Lesbók Morgunblaðsins - 17.06.2000, Side 14

ÞEKKINGAR- CX3
VISKUBRUNNUR MEÐ
ÓBRIGÐULAN SMEKK
Bergþór Pálsson Björn Jónsson Dalton Baldwin
Lorraine Nubar Olivera Miljakovic Sigrún Hjálmtýsdóttir
Sólrún Bragadóttir Þóra Einarsdóttir Ólöf Kolbrún
Hardardóttlr
Sönghátíð til heiðurs
Halldóri Hansen barna-
lækni verður haldin í
Salnum í Kópavogi
næstkomandi mánudags-
kvöld. Það eru Salurinn
og Tónlistarfélagið í
Reykjavík sem standa að
hótíðinni þar sem fjöld i
1 istamanna kemurfram.
SÚSANNA SVAVARS-
DÓTTIR ræddi við nokkra
af vinum Halldórs sem
koma fram á tónleikunum
um þau ómetanlegu áhrif
sem hann hefur haft á
söngvara heima og
heiman, auk þess sem
hún spjallaði við Halldór
um hans lífsins ástríðu,
sönginn.
HALLDÓR er nánast yflr-
náttúruleg vera,“ segir
píanóleikarinn Dalton
Baldwin, sem á frumkvæð-
ið að því að halda mikla
söngveislu í Salnum í Kópa-
vogi um helgina, barna-
lækninum Halldóri Hansen
til heiðurs.
„Hann er
ákaflega
næmur
hlustandi og
mikill vinur
söngvara.“
Veislan sam-
anstendur af
smiðju
(workshop)
fyrir söngv-
ara í þrjá
daga og tón-
leikum sem
verða haldn-
ir mánu-
dagskvöldið
19. júní kl.
20. Fullbók-
að er í smiðj-
una en opið
er fyrir almenning til áheymar.
A tónleikunum koma fram íslenskir og er-
'lendir listamenn, þau Bergþór Pálsson, Bjöm
Jónsson, Elly Ameling, Dalton Baldwin, Finn-
ur Bjamason, Garðar Cortes, Gerrit Schuil,
Jónas Ingimundarson, Lorraine Nubar,
Margareta Haverinen, Olivera Miljakovic,
Ólöf Kolbrún Harðardóttir, Sigrún Hjálmtýs-
dóttir, Simon Chaussé, Sólrún Bragadóttir,
Viloet Chang og Þóra Einarsdóttir.
„Það er sama um hvað maður spyr Halldór
þegar söngvarar era annars vegar,“ segir Jón-
as Ingimundarsson píanóleikari, „maður kem-
ur aldrei að tómum kofanum. Hann er algert
„unicum". Hann er vel að sér, víðsýnn og nær-
gætinn. Hann hefur alveg sérstakt hjartalag
fyrir söngvara, hefur lagt sig fram um að vekja
athygli á ungum, efnilegum söngvuram, stutt
þá og hjálpað á alla vegu, til dæmis með því að
hringja í fræga erlenda söngvara sem era nán-
ir vinir hans og fá þá til að kenna eða greiða
götu ungra íslenskra söngvara."
Jónas segir Halldór hafa verið viðloðandi
tónlistina frá því hann var ungur maður. „Ég
kynntist honum á námsárum mínum í Austur-
ríki,“ segir hann. „Ég var oft búinn að sjá hann
á tónleikum og hafði mig á endanum í að tala
við hann. Ég sagði honum frá því að þegar ég
var á aldrinum 10-12 ára hefði ég legið yfir
upptökum með söngvurum sem hæst bar þá,
til dæmis Mariu Callas og Jusse Björling. Það
kom auðvitað í ljós að Halldór hafði farið á tón-
leika með þeim og meira að segja líka hjá
kynslóðinni sem var á undan þeim.
