Tíminn - 26.02.1967, Blaðsíða 1

BLAÐ II
E
iPfflFffiBrnBnTfffT!

BÞG-Reykja\'ík, laugardag.
William,, Pulbright, öldunga-
deildariþingnraður frá Banda-
ríkjunum var svartsýnn á fund-
inum með íslenzkum blaða-
mönnum á miðvikudag. Hann
kvað heimsástandið í hæsta
máta alvarlegt. Og margir merk
isatburðir urðu reyndar úti í
hinum stóra heimi nú í vik-
unni.
Bandaríkjamenn neyddust til
að beina vólbyssum sínum hvor
ir gegn öðrum í Vietnam til
þess að skjóta niður skæru-
liða, sem stokkið höfðu upp á
skriðdreka þeirra með faand-
sprengjur að vopni. — Flokk-
urinn, sem hafði algert bann
við slátrun 'heilagra kúa
á stefnuskrá sinni lét stól Ind-
iru Gandbi, forsætisráðherra
Indlands, riða í kosningunum
þar. — „Lífstíðarforsetinn“
Sukarnó, „hetja byltingarinnar
og faðir landsins" endaði stjórn
málalega lífstíð sína með einni
undirskrift á „Frelsistorginu',
í Djakarta í Indónesíu á mið-
vikudag. Á hann nú þá von
helzta að mega fljúga 1 faðra
sinnar fögru frúar, sem bíður
í Tókíó —eftir barni. —Stjórn
in í Suður-Afriku boðaði breyt
ingu á kynþáttalöggjöf sirmi
með þeim ósköpum, að svo
getur farið, að þeir sem eitt
sinn fengu „svartan“ stimpil
verða af sjálfu sér „hvítir“ og
ef til vill líka öfugt. — En á
öðrum stað í Afríku handsöm-
uðu menn hvíta górillu, meira
að segja bláeyga.
í Bandarikjunum fer hins
vegar fækkandi fréttum af á-
greiningi milli hvítra manna
og svartra. Mætti e.t.v. frekar
segja, að þar skiptist menn í
hópa eftir því, hvort þeir trúa
Warren-skýrslunni um morðið
á Kennedy, forseta, eða ekki
og afgangurinn af heimin-
um skiptir sboðunum sínum
líka.
Þann 22. nóvember 1963, á
sama tíma og John F. Kennedy
forseti, ók í opnum bíl um
götur Dallas í Texas, sat Jeane
Dixon að hádegisverði með öðr
um konum í Hotel Mayflower
í Washington. Hún borðaði næst
um ekki neitt og frú Kaufmann
eldri kona, spurði: „Mín kæra
frú, hvers vegna borðið þér
ekki neitt?“ Jeane svaraði: „Ég
er óróleg. Eitthvað hræðilegt
kemur fyrir forsetann okkar i
dag“. Nokkrum mínútum síðar
sagði útvarpið: „Það hefur
verið skotið á forsetann". Há-
degisgestirnir stirðnuðu.
Svo er sagt, að viku áður
hafi Jeane Dixon, skyggn eig-
inkona fasteignasala í Wasihing
ton, farið til vinkonu Kennedy-
fjölskyldunnar og beðið þess,
að forsetinn væri fenginn of-
an af því að fara fyrirhugaða
ferð til Dallas: „Hann verður
skotinn til bana í þeirri ferð“.
Og Kennedy var myrtur.
Warren-nefndin var sett á lagg-
irnar og niðurlag skýrslunnar
hljóðaði: Lee Harvey Oswald
myrti forsetann. Hinn opin-
beri sannleikur taldist fundinn
— en var hann það í raun?
Um það faefur verið deilt frá
þeirri stundu að prentsvertan
þornaði á Warren-skýrslunni.
Og síðan hefur mikilli prent-
svertu verið eitt í öllum heims-
hornum, og enn virðist gátan
um ,,-morð aldarinnar" standa
opin og kalla á lausn.
Á laðgardaginn hé’t Jim
Garrison, rikissaksóknari í Lou-
isana blaðamannafund í New
Orleans. Hann tjáði spenntum
blaðamönnum, að hann stjórn-
aði á eigin spýtur rannsókn-
um á Kennedy-morðinu með
þann grun í brjósti, að um
samsæri faafi verið að ræða.
