Tíminn - 07.05.1967, Blaðsíða 1

BLAÐ II
BÞiGjReyikjaivflCk, lauigardag.
Einungis ákvörSun?
Frétt viifcunnar verður að
telja þá ákvörðun brezku
stj órnarlnnar að sækja um að-
ild að Efnahagsbandalagi
Evrépiu Er raunar lítið nýtt í
því máll annað en það, að
Bnetar hafa hert sig upp í að
taka ákvörðun. Sú ákvörðun
hefur ekki vaidið miklu fjaðra-
foki í París, hvorki í blöðum
né í stjórn. Witson kallaði
ákvörðun stjórnarinnar, „sögu-
legan atburð“, er hann gerði
grein fyrir málimu í neðri deild
brezka þingsins á dögunum. Sú
nafngi'ft verður varia talin rétt
nama umisóknin beri árangur.
Þótt margt hafi að vísu breytzt
síðan árið 1963, er þetta mát
var áður eifist á baugi, er enn
engu hægt að spá um fram-
vindu mála. Þeir þingmenn
brezka verfcaimannaílokks-
ms, sem andvígir eru aðild
^reta að bandailaginu fengu
engin ákveðin sivör við þeirri
spurningu, lwers vegna WM
son teldi Frakka nú leiðitam-
en áður. Þessa söimu spurn
®SU bera friömsk blöð fram.
1 Svo mifcið skilji enn á milii
bœði efnatiags- og stjórn-
ni'alalega, að einungis breytt
^fstaða Breta geti þokað miál-
jnu áleiðis. Þess vegna spyxja
blöðin, hvort srvo mikið hafi
bneytzt á fjórum árum, að nú
seu mögulei'kar á aðild Breta.
Utanríkisráðherra Breta,
George Brown sagði í vi'k-
unni, að brezka stjórnin myndi
faliast á stefnu EBE í land-
bunaðannálum en þau hafa
verig mikið bitbein, eins og
kunnugt er. Sagðiist Brown
þess fullviss, að margvístleg
°nnur vandamál í samibandi
við inngöngu Brteta í banda-
lag hinna sex ríkja, væri hægt
að leysa með góðum vilja. Tal-
‘o er, að Brown muni koma
fram fyrir bönd brezku- stjórn-
arinnar í væntanlegum samn
ingaviðræðum, sem varla
munu fara fram fyrr en í
haust.
De Gaulle, Frakklandsfor-
seti hélt þegar stjórnarfund,
er Wilson hafði virt yfirlýs-
ingu sína og' sagði, að um-
sóknina yrði að íhuga mjög
gaumgæfil©ga. Þær atthugan-
ir myndu hins vegar taka lang
an tíma og ekki ólíktegt, að
landbúnaðarmátin yrðu erfið-
asti þröskutdurinn. Víst mun
það veikja afstöðu Breta að
Verkamannaflokkurinn stend
ur ekki einhuga að umsókn-
inni, en bver áhrif það kann
að hafa, er ekki unnt að segja
um að svo stöddu.
Wallace vill verða
forsetil
Á næsta ári verða forseta-
kosningar í Bandaríkjunum.
Fyrir löngu eru menn farnir
að s'keiggrœða um, bverjir
muni bjóða sig fram. Skoðana-
kannanir sýna, að Johnson er
engan veginn öruggur um á-
framih'aldandi setu í forseta-
stólnum. Hið mi'kla fatl ö'fga-
mannsins Gotd.water í síðustu
koisriiiigum vakiii’ vérðskutdáðá
athygli og sýndi, að lýðræðinu
í Bandaríkjunum er ekki alls
varnað. Einn er sá er rær
svipuðum báti og ætlar sér að
verða fonseti næst. Ilingað til
hefur hans e'kki að góðu verið
getið í heimsfréttuim. AMir
kannast við nafn hans, þegar
minnzt er á kynþáttaóeirðir í
Bandaríkjunum. Hingað til hefur
ekki verið tekið mikið mark
á yfinlýsingum hans um forseta
framboð, en nú er sivo komið,
að ek'ki er hægt annað en taka
hann ativarlega, eins og New
York Herald Tribune sagði
fyrir niokkru.
George C. Wallace er 47
ára að aldri, lágur maður vexti
fyrrverandi hnefalieikamaður.
Sú kunnátta kom honuim m.a.
vet að notum er hann kastáui
tveiim svertingjum út úr há-
skóla'byiggingunni í Tuscalo-
osa, meðan hann var rí'kis-
stjóri í Aflabama. Á þeim tíma
lét hann einnig herlið sitt
ráðast til atlögu gegn svört-
um námsmönnum og ávann
sér fyrirlitningu víða um heim
fyrir vikið.
Árið 1962 varð bóndason-
urinn, Wallace ríkisstjóri í
Aiabama og settist að í höfuð-
borginni Montgomery. Kjör-
orð hans í þeirri kosningabar-
áttu v-ar: „Aðskiinaður kyn-
þátta í dag, aðskilnaður á
morgun, aðskilnaður alla tíð!“
Samkvæmt stjórnarlögum
Alabama mátti Waliace ekfci
bjóða sig fram á ný í ríkis-
stjórnakosningunum í fyrra.
En hann var ekki að baki dott
inn og bgitti meðfœddu.m slótt
uglheitum. Hann lét konu sína
fara í framtooð og núa náði
kosningu. Þannig er hann
raunverulega enn við stjórn-
arvölin, þóbt konan haifi form-
lega heimild til að standa við
stýrið.
