur.
Samkvæmt áætlun er síðasti sýningardagur
14. október næstkomandi. Að sögn Jóns hefur
þeirri hugmynd hins vegar verið varpað fram
að verkin, a.m.k. hluti þeirra, verði látin standa
fram yfir kristnitökuafmælið árið 2000. Segir
hann of snemmt að taka afstöðu til þess að svo
stöddu en það verði væntanlega gert í haust
með hliðsjón af viðtökum sýningarinnar. Verður
þá meðal annars efnt til málþings um sýning-
una í Skálholti með þátttöku listamannanna.
Að auki segir Jón að ef sýningin hlýtur góð-
an hljómgrunn í sumar sé það einlægur ásetn-
ingur allra sem að verkefninu koma að halda
samstarfinu áfram með ýmiss konar öðrum
verkefnum er tengjast kristnitökuafmælinu
fram að aldamótum. Augu þjóðarinnar eiga því
að líkindum eftir að beinast í ríkum mæli að
Skálholti á komandi misserum.
TÖPUÐU
ÁTTUM
VERK Kristínar Reyn-
isdóttur á sýningunni
Kristnitaka, „Skjól“,
stendur á hæð and-
spænis Skálholtskirkju.
Hugmynd listakonunn-
ar var sú að verkið
myndi snúa nákvæm-
lega eins og kirkjan, það
er vísa til höfuðáttanna
fjögurra. Þegar verið
var að festa verkið í
jörðu skall aftur á móti
á þoka, sem gerði það
að verkum að kirkjan
hvarf sjónum.
„Við tókum engu að
síður áhættuna og fest-
um verkið,“ segir Jón
Pálsson. „Þegar þok-
unni létti kom hins veg-
ar á daginn að verkið
sneri ekki alveg rétt.
Það var þó látið gott
heita enda táknrænt að
menn tapi áttum þegar
kirkjan hverfur."
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS ~ MENNING/LISTIR 14. JÚNÍ 1997 1 1