Lesbók Morgunblaðsins - 05.07.1997, Blaðsíða 15

Morgunblaðið/Þorkell
Wulf Kirschner.
HÓGVÆRAR
RAFSUÐUR
SÝNING á verkum þýska myndlistar-
mannsins Wulfs Kirschners hefur
verið opnuð í Hafnarborg, menning-
ar-og listastofnun Hafnarfjarðar.
Kirschner hefur sýnt verk sín ötullega víða
um heim síðan 1979 en síðustu þrettán
árin hefur hann lagt mikla rækt við málms-
uðu. Þau verk sem verða nú til sýnis í
Hafnarborg byggjast á einföldum formum
með ásoðnum rafskautum og segir Kirsc-
hner að við vinnu sína viti hann aldrei fyrir-
fram hver niðurstaðan verði. „Efniviðurinn
bregst mismunandi við málmsuðunni,“ seg-
ir hann. „Það er ekki bara mín eigin ímynd-
un sem kjarnast í vinnunni heldur ímyndun
efniviðarins líka. Ég legg upp með ákveðna
byrjunarpunkta en að öðru leyti læt ég ráð-
ast hver útkoman verður. Stundum hendi
ég verkum og treysti tilfinningunni alveg
fyrir því að meta verk óhæf eður ei.“
Þríhyrningar, ferningar og hringir eru
gamalkunn form og segir Kirschner að
hann hafi farið að vinna með þau um það
leyti er hann hóf að takast á við málmsuð-
una árið 1984 sem Barkenhoff styrkþegi.
Hann segir að hann sé ekki að leita nýrra
forma heldur megi fremur orða það sem
ENGAR tvær línur eru eins í málmsuðunni.
svo að hann sé að leita nýs ástands á grund-
vallarformum. „Ég lít á mig sem leitanda
og leita nýrra vídda með málmsuðunni."
Sagt hefur verið að Kirschner hafí gengið
hinni endalausu línu á hönd en hvað er átt
við með því? „Það tengist öðrum þræði
æsku minni þar sem ég ólst upp við sjávar-
síðuna og þar gat að líta sjóndeildarhring-
inn og sýnin til beggja handa virtist óendan-
leg. A þessu byggi ég nokkuð og ekki ein-
vörðungu lárétta línu heldur einnig lóð-
rétta.“
Þegar Kirschner er spurður hvernig sam-
bandi hann vilji helst ná við áhorfendur
segist hann ekki vera listamaður boðskap-
ar. „Listamenn spyrja ekki hvað fjöldinn
vill. Fyrir mér er aðeins eitt sem skiptir
máli og það er listin en fólk getur tekið
afstöðu með eða á móti, þess er valið. Verk
mín eru hljóð og láta lítið yfir sér.“ Það
má til sanns vegar færa að verkin láti lítið
yfir sér því dr. Kreibohm segir í sýningar-
skrá að þau tjái andóf gegn stærilæti og
ofmetnaði og ennfremur að þau veiti viðnám
í heimi þar sem hversdagsleikinn treður sér
inn á okkur með sínýju áreiti sem gufar
upp jafnharðan.
ÞETTA verk Kirschners er í Mainz og nefn
ist Lotning fyrir Gutenberg.
STERKAR
TAUGAR TIL
SAUÐÁRKRÓKS
r
SAUÐÁRKRÓKI
fagna menn, konur og
börn margföldu af-
mæli um þessar
mundir. í fýrsta lagi voru liðin
125 ár í fyrra síðan byggð hófst
á Sauðárkróki, í öðru lagi eru
í ár liðin 140 ár síðan verslun
hófst þar, í þriðja lagi eru liðin
90 ár síðan Sauðárkrókur varð
sjálfstætt hreppsfélag og síðast
en ekki síst eru liðin fimmtíu
ár síðan bærinn fékk kaupstað-
arréttindi.
Það er af þessu tilefni sem
Ásta Pálsdóttir myndlistarkona
opnar sýningu í dag á 70 vatns-
litamyndum sínum, en 20 þeirra
hafa að þemað Leiftur frá liðnum tíma. „Ég
hef alltaf haft sterkar taugar til Sauðár-
króks“, segir Ásta, en hún er þar fædd og
uppalin og bjó þar til sextán ára aldurs uns
hún fluttist suður til Keflavíkur í atvinnu-
leit um miðjan sjötta áratuginn eins og
margt fólk af Króknum. Þar hóf hún mynd-
listarnám í námsflokkum Keflavíkur og í
myndlistardeild Baðstofunnar, sem var vísir
að myndlistarskóla í Keflavík.
Fyrstu einkasýningu sína hélt Ásta í
safnahúsinu á Sauðárkróki árið 1982 og
er Leiftur frá liðnum tíma sjöunda einkasýn-
ing hennar og jafnframt önnur einkasýning
hennar á norðlenskri grund. „í í
myndum mínum ijalla ég um
fólk, eftirminnilegar persónur,
götustemmningar og gömul hús
svo eitthvað sé nefnt. Á fyrstu j
einkasýningu minni málaði ég |
vissar persónur úr bæjarlífinu -'fi
á Króknum og fann að fólk
varð hrifið af því.“ Ásta segir |
að markmiðið með Leiftri frá "
liðnum tíma sé ekki síst fólgið
í því að upplifa barnið í sjálfum
sér. „Myndirnar vekja upp
minningar sem margir eiga
sameiginlegar og það var mér
mikil ánægja að mála þær“,
segir Ásta og rifjar upp þegar
krakkamir renndu sér á nöfun-
um og fóm á skauta á flæðunum. Þessi
heimur er þó ekki lokaður þeim sem yngri
eru að mati Ástu því unga kynslóðin erfir
sögur af mönnum og málefnum svo ekki
sé minnst á allt hitt sem Skagfirðingar eru
þekktir fyrir. „Skagfirðingar eru miklir
söngmenn og hestamenn og góð skáld og
þeir drekka þetta í sig með móðurmjólk-
inni, ekki síst vegna þess að samfélagsvit-
undin er sterk á meðal þeirra. Það var gott
að alast upp á Królcnum vegna þess að þar
hefur alltaf verið gott mannlíf", segir Ásta
að endingu.
Sýningin stendur til 20. júlí.
ÁSTA Pálsdóttir.
BLÖNDUHLÍÐARFJÖLL. Vatnslitamynd eftir Ástu Pálsdóttur.
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS ~ MENNING/LISTIR 5. JÚLÍ 1997 15'