Blaðamenn fengu að ræða við
David Lewis, sem sagður er
koma fram sem vitni i sam-
bandi við rannsóknina og
hann sagði: „Svo mikið má ég
segja, að fjórir eða fimrn menn
stóðu á bak við morðið á
Kennedy, forseta og búa surn-
ir enn í New Orleans. Ée mun
ekki fletta ofan af þeiin fyrr
en Garrison leyfir“. Og frek-
ari upplýsingar heiur Garrison
ekki leyft enn. Rannsóknin
heldur áfram og enn er Kenne
dymorðið komið á foi-
síðu heimsblaða. Deilan um
birtingu bókarinnar „Death of
a President“ hefur hjaðnað i
bili, en Stern í Þýakalandi og
Vikan á íslandi ky.nna bók-
ina lesendum. í Washington
hristu menn höfuðið og sögðu:
Þe-tta er bara auglýsingabrella
hjá saksóknaranum. Menn hafa
svo sem áður reynt að vekja
á sér athygli með skrifum um
Kennedy-morðið. Annars stað-
ar settu menn upp svip og
sögðu: Já vi-ssi ég ekki —
Warren-s'kýrslan er bara prent
svertueyðsla. — Og nú er vika
liðin. Blöð um allan heim
leggja spurninguna fyrir sjáif
sig og lesendur sína: Var það
samsæri eða ekki?
Á miðvikudag skýrðu frétta
stofur frá því, að David Ferrie
hefði fundiz-t látinn á heimili
sínu í New Orleans, en hann
var talinn mikilvægasta vitni i
sambandi við rannsókn Garri-
sons. Og nú vildu margir
sleppa spurningarmerkinu og
segja: Það var samsæri. Þá
rifjuðust upp frásagnir af svip-
uðum örlögum fólks sem á ein
hvern hátt kom við sögu á og
eftir örlagadaginn í Dallas.
Hafði enn einn bætzt í hóp
„dauðu vitnanna“, fólksins, sem
minnst var á í sambandi við
Kennedy-morðið og flutt var
látið á Parkland-sjúkrahúsið í
Dallas eða lézt þar? Kennedy
dó á sama sjúkrahúsi, og Jack
Ruby, sem drap Oswald (-Ka-
in drap Abel-) gaf þar upp
öndina, „helsjúkur af krabba-
meini“.
Á fimmtudag kom s-vo stóra
fréttin: David Lewis, fyrrver-
andi leynilögreglumaður og síð
ast starfsmaður á bílastöð í
New Orleans var horfim. Og
ekki nóg með það: Kona hans
og fjögur börn voru einnig á
bak og burt. Er að undra, þótt
Garrison brygði í brún og væri
eilítið sva-rtsýnn, er hann tal-
aði við blaðamenn samdægurs.
Síðar um kvöldið gaf Lewis sig
fram við lögregluna, en án konu
og barna. — Um svipað leyti
kom úrskurður líkskoðunar-
manna: David Ferrie hafði lát-
izt af heilablœðingu. Heilaæð
hafði sprungið. En hvað þá am
öll pilluglösin, sem fundust i
íbúð hans? Niðurstöður á hugs
anlegri eitrun sem banameini,
verða ekki kunnar fyrr en eft-
ir viku. — Þrettánda vitnið í
Kennedy-málinu var þagnað.
Garrison sagði á blaðamanna-
fundinum, að hann hefði ver
ið búinn að ákveða að hand-
taka Ferrie í næstu viku, þar
sem hann taldi sig hafa sannan-
ir fyrir því, að Ferrie hyggð-
ist koma meintum samsæris-
mönnurn undan. Garrison er
því varla láandi, þótt h-ann
bæði um, að Miguel Torres,
sem á að hafa verið nábúi Os-
walds, meðan hann var í New
Orleans skömmu fyrir morðið,
yrði flu-ttur á öruggan stað.
Torres afplánar níu ára fang-
elsisdóm fyrir innbrot og Garri
son segist hafa fengið hann
fluttan milli fangelsa, þar sem
hann óttaðist um líf fangans.
Torres er talinn mikilvægt
vitni.
Hin þekkta ítalska blaða-
kona, Orina Fallaci, fór til
Dallas að kynna sér öll a-triði
í sambandi við lát næturklúbba
eigandans Jack Ruby Hún tal
aði við fjölda manna, sem fjöll
uðu um mál hans og sömu-
leiðis -kannaði hún voveifleg
örlög vilnanna, sem „létust"
áður en þau kæmu fyrir jarð-
neskan rétt. Fallari talaði við
Phil Burleson, lögfræðing Ruby
sem talaði opinskátt um ótta
skjóls-tæðings síns um að verða
myrtur: „Ég vissi ekki, hvern-
ig dauða Rubys myndi bera
að höndum, en ég losnaði aldrsi
við þá ti'lfinningu, að eitthvað
voðalegt myndi ske. Ég sagði
Ruby að vera varkárum. Hann
var sannfærður um, að hann
yrði myrtur — af því að hann
væri Gyðingur. Hann sagði, að
líf sitt væri í hættu og það
væri aðeins tímaspurning, hve-
nær kallið kæmi.“
Þegar Earl Warren, formað-
ur Warren-nefndarinnar yfir-
heyrði hann grét Ruby og
hrópaði: „Yðar hátign, ég get
ekki talað. Hér er ég i hættu.
