Tíminn - 04.12.1966, Síða 3

SUNNUDAGUR 4. desember 1966
TÍMINN
15
ÞÁTTUR KIRKJUNNAR
ólasiðir
Stundum eru skrifaðar lang-
ar greinar í blöðin um þetta
lejdi um jólasiði í ýmsum lönd
um eða jólasiði hér í gamia
daga.
Allt eru þetta yfirleitt falleg
ar venjur, sem sstja sé.'stæð-
an blæ trúar eða mennirgar
á hverja þjóð eða öld-
En hér vildi ég minna á
aðra siði, sem minna er sknf-
að um, en koma þó í huga
í sambandi við jólm.
Flest börn hlakka til joi-
anna og er það að vonum. Þau
fá þá gjafir og gleði, sem enn
er á þann veg, að barnshjörtu
fagna. þrátt fyrir allt, sem
hægt er að veita og veilt er
í óhófi.
En nýlega sagði barn á
þessa leið: Ég hlakka ekki til jól
anna, því að pabbi kemur þá
fullur heim af skrifstoftinni síð
asta vinnudaginn og heldur
svo áfram að drekka í veizl-
um og „geimum“ næstum hálf
an mánuð eða meira.
Þetta var auðvitað ótvenju-
leg hreinskilni lítiis dren-gts.
En mér fór ekki að standa
á sama, þegar merkiskona
hringdi til mín og sagði mér
frá „jólasið," sem væri að
ryðja sér til rúms á stórum
skrifstofum og verkstæðum hér
í borginni. En hann er í því
fólginn, „að kveikt er í öll-
um,“ sem kallað er, haldið
„oooktailpartý" á Þorláks-
metssu og gamlaártsdag og jafn
vel á þrettándanum. Ég minn-
ist þess þá, að aldrei hafði ég
séð eins marga menn á vín-
veitingalhúsunum eins og á
Þorláksmessu í fyrra. Það var
békstaflega fullt út úr dyrum
frá hádegi til miðnættis. Það
hafði því verið bveiktur í
mörgum þorsti, sem þuifti að
svala þar betur. Og svo bíða
heimilin, konan kvíðin og
börnin titra í sketfingu fyrir
jólin í stað eðlilegrar tilhlökk-
unar, enda gefur auga leið,
hvernig slíkir „siðir" verka á
sanna jólagieði landsmanna
eða borgarbúa yfirleitt.
En annað mátti þó teljast
verra eða verst. Pabbi litla
drengsins vann á skrifstofu
hjá einu af ráðuneytim rík-
isins. Og nú spyr ég: Gæiti það
verið, að þar sem gæta á laga
og réttar eða dæma um mistök
og afbrot, sé „kveikt" í starfs-
mönnum og haldin hættuleg
eooktailboð á kostnað okkar
skattgreiðenda fyrir jólin.
Auðvitað veit ég, að þetta
getur virzt aðeins saklaus leik-
ur og góðvild af hálfu hús-
bænda, sem vilja gleðja sína
þjóna.
En sé betur að gætt gefur
allt þess háttar sakleysi slæmt
fordæmi. „Og hvað höfðingj-
arnir hafast að hinir ætla sér
leyfist það.
Og enginn getur reiknað út
það böl, sem orðið getur af
einu sliku boði, væri slóðinni
fylgt á eftir. Kannski gæti þar
legið frumorsök til afbrots eða
glæps, sem síðar er dæmt á
sama stað.
Ég treysti þeirri stjórn sem
nú situr að vöidum til að af-
nema þennan jólasið sé hann
að myndast á þeirra vegum,
sem nú stjórna. Það mun bless
un valda bæði þeirn og þjóð-
inni, en hitt böli og bölvun
ef áframhald verður á svo
hættulegum veizluhöldum á
æðstu stöðum.
VJð íslendingar erum vön
því, að sjá í blöðum myndir
af fyrirfólki og helztu höfð-
ingjum standandi með glitr-
andi veigar í l-rystal'lsglösum
á góðri stund brosandi og
hamingjusamt og margt mjög
ifatllegt fó/lk g myndarlegt.
Þetta. sýnir öðrum þræði vel-
sæld og velmegun, sem er af-
leiðing af dugnaði, harðfylgi
og vitsmunum þessarar lifiu
þjóðar.
En hins vegar sýnir það
heimsku og skammsýni þar
sem okkur hinum, sem lægra
stöndum í virðingastiganum og
erum sjálfsagt enn heimskarí
og ósjálfstæðari, er þar gefið
hættuilegt fordæmi, sem leitt
getur saklausan á glapstigu.
