Tíminn - 15.03.1967, Síða 8

8
TÍMJLNN
e
MIÐVIKUDAGUR 15. marz 1967
unnu og af hálfu ríkisvaldsins til
þess að yinna að framkivæmd
hennar. Ég fcel að unga fólkina
sé bezt trúandi til þess að tak
ast á við þessi þýðingarmiklu yerk
efni eftir nýjum leiðum og hleypi
dómaiaust.
Ekki höft
Hér er ekki um haftastefnu að
ræða heldur jákvæða leið. Kjarn
inn er, að höfuðvandinn verði
leystur með samstarfi og forustu,
til þess að koma því framfyrir í
þjóðarbúskapnum, sem mesta þýð
imgu hefur, til þess að efla vel
megun atvinnuveganna og menn
ingarlíf með þjóðinni.
Þegar menn hafa gert sér grein
fyrir því með nægilega nánu sam
starfi, hvað gera þarf, finnast
margar leiðir til þess að hrinda
því í framkvæmd með sameigin-
lefu átaki, en fylgja verður því
fast fram, að það sem gera á
strandi ekki á framkvæmdastiginu.
í því sambandi er þýðingarmikið
að tengja framkvæmd lánastefn
unnar þessu samstarfi og sjá uin,
að stofnlánastefnan og ,-eksturs-
lánastefnan séu í samræmi við
niðurstöður samstarfsins. Stund-
um verður frumkvæði rikisvalds
ins að koma til t. d. þegar ein-
sfcakiingar eða félög eru ekkx til
taks aS leysa lífsnauðsynleg verk
eíni. Stundum Sameiginleg átök.
T. d. við öflun nýtízku togara til
landsins t. d. og aðrar ráðstafanir
i því sambandi. Stundum >am-
starf og stuðningur. T. d. til
þess að efla þorskveiðiflotann og
varðandi margskonar ráðstafanir í
sjávarútveginum aðrar, svo sem
til þess að lengja vinnslutima
frystihúsanna og mýmargt fleira
mætti nefna þessu líkt. Að ó-
gleymdum stórfelldum ráðstöfun
um til þess að auká með öllu
mögulegu móti vólvæðinigu og
framleiðni í iðnaði, landbúnaði og
ýmsum þjónustugreinum og uipp
byggingu nýrria atvinnugreina af
mörgu tagi. Til að tryggja heil-
brigðan rebstur með skynsamlegri
reksturslánapólitik, því án rekst
ursfjár getur ekkert fyrirtæki orð
ið vei rekið.
Ný stefna í þessa átt er hvorki
meira né minna en alger undir-
staða þess að sjiálf kjaramálin,
sem nú eru komin í fullkomna
sjálfheldu, gæti þróazt eðlilega
á ný.
íbúðamálið er stór
þáttur
Við þetta yrði að tengja nýja
stefnu í framkvæmd íbúðarhúsa-
bygginiga, en vandkvæðin í þeim
efnum eru nú þannig, að erfið
lei'ka atvinnulífsins og mesta
vandánn í kjaramátunum verður
aldrei hægt að leysa, nema stór
aukið verði framboð af hentugu
íbúðaiihúsnæði í landinu. Sama er
að segja eða hliðstætt um vega
framkvæmdir og aðrar fram-
kvæmdir í samgöngumálum, en
lástandið í þeim efnum er nú
þannig, að vafalítið reynist ó-
kleift að bæta úr grundvallarvand
kvæðum sjálfs atvinnuMfsins nema
stórátök verði gerð í samgöngu
málum, en þau hafa setið á hak
anum undanfarið. Er það eðlileg
afleiðing þess að opinberar fram
kvæmdir hafa verið látnar falla í
einskonar úrgangsfiokk og verið
látnar víkja fyrir öðru.
Þá er hægt með margs konar
stuðningi við þær greinar atvinnu
Mfsins sem efla þarf eða þurfa
að komast á fót, að hafa áhrif á
þáð bvað kemst fram fyrir. Þetta
eru allt jákvæðar aðferðir en
ekki hölft.
Hvað þá um verð-
bólguna?
En þá geta menn spurt, er þarna
fundin sjálfvirk leið til að leysa
verðbólguvandamálið? Um það
má segja hiklaust, að vonlaust er
að draga úr verðbólgunni svo um
munar, eða komast út úr feni óða
verðbólgunnar, nema með því að
taka upp þessa stefnu. Hitt er
svo annað mál, að þar koma fleiri
þættir inn í en þessi grund-
vallaratriði varðandi sjálfa Vt-
vinnuvegina og þjónustu fram
kvæmdirnar. Á hinn bóginn er
augljóst að önnur meðlög gegn verð
bógunni reynaist haldlítil ef ekki
verður tekizt á við grundvallar-
vandamál atvinnuveganna. Og
ekki á að koma til mála að -eyna
að lækna hér verðbólgu með sam
drætti sem léiðir til atvinnulevs
is, enda mundu slíkar aðfarir leiða
til sírýrnandi afkomu þjóðarbús
ins og alls almennings.