Farið með mig til Washington,
hér er ég hræddur."
Fallaci talaði við Mark Lane,
lögfræðing móður Oswalds g
hann sagði við hana rétt fyrir
dauða Rubys: „Ruby er í faættu
og það ekki fyrst, þá er hann
kemur úr fangelsinu.“ Mark
Framhald á 22. síðu.
DAVID FERRIE
Hann var flugmaSur og rak lítiS
flugfélag. Hann hafSI komiS fram
á blaSamannafundi meS Garrison
og sagf: 'Fjórir eSa fimm menn
stóðu á bak viS forsetamorðiS.
— Garrison ætlaði aS handtaka
hann. Ferrie fannst látinn í íbúS
sinni. 16. vitniS var látlS.
NANCY J. MOONEY
Hún var nektardansmær f nætur-
klúbb Rubys og útvegaSi manni
þeim, er skaut á vitni í máli
Oswalds, fjarvistarsönnun. Hún
hengdi sig i klefa sínum. LíkiS
var flutt í Parkland-sjúkrahúsiS.
BENEVIDES
Hann var skotinn. Var kúlan ætl-
uS bróSur hans, Domingo? Ben-
arides hafði séS morðingja lög-
regluþjónsins, Tippit, og fullyrti:
ÞaS var ekki Oswald. Edward Ben
arides var fluttur helsærSur á
Parkland-sjúkrahúsiS. Þar lézt
hann.
TOM HOWARD
Hann var fyrsti lögfræSingur
Rubys. Daginn, sem skjólstæSing-
ur hans skaut Oswald, fór hann
til íbúSar Rubys. Einhver hafSi
veriS þar á undan honum og leit
aS í öllum hirzlum. Howard var
hjartveikur. Honum hrakaSi.
Hann var fluttur í Parkland-
sjúkrahúsiS. Hann lézt þar.
WILLIAM WHALEY
Hann veitti Oswald fjarvistarsönn
un, þar eS hann fullyrti: Þegar
Kennedy var skotinn sat Oswald
í leigubifreiS minnl. — Þremur
árum síSar var ekiS á bifreiS
Whaleys. Hann var flut+ur stór-
slasaSur á Parkland-sjúkrahúsiS.
Þar lézt hann.
EARLINE ROBERTS
Hún var húsmóSir Oswalds og
sagði: Þegar Tippit var skotinn,
sá ég Oswald á vagnstöS, víSs-
fjarrl þeim staS, er verknaSurinn
var framinn á. — Eftir þrotlaus-
ar yfirheyrslur fékk hún hjarta-
lost. Hún var flutt á Parkland-
sjúkrahúsið. Þar lézt hún.
"'§4>'
JACK RUBY
Hann skaut Oswald fyrir augum
varSmanna. Hann var dæmdur til
dauSa i Dallas. MáliS var tekiS
upp og ný réttarhöld áttu aS fara
fram. Hann talaSi í sífeilu um, aS
sótzt væri eftir lífi sínu. Hann
fékk skyndilega krabbamein.
-Hann var fluttur í Parkland-
sjúkrahúsið'. Þar lézt hann.
JIM KOETHE
Hann var blaSamaSur og fór meS
Whaley eltt sinn til ibúSar
Rubys. Tveim árum síSar var
hann drepinn. MorSinginn fannst
aldrei. LikiS var flutt í Parkland-
sjúkrahúsiS.
FRANK MARTIN
Hann var lögregluforingi í Dall-
as og hélt þvi fram, aS Kennedy
hefSi orSiS fórnarlamb samsæris.
Skömmu síðar veiktist hann af
krabbameini. Hann var fluttur i
Parkland-sjúkrahúsiS. Hann lézt
þar.
LEE BOWERS
'Hann var brautarvörSur í Dallas
og hafSi sagt: Oswald var ekkl
einn aS verki. Eg sá aS skotiS
reið af framan viS bilalest for-
setans. Tveimur og hálfu árl síS-
ar lenti Bowers í bílslysi. Hann
var fluttur f Parkland-sjúkrahús-
iS. Hann lézt þar.