Og mér kemur í hug, að hér
birtist mynd um daginn úr
dönsku blaði af dönskum ráð-
herrum, sem sagt æðsta fólki
utan kóngsins. Þessar göfugu
nágrannaþjóðar og fornu yf-
irvalda okkar, og þeir voru
ekki með vínbikara í höndum
heldur blátt áfram hversdags-
lega kaffibolla, og þetta var
þó á stórri stund í þeirra þjóð-
lífi og vandamálum.
Værí okkur ekki þarfara að
fylgja dæmi þeirra, einkum
þegar fólkið kveðst fyrír jól-
in á skrifstofum stjórnar bor.g-
ar og vinnustaða.
Kirkjan hélt hér áður sínar
veizilur á vegurn páfa og bisk-
upa. Þær voru ekki allar í
sómanum og meira að segja
frumsöfnuðir sjálfir áttuðu
sig ekki á þetan vargi sem
vínið er í hverrí paradís. Nú
mun sjaldgætft að kirkjan veiti
vín á sinum vegum. Þótt slíkt
geti skeð. Og ólíkt mun að
bera sam'an skemmtanir ungs
fólks í safnaðarheimilum og
félagsheimilum, enda bið ég
að rugla ekki nöfnunum sam-
an.
Hér áður fyrri voru prest-
ar oft drukknir meira að segja
á jólum, svo til vanza þótti.
Nú er slíkt sjaidgæft eða úti-
lokað. Þetta marícar stefnu
kristilegrar menningar, sem
leggur áherzlu á sjáLfstjórn og
siðrænan aga án frelsisskerð-
ingar.
Það eru nokkiur ár, síðan vln
var veitt bæði í fermingar og
skírnarveizlum. Fyrir for-
göngu kirkjunnar mun þessi
ósiður horfinn að mestu.
Ég vona að eins verði um
þessa nýju veitingasiði, þessa
hættulegu „jólasiði," svo að
börnin, öli börn, líka á „fínu
heimilunum og fátæku heim-
lilunum geti losnað við ótt-
ann, en eignist hlýja tilhlökk-
un til fæðingarhátíðar frelsis
og frelsara.
Árelíus Níelsson.
GLANSMYNDIR
til skreytinga á jólakort. 40
mismunandi myndir. Verð
kr. 20.00.
Sendum burSargjaldsfrítt
ef greiðslan fylgir.
Frímerkjasalan
Lækjargötu 6A
TRÉSMIÐJAN,
HOLTSGÖTU 37,
framleiðir eldhúss- og
svefnherbergisinnréttingar
veitingahúsið
ASKUR
BÝÐUR
YÐUR
GRILLAÐAN
KJUKLING
o.fl.
í liandhœgum
umbúðum til að taka
HEIM
ASICUR
suðurlandsbraut 14
sími 38550
AUSTIN GIPSY
ÞAÐ ER
STAÐREYND
Að fá farartæki henta betur íslenzkum staðháttum
en Austin Gipsy.
Engin landbúnaðarbifreið hefur eins vel þekktar
og þrautreyndar vélar.
Vegna pantana til afgreiðslu eftir áramót, er ráð-
legast að hafa sem fyrst samband við okkur
Garðar Gíslason h.f.
Bifreiðaverzlun
Símtöl til útlanda
Vegna mikilla anna við afgreiðslu símtala til út-
landa um jól og nýár, eru símnotendur beðnir að
panta símtölin sem fyrst og taka fram dag og
stund, sem þau óskast helzt afgreidd.
Póst og símamálastjórnin.
B I FREIÐAVAR AH LUTl R
RAF-
GEYMAR
RAFKERTI.
HITAKERTI
ÞÉTTAR
Hita- og ræsirofar
fyrir dieselbíla o.fl.
ViSurkenndir af Volkswagenwerk
A.G- í nýja Volkswagenbíla inn-
flutta tíl Noregs og fslands. AbyrgS
og viðgerSaþjónusta.
HÖGG-
ÐEYFAR
Stillanlegir Ödýrír á ekinn km.
Seldir meS ábyrgS. ViðgerSarþjón-
usta fyrir hendi.
HÁSPENNUKEFLI
Framljósasamfellur
fyrir brezka bíla
Stefnuljós og gler.
Þokuljós,
kastljós
vinnuljós
falleg og ódýr.
S M Y R I L L
Laugavegi 170 — Sími 12260.