Við prófkjör í forsetakosn
ingunum 1964 ba-uð Wallace
sig fram og htaut fylgi í mörg
uim ríkjum. í Wisconsin kusu
t.d. 25 prósent koisningabærra
d'emó'krata hann, í Indiana 30
prósent ,pg í Maryland 43 pró-
sent. Wallace dró sig hins
vegar til baka þegar repúblík-
anar buðu fram hinn hægri-
sinnaða öfgamann Goldwater,
sem áður er getið.
Stuðningsmenn Wallace
hafa fyrir löngu hafið kosn-
ingabaráttuna nú og hyggjast
jafnvel snemma á næsta ári
mynda sérstakan flokk:
„Kristilegan íhaldsflokk Ge-
orges Waliace“. Aðalstöðvum
ko’sningatoaráttunnar hefur
þegar verið komið fyrir í 'Mont
gomery, en einnig í O'hio hafa
stuðningsmenn Wallace opn-
að kosningais’krifstoifu.
Wallace á hauk í horni þar
seim er Ku-Klux-Klan hreyf-
ingin en meðal á'hrifamanna
í hópi stuðningsmanna Wall-
ace má nefna Lester Maddox
og Orval Fautouis.
Eins og kunnugt er hefur
Robert Kennedy, dómsmál'a-
ráðherra þegar lýst því yfir,
að hann muni ekki bjóða sig
fram við þes'sar forsetakosn-
irigar og jafnvel heitir hann
Johnson stuðningi. Árið 1972
telur Bototoy sinn vitjunartíma.
Að selja föður sinn!
„í mínum buga eru engir
korpmúnistar eða kapi'talistar
til — ég s'ki'l aðeins á milli
góðra og slæmra, heiðarlegra
og ótoeiðarlegra manna“.
Þannig ávarpaði Svetlana
Stalínsdóttir hundruð frétta-
manna á Joihn-F-Kennedy ftug
vetli við komuna til Bandaríkj
anna, þar sem hún hyggst
eyða ævidögum sínum að
mestu. Mikið hefur verið rætt
og ritað um hvarf Svetlönu frá
Sovétrí'kjunum, þar sem hún
taldi sig vera meðtiöndtaða
eins' og ríkiö'eién óg fann ekki
frið til þess að tala við guð
sinn. Ferðasaga hennar, fyrst
til Indlands mieð ösku síðasta
eiginmanns hennar, dvöl henn
ar í Sviss með fréttamenn
atla tíð á bælunum, hefur ver-
ið nákvæimlaga rafcin í bflöð-
uim um alian heim, og verður
efcki endurtekin hér.
Síðustu daga eru hinis vegar
fréttir af Svetlönu bundnar
kapplhlaupi útgáfufyrirtækja í
Bandaríkjunum um einkarétt á
æviisögu dóttur einræðisherr-
ans í Kraml. Svetlana hefur
ekfci hingað til ,þurft að hafa
álhyggjur af framfæri sínu og
lætur óspart í ljós hin takmark-
aða áhuga sinn á peningum.
Nú verður hún hins vegar að
standa á eigin fótum í fram-
andi landi og er því efcki ó-
líkiegt að afstaða hennar tit
peninga og Mfsgæða, sem fyrir
þá má kaupa, breytist. Aldrei
hafið hún náð svo langt á fjár-
málabrautinni, að hún eignað-
ist eigin bankareikning. En nú
lagði hún inn á bófc. í Frakk-
landi seldi hún með aðstoð
nokfcurra kunninigja þrjú bréf,
sem faðir hennar h-afði einu
sinni skrifað henni. Fyrir þá
peninga, sem voru engir smá-
aurar ætlaði hún m.a. að kauipa
bund og bíl — rétt eins og
venjuleg bandarísk húsmóðir.
Og enn verður hún að byggja
framfæri. sitt á Jiinum látna
föður. Árið 1963 skriifaði hiún
80 þúsund orða 'handrit um
heimilisMfið í Kreml á dögum
Stalínis. Handritinu smygluðu
Djokkrir vinir hennar vestur
fyrir „tjald“ og eitt afrit er
nú í vörzlu fonsætirráðuneytis-
ins í Waslhington. Handritið
hyggst nú fyrirtæfcið Harper
og Row gefa út í bókarformi,
en tímaritið Life og New Yorfc
Times hafa tryggt sér einka-
rétt á frumbirtingu ævisögu-
brotsins. Fyrir þessi 80 þúis-
und orð mun Svetlana fá ótald-
ar milljúnir í dolturum ‘ og
kannsfci finnur hún þá mun á
kapitaliista og kommúnista að
þessu leyti!
Nú hefur Svetlana aðra bók
í smíðum og er ekfci að etfa,
að mifcill silagur verður um
hana og vandi Staflínsdóttur
ekki annar en að velja hæsta
tiltooð. Getur hún þá áflnyiggju-
laust bætt við sig nofcfcrum
freknum á rauðbirkið andlitið
á einhverri baðströndinni í U
SA.
Sjálfsmorð í tölum
Talað var um, ,að sjálfsmorðs
Framhald á bls. 22.
Þi'iðjudaginn hófust hin svonefndu stríðsglæparéttarhöld vegna stríðsins í Vietnam og þá fyrst og fremst vegna meintra glæpa Bandaríkjamanna þar. Aðalforsprakki
essa domstóls er hinn aldni brezki helmspekingur, Bertrand Russel, lávarður. Lengi hafði hann leitað að stað fyrir dómstólinn, m. a. í París, en fékk loks inni í Aiþýðuhúsinu
' tokkhólmi. Myndin hér að ofan er tekin er rétturinn var settur í fyrsta sinn. Taiið frá vinstri; Courtland Cox, Dave Dellinger, Jean-Paul Sartre, Vladimir Dedijer, Laurent
Schwarts og Mellba Hernandez.