Þá tel ég skynsamlegt að gera
sér fulla grein fyrir því að betra
er að þola nokkra verðbólgu, sem
stafar af því að helzt til mikið er
færzt í fang af því sem skynsam
legast er að gera, en að búa við
óðaverðbólgu og það í þokkabót
að skynsamliegustu og beztu fram
kvæmdirnar og þær sem mesta
þýðingu hafa fyrir hag þjóðarinn
ar í framtíðinni sitji jafnframt á
hakanum. Þetta er ömurlegt en
við það búum við og það mun
verða hlutskipti þjóðarinnar á-
fram, ef núverandi stjórnarflokk
ar fá meirihluta og halda áfram
að framkvæma stefnu sína í efna
bagsmálum og atvinnumálum.
Hvað hefðl verið hægt
að gera?
Þeir, sem þykjast ekki skilja
að hér sé þörf á því að fara inn
á nýja leið og segja raunar stund
um að engin ný leið sé til eða þá,
að hin ,nýja stefna, sem við mæl-
um fyrír, sé bara höft, væri hollt
að hugleiða hleypidómalaust
hverju hægt hefði verið að koma
í framkvæmd með skynsamlegu
og nánu samstarfi ríkisvaldsins og
annarra þjóðfélagsafla. Það er
gott að hugleiða þetta, því það
eykur skilning á því, hvað átt er
við með hinni nýju leið. Ég bið
menn að fhuga t. d. hverja hægt
hefði verið á undanföruum árum
að koma í framkvæmd varðandi
uppbyggingu togaraflotans með
nýtizku veiðiskipum og fulkom
inni aðstöðu á allan háfct í iandi,
ef samstarf ,eins og við berjumst
fyrir, hefði verið við haft, og
sameiginlegum átökum rikisvalds
lns,og einstaklinganna beint að
því stórfellda verkefni, í stað
þess að láta aUt dankast og grotna
niður aðgerðarlaust og algjörlega
f’orustulaust af ríkisvaldsins hendi
með þeim afleiðingum sem nú
blasa við. Ég bendi einnig á,
hverju hefði mátt koma til leið
ar í sambandi við þróun þorsk
fiskiveiðanna og frystiihúsarekstur
inn og hráefnisöflun til þess iðn
'aðar, ef samskonar aðferðum
hefði verið beitt í því efni í stað
inn fjTir að láta eins og engin
vandamál væru til í þessari grein
unz komið er í hreint óefni. Gera
svo eftir dúk og disk með hang-
andi hendi neyðarráðstafanir. sem
ekki hafa neina varanlega þýð-
ingu, ná aUtof skammt og hjálpa
á engan hátt til þess að leysa
meinið við rótina.
Ég nefni þessi dæmi vegna þess
hve þessar greinar og málefni
þeirra eru ofarlega í húganum
þessa dagana, en sams konai eða
hliðstæð dæmi mætti nefna fjölda
mörg frá iðnaði og landbúnaði.
sem sýndu jafnvel og þessi þann
regin mun, sem þarf að verða á
framkvæmd nýrra stefnu og því
stjórnleysi og ráðleysi sem við
búum við.
Sýning Þórarins
framlengd
EJ—Reykjavík, mánudag.
Vegna fjölda áskorana hefur
verið ákveðið að framlengja sýn-
ingn á verkum Þórarins B. Þor-
lákssonar í Listasafni ríkisins, þar
til að kvöldi annars í páskum.
Um 6000 manns hafa nú séð sýn-
inguna.
Sýningin verður opin daglega
frá kl. 1,30 til 22.
mmmmmmmmmmmmmmmmmtmmmmi
I FRAMSÓKNARFLOKKURINN 50 ÁRA
HÁTÍÐASAMKOMA
(LOKAFUNDUR 14. FLOKKSÞINGS)
í HÁSKÓLABÍÓ, LAUGARDAGINN 18. MARZ 1967 KL. 14.
Eysteinn
Helgi
1. Lúðrasveitin Svanur leikur.
2. Samkoman sett: Helgi Bergs, alþingism. formaður
hátíSanefndar.
3. Óperusöngvararnir Svala Nielsen, Sigurveig Hjaltested,
Magnús Jónsson og Jón Sigurbjörnsson syngja.
Við píanóið Ragnar Björnsson.
4. Upplestur: Lárus Pálsson.
5. Ræða: Próf. Ólafur Jóhannesson alþingismaður,
varaformaður Framsóknarflokksins.
6. Leikararnir Brynjólfur Jóhannesson og Lárus Pálsson
flytja þætti úr íslandsklukkunni, eftir Halldór Laxness.
7. Óperusöngvararnir syngja aftur.
8. Eysteinn Jónsson, alþingism., formaður Framsóknar-
flokksíns, slítur flokksþinginu með ræðu.
Lárus
Svala
EFNISSKRÁ:
Sigurveig
Magr.ús
Joa
Raguar
{
4
BHKrt- M