Halldór er fullkominn heimsborgari. Hans
borgir eru París, New York og Vín. Samt fylg-
ist hann mjög nákvæmlega með ungum ís-
lenskum söngvuram. Það fer ekkert framhjá
honum. Það er líka mikils virði að heyra álit
hans eftir tónleika. Hann segir manni gjarnan
hvað honum finnst og hann segir það í tveimur
til þremur setningum með svo mikilli ná-
kvæmni og nærfærni að maður veit alltaf hvað
hann á við og er sammála honum. Gagnrýni
hans er mjög jákvæð og uppbyggjandi og hef-
ur reynst mörgum tónlistarmanninum ómet-
anlegt veganesti." Jónas segir Halldór hafa,
með nærvera sinni einni saman, haldið undir
eitt mikilvægasta horn tónlistarlífsins. „Sem
skilningsríkur vinur og þolinmóður hlustandi
hefur hann reynst tónlistarlífinu mikilvægur
ráðgjafi og leiðbeinandi. Hann hefur, með
víðsýni sinni og hjálpsemi, haldið gluggum
opnum út í veröldina, kynnt fyrir þjóðinni
fjölda vina sinna, sem reyndust í framvarðar-
sveit tónlistarmanna í heiminum. Þeir eru
orðnir æði margir listamennirnir sem hingað
hafa komið fyrir hans orð og með list sinni tos-
að okkur upp úr hversdeginum og ýtt okkur
fram á veginn."
Óþekkur krakki sem
þurfti að liggja í rúminu
Við sem höfum aðeins kynnst Halldóri sem
einkar næmum og skilningsríkum lækni hjá
ungbarnaeftirlitinu á Heilsuverndarstöðinni
höfum lítið frétt af þessu ómetanlega starfi
hans í þágu tónlistar á íslandi. Halldór er hóg-
vær maður (fengist seint til að draga athyglina
að sjálfum sér), glaðlyndur og svo gjöfull að
líklega er það rétt hjá Dalton Baldwin að hann
sé yfirnáttúraleg vera. Líklega eru þeir fáir
sem setningin „þú átt aðeins það sem þú gef-
ur“ á eins vel við. Halldór Hansen á greinilega
ást og virðingu allra sem honum hafa kynnst -
og hvað er meira virði í lífinu? Þegar Halldór
er spurður að því hvernig áhugi hans á tónlist
hafi vaknað svarar hann því til að hann hafi
hreinlega fæðst með þennan áhuga á tónlist.
„Ég var mjög óþægur krakki,“ segir hann, „en
veiktist mjög ungur og þaðvarð einhvern veg-
inn að halda mér í rúminu. I þá daga vora börn
látin liggja í rúminu ef þau veiktust, en ég var
lítt til þess fallinn, þannig að þá var tekið upp á
því að spila fyrir mig á grammófón. Það virk-
aði eins og galdur. Ég lá kyrr og hlustaði.“
Snemma uppgötvaðist að Halldór var ekki
bara góður hlustandi, hann gat líka leikið á
píanó eftir eyranu. „Á þeim tíma var mikið um
það að fólk væri með „betri stofur“ þar sem
enginn mátti fara inn nema á hátíðar- og tylli-
dögum og í okkar betri stofu var píanóið. Ég
var alltaf að stelast þangað inn til að spila og
hélt að enginn kæmist að því. En það komst
alltaf upp vegna þess að gólfið var svo gljáfægt
að það sást strax ef einhver fór þangað inn. En
það var alveg sama hvernig mér var refsað
fyrir þessa óþekkt, það hafði engin áhrif.“
Ástfanginn
og hugfanginn
Halldór þjáðist af astma og þoldi illa lofts-
lagið á íslandi. Engin lyf vora til við þessum
sjúkdómi á þeim tíma og á endanum var
brugðið á það ráð að senda hann fyrst til Dan-
merkur og síðan til Austurríkis til þess að
hann mætti halda lífi. I Austurríki dvaldi hann
hjá vinafólki föður síns sem hafði verið við nám
í Austumki og það má segja að þar hafi stefn-
an verið tekin. „Óperasýningar hófust klukkan
sex og var lokið klukkan tíu. Þess vegna fékk
ég að fara með þegar farið var í óperuna. Og
þar varð ég bæði ástfanginn og hugfanginn.
Violet Chang
1 4 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS - MENNING/LISTIR 17. JÚNÍ 2000